Όλη η φιλοσοφία του facebook είναι μία κολοσσιαία απάτη πάνω στην οποία στηρίχτηκε η επιτυχία του. Από τις μεγαλύτερες στην ιστορία του διαδικτυακού χώρου, έπαιξε με τη ματαιοδοξία και την ανάγκη του ανώνυμου πλήθους για δημοσιότητα. Αυτό ήταν ένα από τα κίνητρα των εκατομμυρίων χρηστών του, που η συμμετοχή τους είχε ως αποτέλεσμα να κάνει πάμπλουτο τον πιτσιρικά δημιουργό του. Άλλο κίνητρο πέραν της φθηνής και γρήγορης δημοσιότητας, ήταν η δημιουργία φίλων και η γνωριμία. Μέσα από αυτή την ανθρώπινη ανάγκη, άτομα κάθε ηλικίας βρήκαν εύκολο, αλλά καθόλου ασφαλές καταφύγιο, για να στεγάσουν τη μοναξιά τους. Αν ρωτήσετε τους χρήστες, πολλοί θα ομολογήσουν ότι τον πρώτο ενθουσιασμό ακολούθησε η απογοήτευση, γιατί τα «κλαμπ» ήταν μεν πολλά, τις περισσότερες όμως φορές κλειστά και απόρθητα από τους κοινούς θνητούς.
Πλεονέκτημα, όπως σε όλες τις εκφάνσεις της καθημερινότητας, είχαν πάλι οι ισχυροί, οι πλούσιοι, οι επώνυμοι, λόγω του δικαιώματος της ηλεκτρονικής επιλογής και απόρριψης.
«Εργαλείο» κάθε είδους διαστροφής και επιθετικότητας, το facebook μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα μετατράπηκε σε «αρένα» εκμετάλλευσης ανήλικων και ανυποψίαστων παιδιών, τα οποία μπαίνοντας με την αυτονόητη αθωότητα στη διαδικασία γνωριμιών, έπεφταν στα χέρια και τις όποιες διαθέσεις των επιτηδείων. Την επικινδυνότητα του μέσου πολλαπλασίαζε η άγνοια των γονέων, οι οποίοι άσχετοι με το αντικείμενο και ηλεκτρονικά «αγράμματοι», αδυνατούσαν όχι μόνο να τα προστατέψουν αλλά και να υποψιαστούν αυτό που συνέβαινε. Δεν είναι η πρώτη φορά που η τεχνολογία αιφνιδιάζει την κοινωνία μας και τη βρίσκει ανέτοιμη να αντιμετωπίσει το πρόβλημα. Είναι, όμως, ίσως η πρώτη φορά που ένα τέτοιο πρόβλημα παίρνει τεράστιες διαστάσεις, τις οποίες ο περισσότερος κόσμος αδυνατεί να αντιληφθεί. Μέχρι να πάρουν χαμπάρι οι υπεύθυνοι ή οι άμεσα ενδιαφερόμενοι αυτό που συμβαίνει, εκείνοι που το δημιούργησαν θα έχουν αποχωρήσει πάμπλουτοι και ανενόχλητοι -οι νόμοι της αγοράς τους το επιτρέπουν- έχοντας αφήσει πίσω τους χιλιάδες θύματα.
Το πρόβλημα είναι αυτονόητο ότι δεν αντιμετωπίζεται με ξόρκια, ούτε με κυνήγι μαγισσών, άλλα με οργάνωση και γνώση, στοιχεία απαραίτητα μέσα στην τρέλα και τις ταχύτητες που ο σύγχρονος άνθρωπος καλείται να ζήσει. Ρίξτε μία ματιά στη συγκεκριμένη σελίδα και θα διαπιστώσετε ότι πολλοί «Τριανταφυλλόπουλοι» με τη φωτογραφία μου περιμένουν το ψάρι να τσιμπήσει, ενώ εγώ τουλάχιστον από όσο είμαι σε θέση να γνωρίζω δεν πέρασα ποτέ από εκεί.
Ένα άλλο τεχνικό στοιχείο είναι οι λεγόμενες «πίσω πόρτες», οι οποίες χρησιμοποιούνται για τα βίντεο και τις εικόνες των χρηστών. Εδώ τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο επικίνδυνα εφόσον οι ενδιαφερόμενοι, οι οποίοι μπορεί να υπάγονται σε μία μεγάλη γκάμα, από παιδεραστές έως μυστικές υπηρεσίες, έχουν τη δυνατότητα να παραβιάζουν ανά πάσα στιγμή την ιδιωτική ζωή του χρήστη, εξυπηρετώντας τα όποια συμφέροντά τους.
Κανένας νόμος και καμία υπηρεσία δεν μπορεί να εξασφαλίσει την προστασία του υποκειμένου, όταν η παγίδα έχει στηθεί από τους υποτιθέμενους προστάτες.
Αυτά προς το παρόν, γιατί η έρευνα έχει και συνέχεια…
(Πρώτη καταχώρηση: 16 Φεβρουαρίου 2009, 23:46)
Διαβάστε επίσης: Ο Άγριος Κόσμος του Facebook
