Σύνταξη: Κώστας Μπετινάκης
Είναι αξιοσημείωτο ότι κάθε αναφορά στον δολοφονημένο Ιρανό διοικητή των Φρουρών της Επανάστασης Σουλεϊμανί από τους τηλεοπτικούς σχολιαστές και ειδικά από τα μέλη του Κογκρέσου και από άλλους κυβερνητικούς αξιωματούχους ξεκινά με το προοίμιο ότι ήταν «πολύ κακός άνθρωπος που είχε το αίμα τόσων Αμερικανών στα χέρια του».
Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ και ο Υπουργός Εξωτερικών του τον ανέφεραν ως «τον χειρότερο τρομοκράτη στον κόσμο υπεύθυνο τρομοκρατικής οργάνωσης που αποτελεί τον τρομοκρατικό βραχίονα του Ιράν, που είναι ο κύριος υποστηρικτής της διεθνούς τρομοκρατίας στον κόσμο».
Τι σημαίνει αυτό; Έχει συμμετάσχει η Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν στις υποθέσεις της Μέσης Ανατολής, από το Αφγανιστάν μέχρι το Ιράκ, τη Συρία, το Λίβανο και αλλού; Ναι έχει.
Οι πράξεις αυτές έχουν επίσης ως αποτέλεσμα το θάνατο των Αμερικανών, καθώς και πολλών άλλων, στο θέατρο του πολέμου στη Μέση Ανατολή; Ναι.
Άρα αυτοί οι ισχυρισμοί, στην πραγματικότητα, δηλώνουν την αλήθεια; Ναι, αλλά δεν είναι όλη η αλήθεια. Μερικές αλήθειες θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε απρόβλεπτα, αλλά συχνά παραπλανητικά συμπεράσματα!
Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν ανακατευθεί εδώ και δεκαετίες στις υποθέσεις της Μέσης Ανατολής, στην άλλη άκρη του κόσμου; Ναι.
Έχουν συνδεθεί αυτές οι συμμετοχές με παρουσία στρατιωτικών δυνάμεων, μαζικές πωλήσεις όπλων και δημιουργίες συμμαχιών για την εξυπηρέτηση των στόχων της Αμερικής; Ναι.
Οι δραστηριότητες αυτές προκάλεσαν τον θάνατο χιλιάδων Αμερικανών και περισσότερων από ένα εκατομμύριο κατοίκων, εκτός από την σχεδόν πλήρη καταστροφή των περιφερειακών υποδομών και οικονομιών, από το Αφγανιστάν σε όλη τη διαδρομή προς τη Μεσόγειο Θάλασσα; Ναι.
Ο οκταετής πόλεμος (1980-88) που διεξήγαγε το Ιράκ επί Σαντάμ Χουσεΐν εναντίον της νεοσύστατης Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν σύντομα μετά την κρίση ομήρων, θεωρείται πάντα από το Ιράν ως ο «επιβληθείς πόλεμος», για να γονατίσει το Ιράν, καθώς και να αποδυναμώσει το καθεστώς του Σαντάμ. Για να ακολουθήσει κάποια διαδικασία αποσταθεροποίησης για την αναμόρφωση της κυβέρνησης υπέρ του Ιράν στη Συρία, ενώ οι Σιίτες κυριαρχούσαν και στο Λίβανο.
Στη συνέχεια ήρθε η διακυβέρνηση του Τζορτζ Μπους και μόλις λίγους μήνες αργότερα, τον Φεβρουάριο του 2002, χαρακτηρίσθηκε το Ιράν μαζί με τη Βόρεια Κορέα και το Ιράκ ως «Άξονας του Κακού»!
Ένα χρόνο αργότερα, οι Ηνωμένες Πολιτείες επιτέθηκαν και κατέλαβαν το Ιράκ, σύμφωνα με (υποτιθέμενες) λανθασμένες εκθέσεις πληροφοριών.
Αυτός δεν ήταν ο τρόπος με τον οποίο οι Ιρανοί ερμηνεύουν το επεισόδιο. Για αυτούς, η αμερικανική κατοχή του Ιράκ δεν εμφανίστηκε ως σφάλμα, αλλά ως σκόπιμη δράση και προοίμιο στην επέκταση της παρουσίας και της επιρροής της Αμερικής από το Ιράκ στη Συρία και, φυσικά, στο Ιράν.
Η ιρανική κυβέρνηση είδε ως νέα ευκαιρία για να εδραιώσει την παρουσία της στο Ιράκ όχι μόνο για να στηρίξει το νέο κυβερνών κόμμα αλλά για να εξασφαλίσει ότι οι Αμερικανοί, οι Σαουδάραβες και ο αρχικός πληρεξούσιος, ο ευκαιριακός Mojahedin -e-Khalgh (MeK), καθώς και ορισμένες κουρδικές ομάδες, δεν προβαίνουν σε συγκεκαλυμμένες ή προφανείς ενέργειες εναντίον του Ιράν.
Ο Σουλεϊμανί ήταν υπεύθυνος για τις επιχειρήσεις για την παρακολούθηση και τη διασφάλιση του σχεδίου.
Παρόλο που η δύναμη Quds υπό τον στρατηγό Σολεϊμανί και οι Αμερικανοί συνεργάζονταν και αγωνίζονταν στον κοινό εχθρό, το Ισλαμικό Χαλιφάτο, για την εδραίωση των αμερικανικών δυνάμεων στο Ιράκ, η ρητορική Ουάσιγκτον, κράτησε το Ιράν στην άκρη.
Ο ανταγωνισμός εξακολουθεί να υπάρχει μεταξύ των δυνατοτήτων για το πετρέλαιο και το αγωγό φυσικού αερίου Κατάρ / Ιράν μέσω του Ιράν, του Ιράκ και της Συρίας στις ευρωπαϊκές αγορές, έναντι της ανταγωνιστικής Σαουδικής γραμμής την οποία ευνοούν ανοιχτά οι Ηνωμένες Πολιτείες, παρακάμπτοντας το Ιράν.
Μέσα από όλη την αστάθεια και το χάος, το σουνιτικό αραβικό μπλοκ που απαρτίζεται από τα Αραβικά Εμιράτα και το καθεστώς της Σαουδικής Αραβίας, εκμεταλλεύτηκε την εξάπλωση αρχικά τοπικών σιιτικών κυττάρων στο Ιράκ και τη Συρία και άρχισε να διοχετεύει κεφάλαια και όπλα. Αυτή ήταν η πρώιμη φάση του γνωστού κινήματος DAESH, ISIL ή ISIS (Το Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ, η Συρία και ο Λίβανος).
Η αποσταθεροποίηση της Συρίας με την πρόθεση της κατάρρευσης της κυβέρνησης του Assad αποτελεί από καιρό μέρος του γενικού σχεδίου «Νέα στρατηγική για την εξασφάλιση του βασιλείου».
Είναι αρκετά περίεργο γιατί τα δίκτυα του ISIS στη Συρία θεωρήθηκαν αντι-αμερικανικά.
Οι κύριοι στόχοι τους ήταν να καταργήσουν τον Assad και να πολεμήσουν τους υποστηρικτές του, την δύναμη του ιρανικού Quds και τους Ρώσους.
Τουλάχιστον τέσσερα εκατομμύρια άνθρωποι ζήτησαν την αναχώρηση των στρατευμάτων των Η.Π.Α. από το Ιράκ με μια πορεία στη Βαγδάτη, η οποία συγκλήθηκε από τον κληρικό Μουκτάντα Αλ-Σαντ τρεις εβδομάδες μετά τη δολοφονία του στρατηγού του Ιράν, Qasem Soleimani.
Στην πρωτεύουσα της χώρας, οι δρόμοι γεμίζουν με μια ατέλειωτη στήλη ανθρώπων που παρέλασαν να εκφράσουν την αποκήρυξη της στρατιωτικής παρουσίας των ΗΠΑ.
Τα διαφημιστικά μηνύματα έδειξαν συνθήματα όπως «Όχι στις ΗΠΑ και Ναι στην ιρακινή κυριαρχία», «Η προθυμία των ελευθέρων εθνών είναι ισχυρότερη από την επιθετικότητα των ΗΠΑ» και «Η παγκόσμια τρομοκρατία γίνεται στις ΗΠΑ», ενώ ορισμένοι διαδηλωτές έκαψαν εικόνες του Donald Trump.
