Γιώργος Αρκουλής
Υπό «τον φόβο των Ιουδαίων» (χωρίς βέβαια να νοιώθω…Ιησούς) βγήκα χθες το πρωϊ για κάποια ψώνια, τα οποία δεν επιδέχονταν αναβολής. Και παράλληλα με το αλισβερίσι σε βενζινάδικο, σούπερ μάρκετ και προποτζίδικο έκανα πλούσιο ρεπορτάζ φόβου! Λοιπόν, σε απλά ελληνικά τα όσα είδα (ή δεν είδα…) μου έφεραν στο νου τον τίτλο του σπουδαίου ποιητικού έργου του Τ.Σ. Έλιοτ «Έρημη χώρα». Στο τεράστιο συγκρότημα «Μετρο Μολ» στη λεωφόρο Βουλιαγμένης στα καταστήματα οι υπεύθυνοι έδειχναν έτοιμοι να λύσουν σταυρόλεξο. Μόνο στο μεγάλο μπαλκόνι μερικοί νεαροί έπιναν τον καφέ τους ρουφώντας το τσιγαράκι τους! Στο σούπερ μάρκετ, ελάχιστη η πελατεία και με τάση να ξεμπερδεύουν όσο το δυνατό πιο σβέλτα με τα ψώνια. Οσο για το πρακτορείο ΠΡΟ-ΠΟ, απ’ ό,τι μου είπε η υπάλληλος, τα γερόντια είναι μέρες τώρα που μένουν σπίτι, ενώ οι νεολαίοι προτιμούν το παιχνίδι με ηλεκτρονικό τρόπο (που βεβαίως διαθέτει και η ελληνική, άλλοτε κρατική εταιρία).
Και επειδή στη μικρή μου λίστα υπήρχαν γραμμένα πάνω πάνω δύο προϊόντα φαρμακείου (για την ακρίβεια καθαρό οινόπνευμα και μια-δυο μάσκες προσώπου), μπήκα στο μεγάλο παρακείμενο τεράστιο κατάστημα που διαθέτει τα πάντα σε φάρμακα και καλλυντικά. Μιλάμε για κοσμοπλημμύρα πελατών, αλλά τι να το κάνεις; Αυτά που ζήτησα ήταν στο «περιμένουμε να μας φέρουν». Κάτι φιαλίδια με τζελ καθαρισμού χεριών πενήντα ml, πωλούνταν σε τόσο υψηλή τιμή που καταντούσε κοροϊδία σε βάρος του πελάτη. Και επειδή οι φαρμακοποιοί λειτουργούν σαν τους «Εβραίους εμπόρους», θεωρώ πως είναι οι μόνοι αυτόν τον καιρό που σκοράρουν γερές εισπράξεις.
ΥΓ: Θα αναρωτηθείτε που κολλάει το «Εβραίοι»; Κολλάει, διότι πρώτοι αυτοί διέγνωσαν πως ότι «πουλάς ό,τι έχεις»… Κι’ αν ο πελάτης δεν αγοράσει, τότε κέρδος σου είναι η σκόνη που άφησε στο πέρασμά του!
.jpg)
