Γιώργος Αρκουλής
Την ώρα που οι τιμές των καινούργιων αυτοκινήτων ανηφορίζουν υπερβολικά, λογικό είναι να πληθαίνουν οι πελάτες του μεταχειρισμένου, όσες παγίδες και αν κρύβει η εν λόγω αγορά. Για παράδειγμα, ψάχνεις ένα μικρό (ή μικρομεσαίο) καινούργιο αυτοκίνητο, αλλά δεν μπορείς να το πληρώσεις από (μόνιμα μπροστά από την τιμή) 20 χιλιάρικα και βάλε. Τα λεφτά σου μόλις αγγίζουν τα δέκα χιλιάρικα, που δεν φτάνουν ούτε για ένα αυτοκινητάκι χιλίων κυβικών, χωρίς εξτρά. Τι θα κάνεις; Θα σπεύσεις στη μάντρα και θα ψάξεις την… ευκαιρία. Κι’ εδώ αρχίζει το θέατρο του παραλόγου. Υπάρχουν τα πάντα, σε μάρκες, σε κυβισμό, σε παλαιότητα, σε χρώμα της αρεσκείας σου, σε…μονό ή ζυγό νούμερο στην πινακίδα… Τι δεν υπάρχει; Η λογική στην τιμή. Σου λέει, για παράδειγμα ο έμπορος: «Φίλε μου, αυτή η BMW του 2009, τιμάται δεκατέσσερα χιλιάρικα (και ας έχουν κυκλοφορήσει νέα μοντέλα από τότε) και την συνιστώ». Του απαντάς: «Ναι, αλλά στην Γερμανία, αντίστοιχο αμάξι, το πολύ με μια μικρή γρατζουνιά στο πίσω φτερό, την βρίσκεις πέντε χιλιάρικα». Οπότε ο «μαντράς» -αν έχεις πέσει σε ειλικρινές άτομο, σπάνιο για εμπόρους αυτοκινήτων- θα σου πει (σαν ‘έτοιμος από καιρό, σαν θαρραλέος’). «Έχεις δίκιο αδελφέ μου. Εγώ μέχρι πρότινος έκανα εισαγωγή από την Στουτγκάρδη σπουδαία μεταχειρισμένα που αγόραζα στην τιμή που ανέφερες. Και να θέλω να τα πουλήσω με ένα 20% κέρδος, δεν με αφήνει το κράτος, διότι σε όλη την Ευρώπη έχουν καταργηθεί εδώ και δεκαετίες τα τελωνεία, στην Ελλάδα ζουν και…εισπράττουν για λογαριασμό του κράτους. Κι’ ας πληρώνει συνεχώς η Ελλάδα πρόστιμα γι’ αυτό από την Ευρωπαϊκή Ενωση. Το αυτοκίνητο δεκαετίας που σου προτείνω το πουλάω δεκατέσσερα αντί εφτά-οκτώ χιλιάρικα γι’ αυτόν τον λόγο. Και αν νομίζεις ότι σε κλέβω, σου επαναλαμβάνω εμένα με κλέβει περισσότερο η εκάστοτε κυβέρνηση με την πολιτική αφαίμαξης στον κλάδο μας, πέραν μιας σειράς από άλλες παθογένειες».
Μια από αυτές αποτελεί το τεράστιο –για χώρα της ΕΕ- χαράτσι πινακίδας και άδειας κυκλοφορίας. Στην Γερμανία χρειάζεσαι έξοδο πέντε ευρώ και τρία λεπτά της ώρας για να καθαρίσεις. Στην Ελλάδα, άστα να πάνε, αφού σου παίρνουν το πορτοφόλι. Κατά τα άλλα, έχω χάσει τον αριθμό των περιοδικών αυτοκινήτων που κυκλοφορούν στα περίπτερα, εκείνων που προσφέρονται δωρεάν με τα κυριακάτικα φύλλα των μεγάλων εφημερίδων της Αθήνας, αλλά και τον ΚΑΤΑΙΓΙΣΜΟ των τηλεοπτικών διαφημίσεων γύρω από τα νέα μοντέλα ή τις προσεχείς αφίξεις…
ΥΓ: Λεπτομέρεια με σημασία. Αν αναζητήσεις μεταχειρισμένο αυτοκίνητο σε μεγάλη εισαγωγική εταιρία, το κόστος θα είναι αρκετά τσιμπημένο από εκείνο της «μικρής μάντρας», διότι η μεγάλη επιχείρηση έχει πολλά έξοξα, μισθούς, ένσημα του ΙΚΑ, ρεύμα και ΦΠΑ, τον οποίο δεν μπορεί να…κρύψει!
