Γιώργος Αρκουλής
Προσπεράσαμε πριν από λίγες ημέρες το μισό της θητείας μας ως «Αθήνα παγκόσμια πρωτεύουσα βιβλίου» (λήγει τον Απρίλιο του ’19), όμως συμπαθάτε με αν ως τώρα έγινε κάτι που ωφέλησε τόσο το ελληνικό βιβλίο όσο και τους ντόπιους συγγραφείς. Αντίθετα, νομίζω ότι παρακολουθώντας τις σελίδες βιβλίου που συντηρούν κάποιες αθηναϊκές εφημερίδες (που σέβονται κυρίως τη λογοτεχνία), παρατήρησα μια σταθερή προπαγάνδα στην παρουσίαση ξένων τίτλων, θα έλεγα συχνά με μεγάλο φανατισμό. Για να αντιληφθείτε τι θέλω να πω, καταχωρώ την παρουσίαση συγγραφέων και βιβλίων τους, του πρόσφατου Σαββατοκύριακου:
ΤΑ ΝΕΑ: Φάμπιο Στάσι, Αρνέ Νταλ, Φιστόν Μουαντζά Μουζιλά (από το Κονγκό αυτός), Ρόμπερτ Ζεετάλερ (με δύο έργα, μάλιστα, τον «Καπνοπώλη» και το «Μια ολόκληρη ζωή»). Η ελληνική παραγωγή μόλις με ένα βιβλίο -του Γιάννη Παπαδόπουλου- και αυτό, δύσκολο, από τον χώρο του δοκιμίου.
ΕΦΗΜ. ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ: Εδώ η τράπουλα μοιράζεται δήθεν ισομερώς, αν και το θέμα με τη σπουδαία Τόνι Μόρισον καπελώνει σε χώρο τους υπόλοιπους (Μιροσλάβ Πένκοφ, Γιώργο Φαράκλα και Αλεξάνδρα Σαμουήλ).
DOCUMENTO: Η αποθέωση του ξενόφερτου μεταφρασμένου βιβλίου (άλλο που δεν θέλουν οι εκδότες…). Τζον Γουίλιαμς, Πιερ Πουσερέτ (κάποτε θα τον μάθαιναν οι αναγνώστες στη Νέα Μαινεμένη…), Τζουζέπε Κοτοτσέλι, Ρόμπερτ Χάρις (καμία σχέση με τον ηθοποιό Εντ Χάρις), Έμα Γουίγκλι, Μπόνι (χωρίς Κλάιντ) Γκρίσμπαν, Καρολίν Γουέστερμαν. Ω του θαύματος, βρέθηκε χώρος για το σπουδαίο βιβλίο του Λεων. Ναρ «Η επιστροφή των Εβραίων στη Θεσσαλονίκη, 1945-49).
Και επειδή φαίνεται πως η… παγκόσμια κοινότητα έχει σε υπόληψη την Αθήνα της κρίσης των χιλιάδων αστέγων και της επικίνδυνης ζωής σε ένα μεγάλο κομμάτι του κέντρου της πόλης, να τη μια καινούργια «ανάδειξη». Σύμφωνα με τους πανηγυρισμούς του δημάρχου Γ. Καμίνη (άλατις!), πρέπει να νιώθουμε μεγάλη ικανοποίηση για την τιμή που μας έγινε να ονομαστεί η Αθήνα «Παγκόσμια Πρωτεύουσα Καινοτομίας».
Το αν και σε ποιο βαθμό θα ωφεληθούν οι φουκαράδες οι Αθηναίοι (που «μετράνε τα κέρματα για να βγάλουν τον μήνα») από αυτήν τη διάκριση δεν μπορώ να μαντέψω.
