Γιώργος Αρκουλής
Αδιάφορο το ποιος θα επωφεληθεί από την πώληση-μεταβίβαση της εταιρείας «Φόρθνετ» (όποιος κι’ αν προκύψει, άλλωστε, θα βγει και θα ισχυριστεί ότι «έσωσε μια εταιρία από το λουκέτο και μαζί αρκετές οικογένειες εργαζομένων»). Δεν μπορώ όμως να αδιαφορήσω του λόγου μου με τον ρόλο της κυβέρνησης να «κουρέψει» τα χρέη της εν λόγω φάμπρικας κατά 90%. Ποσοστό που ακούστηκε προχθές στο Κοινοβούλιο, από τον επικεφαλής της αντιπολίτευσης, στην λεγόμενη «ώρα του πρωθυπουργού» και με έκανε ν’ ανατριχιάσω. Εύλογα αναρωτιέμαι εγώ ο άτυχος, που δεν χρωστάω ούτε σεντ στο ελληνικό δημόσιο σε πιστωτές κλπ,, γιατί η κυβέρνηση να προχωρά σε αυτού του είδους τις «διευκολύνσεις», και από την άλλη να φροντίζει (μεγάλε Βρούτση!) το πώς θα μπερδέψει και πάλι τους άτυχους (αν και δικαιωμένους από το ανώτατο δικαστήριο της χώρας) με νέες διαδικασίες, ώστε να φρενάρει το παραδάκι που οφείλει να επιστρέψει για ολόκληρο το διάστημα της κλοπής.
Κατά τα άλλα, μαίνεται για τα καλά ο πόλεμος (και το παρασκήνιο;) μεταξύ δύο κολοσσών του παγκόσμιου τζόγου, για το ποιος θα κερδίσει το προγραμματισμένο καζίνο στο Ελληνικό. Προφανώς το έργο χαρακτηρίζεται πολύ ενδιαφέρον για τα πορτοφόλια τους, αλλά είναι να λυπάται κανείς για το ότι θα προκύψει σούπερ καζίνο στην πρωτεύουσα μιας χρεοκοπημένης χώρας, όπου το τελευταίο δεκαήμερο του μήνα, η ζωή για την πλειονότητα των πολιτών «κυλάει πάνω σε κέρματα», όπως έχει γράψει –προβλέποντας την κρίση- εδώ και χρόνια ο ποιητής Μιχάλης Γκανάς.
