Φιλοξενώ σήμερα μια (άχρηστη για πολλούς) πληροφορία, που έχει την σημασία της, μια και ίσως «πηγάζει» από το κλασικό εν Ελλάδι «Ξέρεις ποιος είμαι εγώ ρε;».
Στην Ηλιούπολη, κατά την γνώμη μου τον πλέον δραστήριο Δήμο της Αττικής (παρά την γελοία κόντρα κάποιου παπά, ο οποίος φαίνεται ότι νοσταλγεί τον προηγούμενο δήμαρχο!), αποφασίστηκε να ασφαλτοστρωθεί δρόμος το πολύ εξακοσίων μέτρων μήκους, αλλά ιδιαίτερα κομβικού και με ταλαιπωρημένο οδόστρωμα. Από το βράδυ της Παρασκευής, συνεργείο της τοπικής αυτοδιοίκησης, πέρασε κορδέλες με σχετική ειδοποίηση και στις δύο πλευρές του δρόμου, ζητώντας από τους κατοίκους να μη παρκάρουν αυτοκίνητα από 30 λήγοντος (δηλαδή από χθες). Πράγματι, κατά 99% ο πληθυσμός συμμορφώθηκε, αλλά αυτό το έρημο το 1% φαίνεται ότι διέθετε «παλιά παπούτσια» για να γράφει σχετικές οδηγίες αυτού του είδους.
Για την ιστορία: δύο-τρεις είχαν παρκάρει κανονικά και με (τον δικό τους) νόμο. Όπως πληροφορήθηκα οι μάγκες που αγνόησαν την οδηγία, εντελώς συμπτωματικά ανήκουν στον εκλεκτό τομέα των…δημοσίων υπαλλήλων.
Συμπαθάτε με, χωρίς περαιτέρω σχόλια.
