Πόνος και θλίψη για τη μεγάλη συμφορά που βρήκε τη Θεσσαλία μου, τους συμπατριώτες μου, τους συγχωριανούς μου, τους συγγενείς μου και ολόκληρο το θεσσαλικό λαό που έχασαν τα πάντα.
Πόνος και θλίψη και για μένα καθώς όλα σχεδόν τα έργα μου, τόσο στο χώρο κλασικής μουσικής, όσο και του λαϊκού τραγουδιού, τα εμπνεύστηκα από τη Θεσσαλία, την κοινωνία της και τον πολιτισμό της.
Τώρα τι να πω στην Καρδίτσα; Τι να πω στο Βόλο, στα Τρίκαλα και τη δύστυχη Λάρισα που αιώνες τώρα πλημυρίζει καθώς συσσωρεύονται τα νερά ολόκληρης της Θεσσαλίας; Τι να πω στους Θεσσαλούς;
Τη Θεσσαλία μας την πνίξαμε.
Και που τα είπα με τα τραγούδια μου πριν δεκαετίες και που τα λέω και σήμερα με τα έργα μου κλασικής μουσικής τι έγινε;
Αναφέρω ενδεικτικά τις πέντε μουσικές νουβέλες, έργα μουσικής δωματίου, της συλλογής «ΜΕΤΑΛΛΑΞΕΙΣ ΘΕΣΣΑΛΙΚΑ». Έργα απριόρι γραμμένα στην Ελληνική Μουσική Γλώσσα, την οποία οι κρατούντες στα μουσικά πράγματα στην πατρίδα μας, την έχουν πνίξει εδώ και εκατόν πενήντα χρόνια. Εμπνεύστηκα τα έργα αυτά από πέντε καθιερωμένα δημοτικά τραγούδια.
Αναφέρω τον κύκλο τραγουδιών «ΤΑ ΑΓΡΟΤΙΚΑ» και το τραγούδι , από τον κύκλο «ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ» με τον τίτλο «ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΙΑ».
Τώρα τι να πω στην Καρδίτσα, από όπου ξεκίνησε το αγροτικό κίνημα με αποκορύφωμα το Κιλελέρ;
Και νιώθω βαθιά θλίψη γι αυτό, γιατί θα μπορούσα και κάτι ακόμα παραπάνω να είχα κάνει για τον τόπο μου.
Αυτό που δεν κατάφερε ούτε ο Ξέρξης, ο οποίος για να τιμωρήσει τους αδούλωτους Έλληνες, να τους αποκόψει από τη μάνα τους τη Θεσσαλία, που ως αιώνια λεχώνα έθρεφε τα παιδιά της και την Ελλάδα μας. ο Ξέρξης , που έμεινε να λέγεται ότι ήθελε με ένα τεράστιο έργο φραγή στην απορροή των υδάτων της Θεσσαλίας στο Αιγαίο, να την πνίξει, γιατί ήξερε ότι έτσι θα γονατίσει και ολόκληρη η Ελλάδα, αυτό το πετύχαμε μόνοι μας πριν λίγες μέρες, από ανικανότητα σχεδιασμού και εκτέλεσης των κατάλληλων έργων απορροής.
Τη Θεσσαλία μας την πνίξαμε.
Όμως το φρόνιμα των πληγωμένων Θεσσαλών, και των Ελλήνων γενικότερα, είναι υψηλό και κανείς δεν θα μπορέσει να το πλήξει θανάσιμα.
Θα σταθούμε πάλι στα πόδια μας και θα προχωρήσουμε.
Δεν τα κατάφεραν οι τσιφλικάδες, οι οποίοι πωλούσαν «προστασία» στους κολίγους.
Δεν τα κατάφεραν ούτε οι διάφοροι δικτάτορες, καταπατητές και κατακτητές.
Ο λαός δίκαια ξεσηκώθηκε και τους ξαπόστειλε από εκεί που ήρθαν.
Δεν τα κατάφεραν και δεν θα τα καταφέρουν ούτε οι διάφοροι δημαγωγοί μέσω της πολιτικής ή της τέχνης ή και του συνδυασμού των.
Κανείς δεν θα πνίξει τη φωνή μας.
Από όλες αυτές τις διαπιστώσεις και επειδή στο χωριό μου Κυψέλη Σοφάδων, έφαγα και εγώ «ψωμί και χώμα», τα χρόνια που δούλεψα στα χωράφια μας, πριν φύγω για τις σπουδές μου, εμπνεύστηκα τον κύκλο τραγουδιών «ΟΙ ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ» ως συνέχεια εκείνου «ΤΑ ΑΓΡΟΤΙΚΆ», όπου τραγουδούσα το ρητορικό ερώτημα ΠΟΙΟΣ ΑΠ’ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ ΘΑ ΜΑΣ ΠΡΟΣΤΕΥΣΕΙ ΠΟΙΟΣ και απαντούσα με δύο μόνο λέξεις: «Ο ΛΑΟΣ».
Τώρα ο λαός της Θεσσαλίας πρέπει να κρατηθεί όρθιος, με το σύνολο όλων των άλλων Ελλήνων να σταθούν αλληλέγγυοι και αρωγοί στον πληγωμένο τόπο, να σταθεί ο ελληνικός λαός όρθιος και απέναντι σε όποιους τον υποτιμούν και τον μετράνε ως αριθμημένα κομμάτια ψήφων.
Να απαντήσει ολόκληρος ο ελληνικός λαός με στεντόρεια φωνή στο ερώτημα «ΠΟΙΟΣ ΑΠ’ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ ΘΑ ΜΑΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΕΙ ΠΟΙΟΣ» με δυο λέξεις: «Ο ΛΑΟΣ» και αυτό να το αποδείξει.
Έτσι ο λαός θα κρατηθεί όρθιος, περισσότερο δυνατός, αισιόδοξος και περήφανος.
Κανείς δεν θα πνίξει τη φωνή μας να προτείνουμε τα αυτονόητα.
Ενιαίο έργο απορροής των υδάτων της Θεσσαλίας με διαπλάτυνση και εμβάθυνση του Πηνειού, για να μπορεί το ποτάμι να χωνέψει τουλάχιστον όγκους νερού, σαν και αυτόν που δέχτηκε ο κάμπος πρόσφατα.
Ίσως έχει ενδιαφέρον να αναζητηθεί και άλλη οδός απορροής των υδάτων από αυτή του Πηνειού, όπως για παράδειγμα μεγάλες υπόγειες σήραγγες. Στην απελπισία μου λέω κάποιες ιδέες, αλλά αυτά είναι ζητήματα για τα οποία σίγουρα η σύγχρονη επιστήμη δίνει τις κατάλληλες λύσεις. Αρκεί από τα χρήματα που θα διατεθούν, να μην πάνε μόνο το 3% για το έργο και τα άλλα φαγωθούν από τους επιτήδειους. Αλλιώς τόσα ακριβώς θα μας αποδώσουν και τα έργα αντί για το 100% που θα περιμένουμε.
Προφανώς η σύγχρονη επιστήμη ξέρει τι πρέπει να γίνει, αρκεί να την εμπιστευτούμε.
Επίσης να καταργηθούν τα ΤΟΕΒ (Τοπικοί Οργανισμοί Εγγείων Βελτιώσεων) και να γίνει ΕΟΔΕΒ ( Ενιαίος Οργανισμός Εγγείων Βελτιώσεων) και ενιαίος οργανισμός σχεδιασμού και κατασκευής των κατάλληλων έργων.
Οι ΤΟΕΒ κατά γενική ομολογία απέτυχαν. Οι ίδιοι οι τεχνικοί το ομολογούν και προτείνουν τη βασική ιδέα να θεσπιστεί με τη συμμετοχή του κράτους και όλων των χρηστών – Όργανο ενιαίας διοίκησης και διαχείρισης
Θα μου πείτε τί δουλειά έχω εγώ με όλα αυτά. Έχω ,γιατί αυτούς που δούλεψαν ή δουλεύουν στους ΤΟΕΒ και αναγνωρίζουν ότι αυτοί οι οργανισμοί απέτυχαν δεν τους ακούει κανένας.
Καλύτερα θα ήταν να τα έλεγα τραγουδιστά, αλλά πάνε οι εποχές που θα ακούγονταν τέτοια τραγούδια. Τώρα θα τα πνίξουν τη δεύτερη μέρα της κυκλοφορίας τους
Τέλος πάντων και που τα έλεγα παλιά και τραγούδησα από καρδιάς την πονεμένη αγροτιά, τι κατάλαβα και ‘γω; Τι κατάλαβαν και οι αγρότες; Τι κατάλαβαν και οι κρατούντες; Πέραν του ότι κάποιοι από αυτούς πλούτισαν;
Τώρα όμως που η Θεσσαλία πνίγηκε, όλοι θα καταλάβουμε ότι δεν έπρεπε να υποτιμήσουμε τους δύστυχους αγρότες μας, να πνίξουμε την αιώνια λεχώνα της πατρίδας μας που μας τάιζε επί αιώνες πρωτόγαλα.
Στο όνομα της αγαπημένης μας Θεσσαλίας που δεν θα τη θρηνήσουμε ως νεκρή αλλά ως βαριά πληγωμένη, όλοι μαζί θα σταθούμε όρθιοι για να την ανατάξουμε και να την ανορθώσουμε.
