Χρειάστηκε να περάσουν εννιά χρόνια για να λυθεί το μυστήριο της δολοφονίας μίας 43χρονης μητέρας τριών παιδιών στην Κω ,τον Απρίλιο του 2014 στο σπίτι της στο χωριό Πλατάνι του νησιού.
Εννιά χρόνια ο σύντροφός της που είχε καταδικαστεί σε ισόβια φώναζε ότι είναι αθώος και σήμερα (6/11) άκουσε τη λέξη που ζητούσε και έδειχναν τα στοιχεία και από το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Δωδεκανήσου.
Για τη δολοφονία θα πρέπει τώρα να εκδοθεί στη χώρα μας ο Πακιστανός γείτονας του θύματος που συνελήφθη στη Γερμανία για ληστεία και ομολόγησε το φόνο καθώς τον έκαψε το δακτυλικό αποτύπωμα που είχε βρεθεί δίπλα στην άτυχη γυναίκα.
«Φώναζα από την πρώτη στιγμή ότι είμαι αθώος αλλά ποιος με άκουγε;» είχε αποκαλύψει στη Ζούγκλα. Ένας άνθρωπος που έμεινε στη φυλακή 3 χρόνια και 8 μήνες για ένα έγκλημα που όπως υποστήριζε δεν έκανε .
Τα κενά ήταν πολλά και άρχισαν να αποκαλύπτονται το ένα μετά το άλλο μετά την πρωτόδικη δίκη και ενώ ο καταδικασμένος 54χρονος βρίσκεται ήδη στη φυλακή.
-Το πρώτο κενό ήταν ότι δεν υπήρχε στο φάκελο της δικογραφίας στοιχείο με τα δακτυλικά αποτυπώματα στο χώρο του εγκλήματος. Η δικηγόρος του Γιάννη, Γιάννα Παναγοπούλου το εντοπίζει και ζητά να προσκομιστούν στο φάκελο τα αποτελέσματα των δακτυλικών αποτυπωμάτων. Η πρώτη ανατροπή έρχεται καθώς εντοπίζεται παλαμικό αποτύπωμα του Πακιστανού γείτονα στο πλακάκι του μπάνιου δίπλα στη νεκρή γυναίκα. Ο Πακιστανός όμως είχε ήδη διαφύγει στο εξωτερικό.
Μόλις έγινε γνωστό το δακτυλικό αποτύπωμα ο καταδικασμένος σε ισόβια ζήτησε να γίνει διακοπή της ποινής του και αφήνεται ελεύθερος με περιοριστικούς όρους μέχρι και στη δίκη του στο Εφετείο .
Το πρώτο ερώτημα που προκύπτει είναι γιατί αυτό το στοιχείο δεν προσκομίστηκε από την πρώτη στιγμή στην δικογραφία;
Το δεύτερο κενό ήταν η άρση απορρήτου των τηλεφωνικών επικοινωνιών. O Γιάννης ισχυριζόταν ότι τηλεφωνούσε στην άτυχη 43χρονη από το σημείο που ήταν στο ζαχαροπλαστείο που δούλευε.
Η άρση του τηλεφωνικού απορρήτου ζητήθηκε αρκετά χρόνια μετά από το Εφετείο με αίτημα στον ανακριτή. Γιατί δεν είχε ζητηθεί νωρίτερα;
Το τρίτο κενό ήταν τα βίντεο από την περιοχή την ημέρα του εγκλήματος προκειμένου να αποτυπωθεί καρέ καρέ η διαδρομή του Γιάννη από το ζαχαροπλαστείο όπου βρισκόταν στο σπίτι της 43χρονης.
Όλα αυτά τα στοιχεία προσκομίστηκαν στην υπόθεση ενώ γινόταν η δίκη σε δεύτερο βαθμό και έχουν περάσει 8 χρόνια από τη δολοφονία.
«Είναι τρομερό αυτό που έχω περάσει. Κοιμόμουν και ξυπνούσα στη φυλακή και έλεγα δεν είναι δυνατόν! Είμαι αθώος. Ευτυχώς όμως υπάρχει Θεός. Αν αισθάνομαι σήμερα δικαίωση. Ναι… και θέλω να δω το πρόσωπο αυτού του Πακιστανού.»
«Κάθε χρόνο ήμουν σε δικαστήρια. Αυτό που θέλω είναι να δοθεί η απόλυτη δικαιοσύνη στην υπόθεση. Τα χρόνια που έχω περάσει στη φυλακή δεν γυρίζουν πίσω. Κανείς δεν μπορεί να βρεθεί στη θέση μου και τι έχω περάσει. Δεν περιγράφεται αυτό που έχω περάσει.» είπε ο κ. Γιάννης που δικαιώθηκε για ένα φόνο που δεν έκανε.
