Για πολλοστή φορά τα τελευταία τρία χρόνια παρατηρείται σφοδρή σύγκρουση απόψεων μεταξύ βασικών θεσμών άσκησης πολιτικής τον Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Τελευταίο κρούσμα αυτής της επικίνδυνης για τα παγκόσμια πράγματα, ανισορροπίας, αποτελεί ή απευθείας σύγκρουση μεταξύ της εκτελεστικής εξουσίας (Λευκός Οίκος) και της νομοθετικής (Γερουσία) όσον αφορά ένα μείζον ζήτημα εξωτερικής πολιτικής που είναι η αναγνώριση η όχι της Γενοκτονίας των Αρμενίων από την Οθωμανική Τουρκία στις αρχές του προηγούμενου αιώνα.

Πριν από λίγα 24ωρα, η Γερουσία των ΗΠΑ ψήφισε υπέρ της αναγνώρισης της Γενοκτονίας των Αρμενίων προκαλώντας έξαλλες αντιδράσεις στην Άγκυρα αλλά και την έντονη προσωπική δυσφορία του Ταγίπ Ερντογάν.  Μετά από την παρέλευση ολίγων ημερών, χωρίς καν να κρατηθούν τα προσχήματα, το Αμερικανικό Υπουργείο Εξωτερικών με επίσημη ανακοίνωσή του, δηλώνει πως η αμερικανική κυβέρνηση δεν αναγνωρίζει αυτή τη γενοκτονία.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

 Επειδή δεν αφορά ένα ζήτημα που έχει να κάνει απλά με λέξεις αλλά με μια σοβαρότατη διεθνή διάσταση, η οποία αποτελεί μέρος του λεγόμενου Διεθνούς Δικαίου και επειδή η υπόθεση Γενοκτονία των Αρμενίων αποτελεί μείζων ζήτημα για την ίδια την Τουρκία η οποία επιμένει έναν αιώνα μετά το έγκλημα να απορρίπτει κάθε κατηγορία, η στάση της κυβέρνησης των ΗΠΑ αφήνει πολλά περιθώρια για εκτιμήσεις. Η πλέον προσιτή από αυτές τις εκτιμήσεις είναι πως ο σημερινός πρόεδρος των ΗΠΑ Ν. Τραμπ, όντως ασκεί εξωτερική πολιτική σε σχέση με τα προσωπικά του οικονομικά συμφέροντα, και τα συμφέροντα της εταιρείας του ομίλου του.

Ως γνωστόν, ο Ντόναλντ Τραμπ συνεργάζεται ήδη από το 2007 με συγκεκριμένους παράγοντες στην Τουρκία, οι οποίοι και στήριξαν το επιχειρηματικό του εγχείρημα που βασίστηκε σε μια εκτεταμένη δραστηριότητα real estate στο Μητροπολιτικό κέντρο της Κωνσταντινούπολης. Ο βασικότερος εκ των παραγόντων αυτών είναι ο γαμπρός του γνωστού επιχειρηματία, Ντογάν, πρώην ιδιοκτήτης των μεγαλύτερων ΜΜΕ στην Τουρκία. Η παρέμβαση αυτού του ατόμου στους ηγετικούς κύκλους των κυβερνήσεων Ερντογάν αλλά ως φαίνεται από δημοσιεύματα του τουρκικού τύπου και με απευθείας παρεμβάσεις στην τουρκική προεδρεία, κατάφερε να κλειδώσει την άριστη διασφάλιση των συμφερόντων του ομίλου Τραμπ στην Τουρκία.

Με αυτόν τον τρόπο εξηγείται και η πολιτική παλινωδία, η οποία καταδείχθηκε κατά τη διάρκεια της κρίσης των S- 400, όπου άλλα πρέσβευαν οι στρατιωτικοί και διπλωματικοί κύκλοι του Πενταγώνου και του State Department και άλλα ομολογούσε ο Λευκός Οίκος. Μέσα σε αυτή τη σύγχυση , ο Ερντογάν κατάφερε να υλοποιήσει και την επεκτατική του πολιτική στο Ιράκ και τη Συρία αλλά και την επιθετική του παρουσία στην Ανατολική Μεσόγειο και στο Αιγαίο.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Τώρα μέσα από αυτή τη σύγχυση υλοποιεί το μείζον στρατηγικό σχέδιο της Άγκυρας για στρατηγική παρουσία στη Λιβύη, το Σουδάν, τη Σομαλία και το Κατάρ με στρατιωτικές ναυτικές και αεροπορικές βάσεις σε αυτά τα σημεία του πλανήτη.

Η ανακοίνωση του State Department:

«Η θέση της κυβέρνησης δεν έχει αλλάξει. Οι θέσεις μας αντικατοπτρίζονται στην οριστική δήλωση του προέδρου Τραμπ για αυτό το θέμα από τον περασμένο Απρίλιο» τόνισε σε δήλωσή της η Μόργκαν Ορτέιγκους, εκπρόσωπος του αμερικανικού ΥΠΕΞ.

 

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης