Η θανατική ποινή ή η αθώωση είναι οι μοναδικές δύο «ορθές αποφάσεις» για την περίπτωσή του, υποστήριξε σήμερα ο ‘Αντερς Μπέρινγκ Μπράιβικ ο οποίος δικάζεται στο Όσλο για τη σφαγή 77 ανθρώπων, κυρίως νεαρών παιδιών, πέρσι το καλοκαίρι στη νορβηγική πρωτεύουσα και στο νησί Οτόγια. «Στην υπόθεση αυτή δεν υπάρχουν παρά μόνο δύο δίκαιες αποφάσεις: είτε αθώωση, είτε θανατική ποινή. Μια ποινή κάθειρξης 21 ετών θα είναι άξια περιφρόνησης. Δεν επιθυμώ (τη θανατική ποινή) αλλά θα σεβόμουν μια τέτοια απόφαση», είπε.
Αναφερόμενος σε δύο άλλους «πυρήνες» που ισχυρίζεται ότι υπάρχουν, υποστήριξε ότι θα μπορούσαν να χτυπήσουν ανά πάσα στιγμή. Όταν ρωτήθηκε από τους εισαγγελείς αν αυτοί οι δύο “πυρήνες”, τους οποίους επικαλείται συχνά, υπάρχει φόβος ότι θα εξαπολύσουν νέες επιθέσεις στη Νορβηγία, απάντησε καταφατικά, δύο φορές. Νωρίτερα ο Μπράιβικ είχε ρίξει λίγο φως στους μυστηριώδεις «Ναΐτες Ιππότες», τη μυστικιστική, εθνικιστική οργάνωση εξ ονόματος της οποίας λέει ότι έδρασε, μολονότι η νορβηγική αστυνομία δεν έχει καταφέρει να αποδείξει την ύπαρξή της.
Υποστήριξε ότι η οργάνωση αυτή ιδρύθηκε το 2002 στο Λονδίνο, σε συνάντηση που είχε με τρεις άλλους εθνικιστές. Όπως είπε, είναι μια «ανεπίσημη» οργάνωση που αποτελείται από «αυτόνομους πυρήνες» οι οποίοι δρουν ανεξάρτητα ο ένας από τον άλλο και έχουν ως στόχο «να ενώσουν όλους τους εθνικιστές της Ευρώπης».
Ωστόσο, ο Μπράιβικ αρνήθηκε να δώσει τα ονόματα των τριών άλλων ιδρυτικών μελών.
«Δεν επιθυμώ να παράσχω πληροφορίες που μπορεί να οδηγήσουν σε συλλήψεις», είπε χαρακτηριστικά απαντώντας στις πιεστικές ερωτήσεις της εισαγγελέως Ίνγκα Μπέγερ Ενγκ.
Είπε επίσης ότι ο ίδιος είχε αναλάβει να συντάξει την “επιτομή” της οργάνωσης -δηλαδή το μανιφέστο των 1500 σελίδων που δημοσιοποίησε πριν εξαπολύσει τις επιθέσεις του- ώστε να διαδώσει την εθνικιστική ιδεολογία και να υποκινήσει και άλλους να δράσουν.
«Το πρόβλημα για τους εθνικιστές αγωνιστές μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο είναι ότι δεν έχουν παραδείγματα για να τα ακολουθήσουν», συνέχισε, εμφανιζόμενος ως «στρατιώτης» έτοιμος να πεθάνει για να πετύχει το στόχο του.
Εξηγώντας πώς εντάχθηκε στους εθνικιστικούς κύκλους, είπε ότι το 2001 ήρθε «τυχαία» σε επαφή με ένα άτομο στο Ίντερνετ. Τον Απρίλιο του 2002 πήγε στη Λιβερία για να συναντήσει έναν Σέρβο εθνικιστή, αλλά αρνήθηκε να δώσει το όνομά του ή τους ακριβείς λόγους του ταξιδιού αυτού.
Ισχυρίστηκε μόνο ότι ήταν μία από τις “σωματικές και ψυχολογικές δοκιμασίες” στις οποίες τον υπέβαλαν οι μυστηριώδεις φίλοι του για να πειστούν για την αφοσίωσή του στην οργάνωση.
Σύμφωνα με τα νορβηγικά μέσα ενημέρωσης, ο Σέρβος στον οποίο αναφέρεται ο Μπράιβικ είναι ο πρώην αξιωματικός της σερβικής αστυνομίας Μίλοραντ Ούλεμεκ, ο οποίος εκτίει ποινή φυλάκισης στην πατρίδα του και ο ίδιος αρνείται κατηγορηματικά ότι έχει συναντηθεί ποτέ με τον σφαγέα της Νορβηγίας.
Επιμέλεια:Xρήστος Μαζάνης
