Αποκλείεται να μην υπάρχει έστω και μία ανάμεσά σας, που να μην έχει χρησιμοποιήσει αυτή την έκφραση τουλάχιστον δύο φορές τη… μέρα!
Για να μη μιλήσω για τον εαυτούλη μου, που το λέω ανά μία ώρα!
Η αλήθεια είναι ότι τα τελευταία χρόνια οι καταστάσεις χειροτερεύουν, κόσμος σκοτώνεται διά ασήμαντον αφορμήν, παιδάκια πεινάνε και «βρέχει καρκίνους», όπως μου είπε χαρακτηριστικά ένας γιατρός.
Τι είναι όμως τελικά η τύχη; Από ποιον καθορίζεται; Μήπως είναι θέλημα Θεού; Και τελικά ποια είναι τα μελλούμενα;
Σύμφωνα λοιπόν με την ετυμολογία της λέξης τύχη, είναι η δύναμη που υποτίθεται ότι επηρεάζει τα γεγονότα προς θετική ή αρνητική κατάληξη.
Κοινώς, ένας Θεός ξέρει τι μπορεί να μας συμβεί, ανοίγοντας τα μάτια μας.
Μήπως όμως η τύχη μας βρίσκεται στα χέρια μας και τη φτιάχνουμε μόνοι μας;
Στο πασίγνωστο βιβλίο του Πάολο Κοέλιο «Ο Αλχημιστής», ο συγγραφέας αναφέρει ότι, όταν θέλουμε κάτι πάρα πολύ, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να γίνει.
Πρέπει να κατανοήσετε όλες κάτι. Δεν είναι «ατυχία», όταν ο σύντροφός μας κερατώνει, δεν είναι ατυχία, όταν δούμε μαύρη γάτα, δεν είναι ατυχία, όταν πεθάνει ο υπέργηρος παππούς μας, δεν είναι ατυχία, αν είμαι συνεχώς κρυωμένη, δεν είναι ατυχία να μη μου πέφτει ο πρώτος αριθμός του λαχείου.
Ατυχία είναι να έχεις ένα παιδί κι αυτό να αρρωστήσει σοβαρά, να μην μπορείς να τεκνοποιήσεις, να σου εμφανίζονται συνεχώς σοβαρά προβλήματα υγείας στην οικογένειά σου και σε σένα προσωπικά, να πηγαίνεις διακοπές και να πέφτεις θύμα τροχαίου, να μην μπορείς να βρεις δουλειά και τα παιδιά σου να μην έχουν να φάνε.
Πλάκα πλάκα αυτά είναι προβλήματα. Όχι απλά ατυχία, αλλά κατσικοποδαριά!
Δεν μπορούμε να πούμε και πολλά σε αυτές τις περιπτώσεις, ούτε και να συμβουλεύσουμε.
Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι υ π ο μ ο ν ή! Δυστυχώς, τα προβλήματα είναι για τους ανθρώπους και σε όλους κάτι θα τύχει. Δεν έχει σημασία αν είσαι πλούσιος ή φτωχός, νέος ή γέρος, όμορφος ή άσχημος. Σημασία έχει ότι ο άνθρωπος γεννιέται για να περνάει και δυσκολίες. Αν κάθε φορά που έχουμε προβλήματα βρίζουμε την άτιμη τη τύχη μας, τότε απλά χαλάμε το σάλιο μας.
Μην είστε πάντα «βοήθα Παναγιά». Να λέτε και κανένα «Δόξα το Θεό».
