Γιώργος Αρκουλής

Την κλασική φθινοπωρινή μου βόλτα στην ετήσια ‘Εκθεση Βιβλίου (50ή εφέτος!) του Ζαππείου, δηλαδή Σαββατόβραδο, επτά με εννιά -ώρα φουλ εμπορική- πραγματοποίησα χθες, και είναι αλήθεια πως ένοιωσα μεικτά συναισθήματα. Κατ’ αρχήν διαπίστωσα, σε περίοδο μόνιμης κρίσης για το βιβλίο και με το ΥΠΠΟ (καλά τώρα!) να του έχει γυρίσει για τα καλά την «πλάτη του», ότι οι εκδοτικοί οίκοι αυξάνονται και πληθύνονται αντιστρόφως ανάλογα -φοβάμαι- με τις πωλήσεις. Κι’ αυτός ο φόβος εξαργυρώθηκε στην διάρκεια της βόλτας μου, διαπιστώνοντας ότι  το κοινό  παρατηρούσε αλλά δεν αγόραζε. Κι’ αν προέκυπτε κάποια επιλογή -όπως της ταπεινότητάς μου στο περίπτερο του «Κέδρου»- τόσο ο προϊστάμενος όσο και οι δύο κυρίες που επιμελούνταν τις πωλήσεις, μου πρόσφεραν από ένα ειλικρινές «ευχαριστώ».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Αν και δεν ενδιαφέρει τον αναγνώστη της στήλης το βιβλίο που διάλεξα, θα το σημειώσω μόνο και μόνο για να ξορκίσω ένα απωθημένο μου, που κράταγε  μπορεί και  τριάντα χρόνια. Αγόρασα, λοιπόν,  το σπουδαίο μυθιστόρημα του ‘Αρη Αλεξάνδρου «Το κιβώτιο», για το οποίο οι κριτικοίέχουν καταθέσει θριάμβους!

Μου έκανε εντύπωση η …αυτοκρατορική παρουσία του «Ψυχογιού» με πέντε (μπορεί και έξι!) συνεχόμενα περίπτερα. Φοβάμαι ότι ο χαρτέμπορος με τον οποίο συνεργάζεται ο «Ψυχογιός» (πρέπει να) έχει πλουτίσει, πουλώντας χαρτί για να τυπωθούν μυθιστορήματα του συρμού (το προϊόν αναφέρεται συχνά και ως λογοτεχνία   για κυρίες, που περιμένουν περιποίηση της κόμης τους)

«Θεμέλιο» και «Σύγχρονη Εποχή» ήταν εκεί με την κλασική μοναξιά τους, ενώ αυτή τη φορά, στην ‘πλώρη’  του πάγκου της «Άγρας» δεν βρήκα βιβλία του Νίκου Καββαδία. Προφανώς ο Κόλλιας ταξίδευε σε…βόρειες θάλασσες!

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Ο ποιητής – εκδότης Γιώργος Χρονάς, αυτή τη φορά καθιστός σε καρεκλάκι, ήταν και πάλι παρών στο ωραίο διπλό περίπτερο της «Οδού Πανός». Κλασική φιγούρα της Έκθεσης.

Όσο για  συναδέλφους (από το συνάφι μας των έξι χιλιάδων και πλέον λειτουργών της ενημέρωσης…) ματιές αντάλλαξα μόνο με τρεις (!) Με τον Μανώλη Πιμπλή, τον Μηνά Βιντιάδη και την Σόνια Ζαχαράτου. Που, άλλες εποχές…

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης