Γιώργος Αρκουλής
Πολύ ψηλά τον πήχη έβαλε νομίζω ο συμπαθής για την εργατικότητά του, την ευθύτητά του και βέβαια τη θρησκοληψία του Άγγελος Αναστασιάδης, με αφορμή το ξεκίνημα της νέας προσπάθειας της εθνικής ομάδας, την οποία περιποιείται εδώ και λίγους μήνες με εντολή της ΕΠΟ. Και το λέω αυτό, διότι τον άκουσα χθες να δηλώνει ότι «ζήτησε κατάθεση ψυχής» από «τα παιδιά». Και ερωτώ: αν οφείλουν να «καταθέσουν ψυχή» στον πρώτο αγώνα με αντίπαλο την ομάδα του Λίχτενσταϊν, τότε τι θα απαιτηθεί να κάνουν όταν πλησιάσουν τα πολύ δύσκολα ματς του ομίλου; Ίσως καμιά προσευχή παραπάνω! Προσωπικά θα περιμένω τα γεγονότα, καλά να είμαστε να χειροκροτήσουμε κάθε καλή προσπάθεια. Θυμίζω όμως το κλασικό όλοι κρίνονται εκ του αποτελέσματος και βέβαια εισπράττουν το αντίστοιχο «αντίτιμο» (πλην των πολιτικών, οι οποίοι μπορεί να τα θαλασσώνουν, αλλά ποτέ δεν… παραιτούνται…).
Ακόμη ένας πήχης ανεβαίνει ψηλά, εν όψει του διαγωνισμού της «Γιουροβίζιον», που θα γίνει σύντομα στο Τελ Αβίβ. Είδα πριν από λίγες ημέρες σε πάνελ τους αρμόδιους (από τους οποίους δεν έλειψε μια κυρία με το επώνυμο Μάτσα…) και άκουσα κάποιες υπερβολές. Πρώτα για το τραγούδι, και ακολούθως για τη νεαρή διαγωνιζόμενη. Νομίζω ότι το τραγούδι αδικεί την εκπρόσωπό μας, που τη βρίσκω με ταλέντο στη φωνή. Κι εδώ πρέπει να περιμένουμε τα γεγονότα.
* Ο τίτλος από υπέροχο τραγούδι του Μάρκου.
.jpg)
