Γιώργος Αρκουλής
Σε μια περίοδο κατά την οποία ο κλάδος των δημοσιογράφων καταρρέει, με τον φορέα του (ΕΣΗΕΑ) να προσπαθεί «ζητιανεύοντας» από την κυβέρνηση (οικονομική) συμπάθεια για όσα δεινά ταλαιπωρούν τους λειτουργούς της ενημέρωσης, ιδού η έκπληξη από έναν μάγκα «πολυλογά», τον οποίο οφείλω να συγχωρήσω διότι αποδείχτηκε σαφώς ανενημέρωτος. Πρόκειται για νεαρό τεχνικό που φωνάξαμε χθες στο σπίτι προκειμένου να κάνει κάποια εργασία συντήρησης επίπλων. Του συστήθηκα και πολύ ευγενικά με ρώτησε «με τι ασχολούμαι». «Δημοσιογράφος», απάντησα κάπως διστακτικά, αφού την σήμερον ημέρα δεν είναι και πολύ κολακευτικό να πλασσάρεις την εν λόγω ειδικότητά σου στους πολίτες (σ. μη ξεχνάμε το ‘αλήτες- ρουφιάνοι- δημοσιογράφοι του μακαρίτη Μιχάλη Τροχανά, που είναι πλέον κλασικό!). Τι το’ θελα. Με το που άκουσε τη μαγική λέξη «ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ», το μάτι του μάστορα γυάλισε και με ένα ανεξήγητο χαμόγελο μου πέταξε κατάμουτρα: «Φάγατε καλά, εσείς οι δημοσιογράφοι, δεν έχετε παράπονο. Είκοσι εκατομμύρια σας έχωσε η κυβέρνηση». Μαρμάρωσα. Αλλά, πέρασα στην αντεπίθεση με ορμή (πριν μου ζητήσει δανεικά…): «Άκου φίλε μου, οι δημοσιογράφοι είναι οι πιο ριγμένοι εργαζόμενοι τα τελευταία δέκα χρόνια, πλήττονται από απίστευτη ανεργία και οι συλλογικές τους συμβάσεις ανήκουν στο παρελθόν». «Και ποιος πήρε τα λεφτά αρχηγέ;», επανήλθε ο μαραγκός. «Αυτοί που μόνιμα ευεργετούνται από τις κυβερνήσεις. Οι εκδότες και οι καναλάρχες νεαρέ κύριε».
Τον είδα να μαγκώνεται και να σκύβει στο βαλιτσάκι του για να βρει τα κατσαβίδια του. Φυσικά δεν είχε νόημα να συνεχίσω την ανάλυσή μου, για το πώς δόθηκαν τα χρήματα (μέσω κρατικής διαφήμισης, κυρίως στα συγκροτήματα που αβαντάρουν το κυβερνητικό έργο), σκεπτόμενος πως οι φουκαράδες οι εκδότες-καναλάρχες, έχουν, πράγματι, διαφυγόντα κέρδη…
Πάντως, φεύγοντας, ο τεχνικός συγγνώμη δεν μου ζήτησε (και καλά έκανε διότι δεν θα είχε νόημα…)
