Ο Τζέιμς Πάρκινσον ήταν Άγγλος γιατρός, γεωλόγος, παλαιοντολόγος και πολιτικός ακτιβιστής.
Γεννήθηκε στις 11 Απριλίου 1755 στη συνοικία Σόρντιτς του Λονδίνου και πέθανε στις 21 Δεκεμβρίου 1824, σε ηλικία 69 ετών.
Ήταν γιος του φαρμακοποιού και πρακτικού χειρουργού Τζον Πάρκινσον με μεγάλη πελατεία στην περιοχή. Ακολούθησε το ιατρικό επάγγελμα και το 1783 ανέλαβε το ιατρείο του πατέρα του. Τον ίδιο χρόνο παντρεύτηκε τη Μέρι Ντέιλ, με την οποία απέκτησε έξι παιδιά.
Ο Πάρκινσον από νωρίς ασχολήθηκε με την πολιτική και ήταν θερμός οπαδός της Γαλλικής Επανάστασης.
Στα περίπου 20 φυλλάδια που εξέδωσε, καταφερόταν εναντίον των προνομιούχων συμπατριωτών του και ζητούσε την είσοδο του λαού στη Βουλή των Κοινοτήτων με την καθιέρωση της καθολικής ψηφοφορίας.
Το όνομά του αναμείχθηκε και σε μια συνωμοσία για τη δολοφονία του Βασιλιά Γεώργιου Γ’, αλλά απαλλάχτηκε ελλείψει ενοχοποιητικών στοιχείων. Σύμφυτη με την πολιτική του δράση ήταν η ενασχόλησή του με θέματα δημόσιας υγείας, ζητώντας ουσιαστικές παρεμβάσεις από το «κράτος – νυχτοφύλακα» εκείνης της περιόδου.
Από το 1799 αφοσιώθηκε περισσότερο στην ερευνητική ιατρική και εξέδωσε σειρά μελετών για την περιτονίτιδα, αλλά και τη λαιμαργία. Έγραψε ιστορία στην ιατρική το 1817 με τη μελέτη του «Δοκίμιο για την τρομώδη παράλυση», όπου περιέγραφε την ασθένεια του κεντρικού νευρικού συστήματος, που εξήντα χρόνια αργότερα ο διακεκριμένος γάλλος νευρολόγος Ζαν Μαρτέν Σαρκό ονόμασε «Νόσο του Πάρκινσον».
Με πληροφορίες από το sansimera.gr
