Η Πράβντα «κλείνει» 100 χρόνια ζωής. Η ιστορική εφημερίδα, που για δεκαετίες ήταν το επίσημο όργανο του κυβερνώντος Κομμουνιστικού Κόμματος Σοβιετικής Ένωση, πλέον δίνει μάχη προκειμένου να συνεχίσει να κυκλοφορεί και να είναι διαθέσιμη προς όλους αυτούς οι οποίοι επιθυμούν να ενημερώνονται για τους αγώνες της εργατικής τάξης ανά τον κόσμο.
Παρόλο που έχασε μεγάλο μέρος της δύναμης της μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ το 1991 (τη χρονιά εκείνη ο Μπόρις Γέλτσιν απαγόρευσε την κυκλοφορία της) η εφημερίδα πωλήθηκε στους Έλληνες αδελφούς Γιαννίκου και στη συνέχεια εξαγοράστηκε από την Κεντρική Επιτροπή του Ρωσικού Κομμουνιστικού Κόμματος το 1997, με τα οικονομικά προβλήματα όμως να μη σταματούν.
Ο διευθυντής της δηλώνει αισιόδοξος υποστηρίζοντας ότι «η πάλη με τις εχθρικές Aρχές, η απειλή του κλεισίματος και τα οικονομικά προβλήματα» είναι αυτό ακριβώς που αντιμετώπισε η Πράβντα τα πρώτα χρόνια μετά την έκδοση του πρώτου φύλλου της, στις 5 Μαΐου 1912 στο τότε Πέτερσμπουργκ (μετέπειτα Λένινγκραντ και σήμερα Αγία Πετρούπολη) και μέχρι την Επανάσταση των Μπολσεβίκων το 1917.
«Από πολλές απόψεις ο ρόλος και ο σκοπός μας έχουν ξαναγυρίσει σε αυτό που ήταν πριν από το 1917», εξηγεί ο Μπόρις Καμότσκι από το γραφείο του, στην Οδό Πράβντα της Μόσχας, που κοσμείται από ένα τεράστιο πορτραίτο του Λένιν να διαβάζει την εφημερίδα.
«Είμαστε το κυριότερο όργανο της Αντιπολίτευσης, αγωνιζόμαστε για την εξουσία, για πολιτικές αλλαγές. Περάσαμε τόσα πολλά προβλήματα. Σήμερα καθένας από τους εργαζόμενους εδώ είναι ήρωας. Κάποιες φορές χρειάστηκε να δουλέψουν αμισθί», προσθέτει.
Επιμέλεια: Μάριος Βελέντζας
