Γιώργος Αρκουλής
Πρώτα να δούμε την λεωφορειακή συγκοινωνία Αθήνας – Πειραιά. Τόσο από την γραμμή τού Συντάγματος (Φιλελλήνων), όσο και από εκείνη με αφετηρία την Ομόνοια (Αθηνάς), τα οχήματα που δρομολογούνται πρέπει να είναι τα πλέον γερασμένα –για την ακρίβεια τα πιο σαράβαλα- της εταιρίας. Πάμε στα τραίνα των ΗΣΑΠ, τον προπολεμικό «Ηλεκτρικό», που ενώνει το λιμάνι με την Κηφισιά. Όπως πληροφορηθήκατε, πρόσφατα προέκυψε ατύχημα, διότι το βαγόνι με τον υπάλληλο που οδηγούσε την λοκομοτίβα δεν κατάφερε να σταματήσει τον συρμό, με αποτέλεσμα να «τρακάρει» στον σταθμό Κηφισιά και να υπάρξει τραυματισμός επιβάτη.
Όπως καταγγέλθηκε από τους εργαζόμενους, ο συρμός με τα ξεχαρβαλωμένα φρένα ήταν ηλικίας 37 ετών και όπως φαίνεται αυτό δεν συγκινούσε τους υπεύθυνους, ενώ και η κεντρική ηγεσία που έχει την ευθύνη των μεταφορών του κοινού στο Λεκανοπέδιο, σφυρίζει αδιάφορα.
Θα μου πείτε, πτωχή χώρα είμαστε, ακόμα η κρίση μας τυραννάει, υπάρχουν άλλες προτεραιότητες κλπ. Πράγματι. Έχω κατά νου ειδήσεις ειδικού ενδιαφέροντος που αφορούν τον ταλαιπωρημένο γενικώς Πειραιά και τους Πειραιώτες. Για παράδειγμα, φουλάρει ο Δήμος με σκοπό να ξεκινήσουν τάχιστα τα έργα αποκατάστασης του λεγόμενου Πύργου, ενός άθλιου κατασκευάσματος επί θητείας του διορισμένου χουντικού δημάρχου Αριστείδη Σκυλίτση, που έγινε τόσο πρόχειρα και αντικανονικά, με συνέπεια επί μισό αιώνα και πλέον να αποτελεί την χειρότερη εστία μικροβίων της πόλης.
Αλλά, και ένα ακόμη…σπουδαίο έργο είναι «στα σκαριά» χάρη στην επιθυμία του Δήμου, αλλά και την αναμενόμενη οικονομική συμπαράσταση της Περιφέρειας. Πρόκειται για την αξιοποίηση (τρομάρα μας!) του μικροσκοπικού λιμενίσκου της Πειραϊκής, προκειμένου να αποτελέσει σημείο αναφοράς της περιοχής. Μεταξύ μας: πιο άχρηστη ιδέα από αυτήν δεν θα μπορούσε να προκύψει. Απλά, αν γίνει το έργο, θα δαπανηθούν κάποια σημαντικά κονδύλια, που θα μπορούσαν να προωθηθούν και να δώσουν λύσεις σε πραγματικές ανάγκες των Πειραιωτών.
