Η αδιάλλακτη «επιθετική» τάση της αναρχίας που εκφράζει ο Θανάσης Χατζηαγγέλου είναι (δυστυχώς) μια υπαρκτή τάση μέσα στον Αναρχισμό, μια αδιέξοδη προσωπική πορεία αρκετών αναρχικών εδώ και πάνω από έναν αιώνα μέσα στην κίνηση των κοινωνικών κινημάτων και κατά την ταπεινή μου (και γνωστή στον «χώρο» και «δημόσια»…)άποψη δεν πρόσφερε τίποτα στις αναρχικές ιδέες και στην πρόταση ενός άλλου Κόσμου απέναντι στον Βίαιο της Εξουσίας.
Ουσιαστικά η «στρατηγική» της πολιτικής «επαναστατικής» βίας έβλαψε και συκοφάντησε τον Αναρχισμό σε αρκετές περιπτώσεις και κυρίως οδήγησε σε ήττα και σε έναν μάταιο- ματωμένο αγώνα όσους και όσες «φωτίσθηκαν» από την αυταπάτη πως «όποιος δεν οπλίζεται πεθαίνει» όπως διακήρυξε κάποτε λίγο πριν το τραγικό της τέλος στα λευκά κελιά της Δ.Γερμανίας η αντάρτισσα πόλης Ούλρικε Μάινχοφ.
ΟΜΩΣ ,Πράγματι δεν χωρούν αναλύσεις και διαφωνίες στις ώρες που κινδυνεύει να αφανισθεί η ύπαρξη ενός κρατουμένου από την επαναλαμβανόμενη (και από άλλες απεργίες στις φυλακές πχ Ρωμανού,Κουφοντίνα,Μιχαηλίδη κά) εκδικητική τάση της Εξουσίας απέναντι στους πολιτικούς της αντιπάλους.
Και η ζωή του απεργού πείνας και δίψας οφείλουμε να την προστατεύσουμε, να την κάνουμε πρόταγμα και απαίτηση, να σταματήσουν οι μεταγωγές με το «έτσι θέλω» χωρίς αιτιολόγηση και επιχειρήματα από φυλακή σε φυλακή.
Καταλήξαμε εμείς σήμερα οι «εχθροί της δημοκρατίας»(κατά τους «επιφανείς» γύρω μας ψευδεπίγραφους «δημοκράτες»…)να διαμαρτυρόμαστε και να καταγγέλλουμε την κατάπτωση και παρακμή του αστικού νομικού πολιτισμού και κοινοβουλευτισμού , ενώ οι νομοθέτες ,συνταγματολόγοι ,βουλευτές και κυβερνήτες που αποτελούν την αστική «φιλελεύθερη» τάξη αρέσκονται να παρανομούν, να ποδοπατούν και να απαξιώνουν τους θεσμούς του «καλύτερου» πολιτεύματος που οι ίδιοι ψήφισαν!
Αυτό που προέχει είναι να αποκατασταθεί η Δικαιοσύνη και να σταματήσει η ανευθυνότητα και ο αυταρχισμός των «αρμοδίων οργάνων» που χειρίζονται θανατηφόρα και με ανυποχώρητο φανατισμό την υγεία ενός κρατουμένου!
Αυτό που πρέπει να κάνουμε εμείς ως ανθρώπινη κοινότητα είναι να δημιουργήσουμε ζώνη σωτηρίας γύρω από τον απεργό πείνας και δίψας, την αποκατάσταση του δικαίου!
Από εκεί και πέρα ,σε μελλοντικό χρόνο, ο Θανάσης Χατζηαγγέλου άς κρίνει μόνος του «πως θα συνεχίσει» , ας ξανασυζητήσει με την αλήθεια του ακούγοντας και την αλήθεια των άλλων, το συμπέρασμα της μέχρι τώρα ιστορίας και των γεγονότων που έδωσαν νίκες στο πλευρό των καταπιεσμένων, την φωνή του ρεαλισμού και όχι της πολιτικής εμμονής και ψυχαναγκαστικής ιδεοληψίας … ευχόμενος εγώ προσωπικά να την αλλάξει(την τωρινή αλήθεια του) και να μην ντραπεί καθόλου αν αποφασίσει να αναθεωρήσει και να «μετανοήσει»!
«Όποιος δεν είναι μαζί μας, δεν σημαίνει πως είναι και εναντίον μας» και «ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα»!Υπάρχει πάντα κι άλλος δρόμος στην αναζήτηση της Ελευθερίας !…..
Για την ώρα και τούτη την ώρα….φυσικά και μαζί με τον αγώνα του Θανάση Χατζηαγγέλου!
Για την Επιστροφή της Χαμένης Ανθρωπιάς και του Τέλους της Εποχής της Κτηνωδίας
Παπαδόπουλος Παναγιώτης(Κάϊν)
Μεμονωμένο άτομο από τον Αναρχισμό
http://nadaparanosotros.
