Άντε και συναίνεσες στο οριστικό διαζύγιό σου με τη γλυκιά ελευθερία, στο όνομα της κοινωνικής αποκατάστασης – σόρυ κιόλας, αλλά πιο ενδιαφέρουσα ήσουν ως «κατεστημένο». Άντε και πήρες την απόφαση να δεχτείς την πρόταση γάμου… Άντε και ρίχτηκες με τα μούτρα σε μια άνευ προηγουμένου (εκτός αν είναι ο δεύτερος γάμος σου) σχιζοφρενική εποποιία διοργάνωσης της λεγόμενης «παραμικρής λεπτομέρειας». Είναι ανάγκη να επιλέξεις να ντυθείς και «τούρτα», καλή μου;
Ξέρω, το ονειρευόσουν από τότε που αγαπούσες τον Ken κρυφά απ’ τη Barbie και το «γόνιμες μέρες» νόμιζες ότι ήταν πρόγραμμα αγροτικής πρόνοιας: εκείνο το υπέροχο, φουσκωτό νυφικό που αγκαλιάζει με στόμφο το επάνω μέρος του σώματος και με περίσσια βασιλικότητα κρύβει το κάτω μέσα σε ατελείωτες τούλινες στρώσεις. Εκείνο που μια μέρα (και για μια μέρα) θα γινόταν δικό σου… Όταν θα ερχόταν επιτέλους η στιγμή να κρύψεις την κορύφωση της ευτυχίας σου κάτω από επαγγελματικό μακιγιάζ, να σύρεις το μακρύ, κεντημένο σου πέπλο και να σταθείς δίπλα στον πρίγκιπα των ονείρων σου πάνω σε ένα σκαλοπάτι, μέσα σε μια εκκλησία… Οκ, το καταλάβαμε.
Αλλά πότε θα καταλάβεις και συ με τη σειρά σου ότι η «νύφη-τούρτα» έχει ανεπιστρεπτί αποχωρήσει από το προσκήνιο της μόδας και της αισθητικής; Δεν υπάρχει καλύτερο πάντρεμα (μη βιαστείς να χαρείς…) του απωθημένου με το κιτς από ένα νυφικό που φωνάζει ότι μόλις τώρα ζεις αυτό που ονειρευόσουν μια ζωή κι ότι τούτη είναι η μόνη αυτοεπιβεβαίωσή σου, η μοναδική σου ταυτότητα: νυφούλα.
-
Ξεπέρασε επιτέλους εκείνη τη μπανάλ εξίσωση «νύφη= πριγκίπισσα» και απόδειξε στον εαυτό σου ότι έχεις στυλ.
- Όρισε ένα concept για το γάμο σου και μείνε συνεπής σ’ αυτό. Είναι πολύ προτιμότερη η αισθητική συνοχή των λεπτομερειών από τον ακατάσχετο βομβαρδισμό με ερεθίσματα που χρονολογούνται από τα μικράτα σου…
-
Παίξε με χρώματα και αναδρομές εποχής. Τόλμησε να ανατρέψεις τα δεδομένα μιας τόσο δεδομένης στιγμής. Οι σχεδιαστές το έχουν τολμήσει πολύ πριν από σένα, μόνο και μόνο για να σου δώσουν τη δυνατότητα να μην εγκλωβιστείς σε μια ισοπεδωτική ομοιομορφία- υποβολέα στο αυτί κάθε κακόγουστης νύφης.
Και μην ξεχνάς: οι τούρτες είναι για να χειροκροτούνται όταν κόβονται, όχι όταν ανεβαίνουν τα σκαλιά της εκκλησίας.
