Τις διαφορές που υπάρχουν στους κόλπους της Ορθόδοξης Εκκλησίας – της τρίτης σε μέγεθος χριστιανικής πίστης- προσπαθεί να εξηγήσει σε δημοσίευμά της η Deutsche Welle.
Καθώς το σχίσμα ανάμεσα στη ρωσική και την ουκρανική εκκλησία βαθαίνει η DW κάνει ιστορική αναδρομή στην ιστορία των πίστεων:
Η Ορθόδοξη Καθολική Εκκλησία είναι γνωστή ως Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία (προκειμένου να αποφεύγεται το μπέρδεμα με την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία) και αριθμεί περί τα 200 εκατομμύρια πιστούς, οι περισσότεροι κάτοικοι στην ανατολή Ευρώπη, την Ελλάδα και τον Καύκασο. Η παραδοσιακή έδρα της είναι η Κωνσταντινούπολη.
Τα πρώτα χίλια χρόνια, η Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία συνυπήρχε με την Καθολική (που έχει έδρα την Ρώμη) αν και οι μεταξύ τους σχέσεις αντιμετώπιζαν τόσο θεολογικές όσο και πολιτικές διαφορές.
Αυτές ακριβώς οι διαφορές τελικά οδήγησαν στο Σχίσμα Ανατολής-Δύσης, πιο γνωστό ως Μέγα Σχίσμα στα 1054 μ.Χ.. όταν Ρώμη και Κωνσταντινούπολη διέκοψαν τις μεταξύ τους σχέσεις. Αποδίδοντας η μία στην άλλη το «σπάσιμο» των σχέσεων σε «αιρετικές απόψεις».
Ο θρησκευτικός ρόλος της Κωνσταντινούπολης χρονολογείται πίσω στην εποχή του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου, ο οποίος τον 4ο μΧ αιώνα έκανε τον Χριστιανισμό επίσημη θρησκεία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας- άρα και της πρωτεύουσας του κράτους. Η Κωνσταντινούπολη παρέμεινε έδρα της Ορθοδοξίας, ακόμη και μετά την πτώση της στους μουσουλμάνους Οθωμανούς στα 1453.
Η Ανατολκή Ορθόδοξη Εκκλησία είναι οργανωμένη σε αυτοκέφαλες (αυτοδιοικούμενες) εκκλησίες, πολλές από τις οποίες φέρουν τον τίτλο Πατριαρχεία.
Παραδοσιακά επικεφαλής των Ορθόδοξων Χριστιανών βρίσκεται το Οικουμενικό πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης με τωρινό πατριάρχη τον Βαρθολομαίο. Ο οποίος παρ΄όλο που δεν απολαμβάνει τις εξουσίες που διαθέτει ο πάπας της Ρώμης στην Καθολική Εκκλησία, θεωρείται πρώτος μεταξύ ίσων (“primus inter pares”).
Το καθεστώς αυτό επανειλημμένα έχει αμφισβητηθεί από το Πατριαρχείο της Μόσχας, το οποίο διαθέτει πολυπληθέστερους πιστούς.
Αποκορύφωμα η απόφαση που ελήφθη στις 15 Οκτωβρίου να διακόψει τις σχέσεις του με το Οικουμενικό Πατριαρχείο, μετά την απόφαση του Βαρθολομαίου να αποδεχθεί το αίτημα Ορθοδόξων κληρικών της Ουκρανίας να ανεξαρτητοποιηθούν από την Μόσχα.
Δογματικές διαφορές των Εκκλησιών:
Η εξουσία του πάπα: Οι Καθολικοί θεωρούν πως ο πάπας είναι ο αντιπρόσωπος του Ιησού Χριστού και διάδοχος του αποστόλους Παύλου, ο οποίος είχε διορισθεί από τον Χριστό ως πρώτος επικεφαλής της Εκκλησίας τους.
Η Καθολική Εκκλησία επίσης, αποδέχεται το «αλάνθαστο» του πάπα σε δογματικά ζητήματα. Κάτι που απορρίπτουν οι Ανατολικοί Ορθόδοξοι οι οποίοι παραδέχονται ότι οι πατριάρχες τους είναι άνθρωποι και επιρρεπείς σε ανθρώπινα σφάλματα.
Το ίδιο παραδέχονται και οι Προτεστάντες, μη αποδεχόμενοι το «αλάνθαστο» του πάπα.
Άγιον Πνεύμα: Από τις σημαντικότερες διαφορές των εκκλησιών αφορά στην προέλευση του Αγίου Πνεύματος –την πνευματική παρουσία του Θεού επί της Γης. Του τρισυπόστατου της Πίστης, όπως το αποδέχεται η Ορθόδοξη Εκκλησία και το «εκ του Πατρός εκπορευόμενου».
Ενώ οι Καθολικοί πιστεύουν «εκ του πατρός και υιού εκπορευόμενου».
Και αυτά αποτέλεσαν το κύριο αίτιο για το σχίσμα μεταξύ των δύο εκκλησιών. Επίσης για τους καθολικούς ισχύει υποχρεωτικά η αγαμία για τους ιερωμένους καθώς και η αποχή από κάθε είδους σεξουαλικές σχέσεις. Καθώς και μόνο ο ένας γάμος για τους πιστούς.
Ενώ στην Ορθοδοξία επιτρέπεται η χειροτόνηση και παντρεμένων ενώ επιτρέπονται μέχρι και δύο διαζύγια και τρίτος γάμος στους πιστούς.
Επίσης, από τον 16ο αιώνα ο προτεστάντης μεταρρυθμιστής Μάρτιν Λούθηρος δεν αποδέχθηκε ως μοναδικόν όρο για να γίνει ο γάμος την παρθενία.
Πληροφορίες απο Deutsche Welle
Σύνταξη Κ. Μπετινάκης
