Τρία χρόνια μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα στην Τουρκία, συνεχίζεται η καταστολή των μέσων μαζικής ενημέρωσης.
Από τότε οι δημοσιογράφοι συσπειρώθηκαν για να τεκμηριώσουν τις αδικίες στις περιπτώσεις συναδέλφων τους που φυλακίστηκαν ή κατηγορήθηκαν για εγκλήματα κατά του κράτους.
• Δευτέρα, 8 Ιουλίου 2019: Πρώτη ακρόαση της δίκης στο 10ο Ανώτερο Ποινικό Δικαστήριο του Ντιγιαρμπακίρ όπου ο δημοσιογράφος Ferhat Parlak αντιμετωπίζει κατηγορίες «συμμετοχής σε τρομοκρατική οργάνωση».
Αυτή η σύντομη ειδοποίηση ήταν μέρος της σειράς «Προσεχείς δίκες» που παρουσιάστηκε στον ιστότοπο και τον λογαριασμό Twitter της Ένωσης ΜΜΕ και Νομικών Σπουδών (MLSA), της οργάνωσης «Ελευθερία στα Μέσα Ενημέρωσης και Νομικών Δικαιωμάτων στην Τουρκία».
Ιδρύθηκε από τον δημοσιογράφο Evin Baris Altintas το 2017 για να παρακολουθήσει και να τεκμηριώσει τις υποθέσεις εναντίον δημοσιογράφων, συγγραφέων και ακαδημαϊκών που φυλακίστηκαν ή κατηγορήθηκαν για εγκλήματα μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα εναντίον του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν τον Ιούλιο του 2016.
Η δίκη του Παρλάκ είναι μία από τις δεκάδες περιπτώσεις που η MLSA παρακολουθεί.
Η οργάνωση πιστεύει ότι ο λόγος για τον οποίο οι τουρκικές Αρχές απευθύνονται σε ορισμένα άτομα είναι επειδή θέλουν να φιμώσουν όσους επιθυμούν να μιλήσουν εναντίον του Ερντογάν και των πολιτικών του. Θεσμικά, η ελευθερία έκφρασης και η ελευθερία των μέσων ενημέρωσης προστατεύονται από την τουρκική νομοθεσία. Αλλά…
Αρκετές δίκες δημοσιογράφων που αφορούν σε υποθέσεις για την ελευθερία της έκφρασης θα επαναληφθούν στην Τουρκία αυτήν την εβδομάδα, συμπεριλαμβανομένων εκείνης του περιοδικού @cigdemtoker και του περιοδικού #FerhatParlak. Οι κατηγορούμενοι δημοσιογράφοι θα εμφανιστούν ενώπιον του δικαστηρίου για πρώτη φορά από τότε που συνελήφθησαν πριν από 15 μήνες.
«Ουδείς θα πρέπει να βρίσκεται στη φυλακή επειδή έγραψε κάποιο άρθρο ή tweet» ανακοίνωσε ο Altintas.
Προκειμένου να εντοπιστεί κατά πόσο η τουρκική δικαστική εξουσία ακολουθεί τις καθιερωμένες νομικές διαδικασίες κατά τη διεκπεραίωση της εν λόγω διαδικασίας, η ΜΣΑΕ παρακολουθεί πολυάριθμες υποθέσεις καθώς περνούν από το τουρκικό δικαστικό σύστημα.
Όταν γίνεται κάποια ακρόαση, είτε ανεξάρτητοι δημοσιογράφοι είτε οι εργαζόμενοι στην οργάνωση παρακολουθούν και στη συνέχεια δημοσιεύουν τις εξελίξεις τόσο στα τουρκικά όσο και στα ξένα Μέσα. Στόχος είναι να δοθεί η μεγαλύτερη δυνατή δημοσιότητα σε αυτές τις περιπτώσεις, τόσο εντός όσο και εκτός της Τουρκίας.
«Ενημερώνουμε για όσο το δυνατόν περισσότερες δικαστικές ακροάσεις ώστε να μπορέσουμε να τις τεκμηριώσουμε και να διασφαλίσουμε ότι θα υπάρξει ένα αρχείο αυτών των περιπτώσεων ανεξάρτητα με το τι θα συμβεί στο μέλλον» ανακοίνωσε ο Altintas.
Η MLSA είναι από τις οργανώσεις που σχηματίστηκαν μετά τη σύλληψη δημοσιογράφων από την τουρκική κυβέρνηση, μεταξύ των οποίων η πλατφόρμα για την ανεξάρτητη δημοσιογραφία (P24) και η #FreeTurkeyJournalist, η οποία επίσης συνεργάζεται με τη MPSA για τη δοκιμαστική παρακολούθηση.
#FreeTurkeyJournalist είναι ηλεκτρονική πλατφόρμα η οποία, σύμφωνα με την ιδρυτική δήλωση της αποστολής της, σκοπεύει να «απεικονίζει τη σοβαρότητα της καταστολής της Τουρκίας εναντίον των δημοσιογράφων, επισημαίνοντας τις περιπτώσεις ατόμων που έχουν κρατηθεί και αντιμετωπίζουν ποινικές διώξεις».
Το έργο υποστηρίζεται από το Διεθνές Ινστιτούτο Τύπου (IPI), οργάνωση με έδρα τη Βιέννη που αποτελείται από δίκτυο στελεχών των μέσων ενημέρωσης και κορυφαίους δημοσιογράφους που συνεργάζονται για να υπερασπιστούν την ελευθερία των ΜΜΕ.
Το IPI εργάζεται στην Τουρκία από το 1960 και έχει εντοπίσει την κατάσταση εκεί από την κήρυξη έκτακτης ανάγκης από την κυβέρνηση Ερντογάν μετά την απόπειρα πραξικοπήματος. Έχει υπολογίσει σε 252 τους δημοσιογράφους και τα στελέχη των μέσων ενημέρωσης που διώκονται, από τους οποίους 135 δημοσιογράφοι παραμένουν στις φυλακές.
Η έρευνά του διαπίστωσε επίσης ότι από τότε που τέθηκε σε ισχύ η κατάσταση έκτακτης ανάγκης, 140 Μέσα έκλεισαν, αφήνοντας εκατοντάδες δημοσιογράφους ανέργους.
Το IPI πιστεύει ότι τα δικαιώματα των δημοσιογράφων που αντιμετωπίζουν διώξεις έχουν παραβιαστεί βάσει του τουρκικού δικαίου και ότι το δικαστικό σώμα αγνοεί τις βασικές εγγυήσεις στις αρχές δικαίου για δίκαιη δίκη.
Ο Griffen ελπίζει ότι, δίνοντας φως στους συγκεκριμένους τρόπους με τους οποίους συμβαίνουν αυτές οι παραβιάσεις, το έργο του IPI θα καταστήσει σαφές στους αρμόδιους διεθνείς παράγοντες και θεσμούς ότι το τουρκικό δικαστικό σύστημα δεν προστατεύει τα δικαιώματα των κατηγορουμένων.
Πληροφορίες από Deutsche Welle, Freedom
Σύνταξη: Κώστας Μπετινάκης
