Ξύπνησα με χάλια ψυχολογία. Δεν ήθελα πάλι να σηκωθώ από το κρεβάτι μου. Άσε που ο βροχερός καιρός το υποβοηθούσε αυτό. Ο λόγος: ΗΔΟΥΛΕΙΑ… Όταν ήμουν μικρή για να γλιτώσω το σχολείο μια τέτοια μέρα, μπορεί να έτριβα το θερμόμετρο σαν άλλη Αλίκη Βουγιουκλάκη και μετά να χόρευα στο κρεβάτι μου το «χάλι γκάλι, μικροί μεγάλοι…», όμως με «το μυστρί, το πηλοφόρι στο γιαπί…» πια θα μπορέσω να μου εξασφαλίσω εκείνο το John Galliano παντελονάκι που έχω βάλει στο μάτι και Η ΔΟΥΛΕΙΑ μου θα μου γεμίσει με λεφτάκια –πώς φαίνεται ότι είμαι μια μικρή Σκρουτζ- την καινούρια μου Balenciaga τσάντα.  

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Το χειρότερό μου, να περάσω άλλη μια ανιαρή μέρα στη δουλειά, να κάνω τυποποιημένα πράγματα, σαν να κολλάω γραμματόσημα σε φακέλους όλη τη μέρα… Έλεος, κάποια… στιγμή θα μου στεγνώσει το σάλιο μου. Εκτός… αν η δουλειά που ασκούμε, είτε απαιτεί σωματικό κόπο είτε πνευματικό, ΜΑΣ ΓΕΜΙΖΕΙ ΧΑΡΑ! Η αλήθεια είναι ότι αν πετύχεις στη ζωή σου να κάνεις το χόμπυ σου επάγγελμα είναι το ιδανικό. Βέβαια, είπαμε, μη φαντάζεστε κι εσείς τον καρδιοχειρουργό Γιακούμπ να είχε σαν χόμπυ να ανοίγει με νυστέρια θώρακες και να «σπαρταρά» στα χέρια του το όργανο της καρδιάς, γιατί τότε μιλάμε για φίλο του Dr. Lawrence Gordon του Saw… Για να επανέλθω στο θέμα, όμως, αυτό που με έκανε να σηκωθώ τελικά από το ζεστό μου πάπλωμα, που είναι για δυο άτομα –αν και μόνη μου το χαίρομαι- να αψηφήσω το κρύο, να μη στεναχωρηθώ που ο βροχερός καιρός μου χάλασε το ίσιωμα του Τρύφωνα (για το οποίο σημειωτέων είχα δώσει και 28€ (!) παρακαλώ) ήταν ο ίδιος λόγος: Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΟΥ!  

Η εργασία μου, όχι για βιοποριστικό λόγο, αλλά για το δημιουργικό κομμάτι της. Μας δίνει τη δυνατότητα να προσφέρουμε στο κοινωνικό σύνολο, να έχουμε το δικό μας εισόδημα και να μην εξαρτόμαστε από τον άνδρα του σπιτιού –«Ο τελευταίος άνδρας» μας τελείωσε… «Ξύπνησαν οι σκλάβοι Αντωνάκη». Αλλά και η συναναστροφή με τους συναδέλφους μας, που θα μας φτιάξουν το κέφι, ακόμη και στα δύσκολα… Θα ανταλλάξουμε απόψεις από μαγειρική και πλέξιμο μέχρι… την οικονομική πενία των χωρών του Τρίτου Κόσμου και πώς να αντιμετωπιστεί το ζήτημα. Θα γνωρίσουμε καινούριους ανθρώπους, με άλλους θα συμφωνήσουμε, με άλλους θα διαφωνήσουμε, από άλλους θα εμπνευστούμε… και άλλους θα τους εμπνεύσουμε! Επιπρόσθετα, με τη δουλειά μπορούμε να προσφέρουμε απλόχερα τη βοήθειά μας σε ανθρώπους που την έχουν ανάγκη, γιατί κάθε εργασία είναι λειτούργημα και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται από εμάς. Η προσφορά εξάλλου είναι «μισθοί για τον Παράδεισο», που λέει και μια φίλη μου. Σαν τους προσκόπους, να κάνουμε μια καλή πράξη κάθε μέρα, λέμε τώρα. Άντε όποτε μπορούμε τουλάχιστον. Τέλος σας άφησα το καλύτερο: ΔΟΥΛΕΙΑ, ΔΟΥΛΕΙΑ, ΔΟΥΛΕΙΑ. Πού ξέρετε μπορεί να έχετε το meeting της ζωής σας με το Χάρισον Φορντ, στο νεότερό του, να κάθεται πάνω από το λευκό i-mac laptop του και ανάμεσα σε μακέτες και σχέδια να οργανώσει τη δική σας ζωή, Μέλανι… (Από την ταινία «Working Girl»). Εργασία και χαρά, λοιπόν. Και μη σας ξανακούσω να γκρινιάζετε working girls μου…

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ
σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης