Ο 80χρονος πρώην υπουργός Εργασίας της Γερμανίας Νόρμπερτ Μπλυμ βρέθηκε πριν από έναν μήνα στην Ειδομένη, όπου και κατασκήνωσε για ένα βράδυ μαζί με τους πρόσφυγες. H πράξη του εκείνη είχε προκαλέσει πολλές συζητήσεις.
Σε συνέντευξή του στην τηλεόραση της «Deutsche Welle» σχολίασε μεταξύ άλλων την απόφασή του να περάσει μία νύχτα σε μια σκηνή στην Ειδομένη.
«Δεν πρόκειται για ζωολογικό κήπο, όπου μπορείς να δεις κάποια εξωτικά ζώα. Το να ζήσεις εκεί, έστω και για λίγο, είναι μια συμβολική πράξη αλληλεγγύης» υπογράμμισε ο Γερμανός πρώην υπουργός των Χριστιανοδημοκρατών.
Για τον Γερμανό πολιτικό η Ειδομένη δίνει μια εικόνα περιχαράκωσης της Ευρώπης, η οποία θα έπρεπε να πράττει διαφορετικά. «Ναι, η Ευρώπη θα πρέπει να δείξει αλληλεγγύη. Η Ευρώπη έχει 500 εκατομμύρια κατοίκους. 500 εκατομμύρια! Δεν είναι δυνατόν να μην μπορεί να δεχθεί μερικά εκατομμύρια πρόσφυγες. Αυτοί οι εθνικοί εγωισμοί δεν είναι η δική μου Ευρώπη» τόνισε.
Πισωγύρισμα δεκαετιών η περιχαράκωση της Ευρώπης
Ο Νόρμπερτ Μπλυμ επισημαίνει πως η κατάσταση δεν είναι άσχημη μόνο στην Ειδομένη. Ο ίδιος επισκέφθηκε, όπως είπε, κι άλλες περιοχές, όπου η κατάσταση είναι επίσης άσχημη. Υποστήριξε ότι οι πρόσφυγες συχνά αντιμετωπίζονται σαν αριθμοί, αλλά δεν είναι. «Πίσω από αυτούς τους αριθμούς κρύβονται ανθρώπινες ζωές» υπογράμμισε ο Μπλυμ, αναφέροντας το παράδειγμα ενός Ιρακινού δικηγόρου που συνάντησε, το χέρι του οποίου ακρωτηριάστηκε από τζιχαντιστές. Τότε αυτός πήρε τη γυναίκα του και τα δύο του παιδιά και έφυγε. Η βάρκα στην οποία επέβαιναν αναποδογύρισε. Οι Έλληνες έσωσαν τη γυναίκα του. Τον ίδιο και τα παιδιά του τούς έσωσαν οι Τούρκοι. Οι Έλληνες όμως άφησαν τη γυναίκα να φύγει και βρίσκεται τώρα στη Γερμανία. Ο άνδρας και τα δύο μικρά παιδιά έχουν εγκλωβιστεί σ’ έναν καταυλισμό.
Για τον Νόρμπερτ Μπλυμ η επανασύνδεση των οικογενειών είναι αυτονόητη. Ωστόσο, του επισημάνθηκε ότι η Γερμανία ψήφισε νόμο το 1993, όταν ο ίδιος ήταν υπουργός, σύμφωνα με τον οποίο ουδείς στη Γερμανία δικαιούται άσυλο όταν έρχεται από μια «ασφαλή χώρα προέλευσης».
Όπως διευκρίνισε ο Γερμανός πρώην υπουργός, «ο νόμος περί ασύλου θεσπίστηκε κάτω από τελείως διαφορετικές συνθήκες. Πάντως, συνεχίζει να ισχύει ότι κάποιος δικαιούται άσυλο όταν διώκεται πολιτικά. (…) Τώρα όμως δεν έχουμε να κάνουμε με μεμονωμένους αιτούντες άσυλο. Έχουμε να κάνουμε με μετακίνηση ενός λαού που διώκεται και του έχουν αφαιρεθεί τα δικαιώματα. Και η Ευρώπη περιχαρακώνεται. Δεν θα πάνε καλά τα πράγματα, εάν τα αφήσουμε όλα στα πιο αδύναμα μέλη, την Ελλάδα και την Ιταλία, και από τα ζεστά μας δωμάτια εδώ λέμε πως δεν μας αφορά. Και εάν η Ουγγαρία, η Πολωνία και η Αυστρία επαναφέρουν το σιδηρούν παραπέτασμα, τότε μιλάμε για ένα πισωγύρισμα πολλών δεκαετιών».
Σύνταξη: Κ. Μπετινάκης
