Η ειδησεογραφία από το πρωί επέμενε πως οι αρμόδιοι κρατικοί παράγοντες στο αρμόδιο Υπουργείο Υγείας θα συζητούσαν βασικά θέματα εξυπηρέτησης ασθενών στα δημόσια νοσοκομεία. Ράντζα, ουρές αναμονής και άλλα σοβαρά ζητήματα στην ατζέντα.
Είναι, λοιπόν, Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου γύρω στις 10:00 το πρωί. Επίσκεψη στο ΚΑΤ. Είσοδος στο νοσοκομείο. Περιμένεις υπομονετικά για να προμηθευτείς τον αριθμό προτεραιότητας. Δίπλα σου οι συμπολίτες σου που βρίσκονται εκεί για κάποιο σοβαρό λόγο. Ακριβώς ένα μέτρο από το κάθισμα σου το μάτι σου, λες και σκοντάφτει σε μία ασυνήθιστη κίνηση. Κοιτάς προσεκτικότερα. Ένας γάτος, συμπαθής και πράος κάθεται αναπαυτικά ανάμεσα στα πόδια των ασθενών. Ο γάτος τεντώνεται, βολτάρει, ξανατεντώνεται. Είναι προφανές. Είναι του μαγαζιού όπως λέμε. Αισθάνεται σαν στο σπίτι του.
Η ώρα περνά. Ο ηρωικός σεκιουριτάς εξυπηρετεί με φιλότιμο τον κόσμο. Δίνει και τους αριθμούς προτεραιότητας αλλά και κατευθύνει τους ασθενείς. Η ουρά είναι μεγάλη. Στην ταμπέλα γράφει… «Ραντεβού».
Πρέπει να κλειστούν ραντεβού με έναν ή περισσότερους γιατρούς για εξετάσεις. Βλέπεις, ήσουν μάλλον τυχερός και δεν σε έφερε ασθενοφόρο μετά από κάποιο σοβαρό τροχαίο ή άλλο ατύχημα, ώστε να έχεις άμεση προτεραιότητα!!!
Μετά από μία ώρα ο δρόμος μας ξαναφέρνει στο σημείο των ραντεβού. Βλέπετε αν εξετασθεί ένας ασθενής από κάποιον ειδικό και αυτός καταλήξει πως χρειάζεται και άλλη εξέταση από άλλη ειδικότητα, πρέπει ο ασθενής να ακολουθήσει εκ νέου την ίδια διαδικασία. Να περιμένει στην ουρά για να κλείσει άλλο ραντεβού. Δεν έχει καμία σημασία το εάν το δεύτερο ραντεβού θα κλειστεί σε έναν μήνα από σήμερα.
Πέσαμε επάνω σε μία ομολογουμένως άτυχη κυρία. Μας εξήγησε υπομονετικά πως για να ολοκληρώσει τον κύκλο των εξετάσεών της πέρασαν έξι μήνες. Όταν τη ρωτήσαμε εάν είχε κάποια άλλη λύση ή δυνατότητα μας απάντησε πως «όχι». «Δεν έχω τα απαραίτητα χρήματα για ιδιωτικό νοσοκομείο, αλλά και από την άλλη να ξέρετε οι γιατροί στο ΚΑΤ είναι εξαιρετικοί».
Στο μεταξύ, η ουρά των ασθενών που ανέμεναν για ραντεβού είχε διπλασιαστεί. Η ώρα είχε φθάσει πια 12:00 το μεσημέρι.
Από την πρώτη στιγμή είχαμε εντοπίσει ένα νεαρό με μπανταρισμένο το πόδι και τον αριθμό προτεραιότητας στο χέρι που πηγαινοέρχονταν κουτσαίνοντας για να παρακολουθεί τα νούμερα στις ηλεκτρονικές οθόνες προτεραιότητας. Παρατηρήσαμε πως το παλικάρι ακόμη περίμενε.
Ο γάτος έκανε τη βόλτα του και επέστρεψε στο πόστο του παρατηρητή. Τεντώθηκε και ξάπλωσε απολαμβάνοντας τα χάδια των ασθενών.
