Καθηγητής μουσικής του 1ου δημοτικού σχολείου στο Αρσάκειο Εκάλης, αφού σκότωσε τη γυναίκα του, την έθαψε στο δασάκι της Φιλοθέης, απέναντι ακριβώς από το σπίτι που κατοικούσαν. Η είδηση, μέσα στη θύελλα της καθημερινότητας και τις ταχύτητες της ζωής στη μητροπολιτική Αθήνα, θα μπορούσε να μείνει ασχολίαστη και αδιερεύνητη.
Το σημείο όπου ο καθηγητής έθαψε το πτώμα της συζύγου του
Αυτή είναι η ζωή όσο κι αν δε θέλουμε να το παραδεχθούμε, με τη διαδικασία της λήθης να εξαφανίζει υποθέσεις που σε άλλες εποχές η κοινωνία θα συντηρούσε για ικανό χρονικό διάστημα.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, ο καθηγητής, γιoς καθηγητή της ιατρικής σχολής του Πανεπιστημίου της Αθήνας και διευθυντή στο κέντρο μικροβιολογικών ερευνών του Λαϊκού νοσοκομείου, παρουσίαζε ψυχολογικά προβλήματα και ακολουθούσε συγκεκριμένη αγωγή, την οποία είχε εγκαταλείψει το τελευταίο διάστημα για άγνωστους λόγους.
Το ακραίο και απαράδεκτο στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι ότι η ασφάλεια των μαθητών ετέθη σε δεύτερη μοίρα, μπροστά στην κακώς εννοούμενη συντεχνιακή αντίληψη.
Ο καθηγητής της μουσικής εργαζόταν με τετραετή σύμβαση, η οποία είχε ανανεωθεί πρόσφατα. Το ερώτημα που τίθεται και σίγουρα πρέπει να τύχει απάντησης, είναι συγκεκριμένο. Πώς διορίστηκε ένας συνάνθρωπός μας με σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα, δάσκαλος σε ένα από το σοβαρότερα εκπαιδευτικά ιδρύματα του τόπου;
Ποιος ανέλαβε την ευθύνη και πώς επελέγη ο καθηγητής μουσικής για τη συγκεκριμένη θέση; Ποιος αποφάσισε να τοποθετήσει τον άνθρωπο αυτόν, στην τόσο σημαντική θέση του δασκάλου και παιδαγωγού ανήλικων παιδιών;
Έπαιξε ρόλο η θέση του πατέρα του δάσκαλου; Επηρέασε στην απόφαση πρόσληψης του γιου του, ο πανεπιστημιακός συνάδελφός του και πρόεδρος του Αρσακείου, Γιώργος Μπαμπινιώτης;
Μέσα στη γενικότερη αδιαφορία και την επερχόμενη διάλυση κάθε έννοιας κράτους πρόνοιας, όλα αυτά τα ερωτήματα πρέπει να απαντηθούν άμεσα. Εδώ και τώρα. Γιατί η ασφάλεια των παιδιών μας είναι πάνω απ’ όλα.
Διαβάστε επίσης:
Καθηγητής σκότωσε τη σύζυγό του και την έθαψε, 24 Σεπτεμβρίου 2008, 06:03
