Επιμνημόσυνη δέηση στον τάφο του ποιητή Κωνσταντίνου Καβάφη, με αφορμή τη συμπλήρωση 150 ετών από τη γέννησή του, τέλεσε ο Πάπας Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ. Θεόδωρος Β’.
Κατά τη σύντομη προσλαλιά του, ο Μακαριώτατος αναφέρθηκε στον θυμόσοφο Αλεξανδρινό παροδίτη που εξέφρασε όσο κανείς άλλος την ψυχή της πόλης, στον ποιητή που μετέτρεψε την ποιητική του σε μηχανή του χρόνου και μας ταξίδεψε στην Αλεξάνδρεια της διαχρονίας και της συγχρονίας.
Ο Μακαριώτατος απήγγειλε το παρακάτω ποίημα:
Στην εκκλησία
Την εκκλησίαν αγαπώ, τα εξαπτέρυγά της,
τα ασήμια των σκευών, τα κηροπήγια της,
τα φώτα, τις εικόνες της, τον άμβωνά της.
Εκεί σαν μπω, μες σε εκκλησία των Γραικών,
με των θυμιαμάτων της τις ευωδίες,
με τις λειτουργικὲς φωνὲς και συμφωνίες,
τις μεγαλοπρεπείς των ιερέων παρουσίες
και κάθε των κινήσεως τον σοβαρὸ ρυθμό,
λαμπρότατοι μεσ᾿ των αμφίων τον στολισμό,
ο νους μου πηγαίνει σε τιμές μεγάλες της φυλής μας,
στον ένδοξό μας Βυζαντινισμό.
Σε αυτό το προσκύνημα μνήμης συμμετείχαν ο εντιμ. γενικός πρόξενος της Ελλάδος κ. Χρ. Καποδίστριας, ο αντιπρόεδρος της ΕΚΑ κ. Ν. Κόπελος, ο διευθυντής του Ιδρύματος Ελληνικού Πολιτισμού κ. Μ. Μαραγκούλης, ως και μέλη της Ελληνικής Παροικίας.
Επιμέλεια: Φίλιππος Καραμέτος
