Απαιτείται μια πιο ολοκληρωμένη και αποτελεσματική ευρωζώνη, προκειμένου να αυξηθεί η σταθερότητα και η ευημερία για όλους τους Ευρωπαίους, σημείωσε ο αντιπρόεδρος της Επιτροπής, Βάλντις Ντομπρόβσκις, σε συζήτηση για την εμβάθυνση της Οικονομικής και Νομισματικής Ενοποίησης στο πλαίσιο των εργασιών της ολομέλειας του Ευρωκοινοβουλίου.
«Ελπίζουμε ότι στη διάσκεψη κορυφής του Ιουνίου θα μπορέσουμε να λάβουμε τις συγκεκριμένες αποφάσεις που αναμένονται, ιδίως όσον αφορά την ολοκλήρωση της τραπεζικής ένωσης και την περαιτέρω ανάπτυξη του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας» σημείωσε.
O Σωτήριος Ζαριανόπουλος (NI) υπογράμμισε το γεγονός ότι στην Ελλάδα, αυτή τη στιγμή το τέταρτο μνημόνιο, αποδεικνύοντας ότι τα μνημόνια διαρκείας δεν είναι ελληνική ιδιαιτερότητα, αλλά γενικευμένη στρατηγική του κεφαλαίου που συντονίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση.
«Ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Στήριξης μετεξελίσσεται στο ίσης βαρβαρότητας Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο. Η ενιαία οικονομική διακυβέρνηση, το Δημοσιονομικό Σύμφωνο, το Ευρωπαϊκό Εξάμηνο, το Σύμφωνο του Ευρώ, δηλαδή σιδερένιοι κανόνες επιτήρησης της αντιλαϊκής πολιτικής των κυβερνήσεων, ενσωματώνονται στο κοινοτικό δίκαιο και τις εθνικές νομοθεσίες. Στόχος είναι να συναινέσουν οι λαοί στα μνημόνια διαρκείας, να βάλουν πλάτη με αιματηρές θυσίες στα κέρδη των μονοπωλίων. Μονοπώλια, Ευρωπαϊκή Ένωση, αστικές κυβερνήσεις και μνημόνια ταυτίζονται. Για τους λαούς, καθαρή έξοδος από αυτά σημαίνει οργάνωση, αντεπίθεση, αποδέσμευση από την Ευρωπαϊκή Ένωση, απαλλαγή από τα μνημόνια και την εξουσία τους» είπε.
Ο Επίτροπος Βάλντις Ντομπρόβσκις, υποστήριξε την ενσωμάτωση του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας στο νομικό πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προκειμένου να καταστεί δυνατή η πλήρης λογοδοσία και η δημοκρατική και δικαστική εποπτεία των δραστηριοτήτων του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας, να προωθηθούν τα συμφέροντα ολόκληρης της Ένωσης και να εξασφαλισθούν ταχείες και έγκαιρες δράσεις του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας εντός σαφώς καθορισμένου πλαισίου.
Όσον αφορά την ενσωμάτωση του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας στο νομικό πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εξέφρασε τη λύπη του για το γεγονός ότι το Συμβούλιο δεν έχει ξεκινήσει ακόμη νομοθετικές διαπραγματεύσεις για την πρόταση της Επιτροπής, καθώς πολλά κράτη μέλη δεν τάσσονται υπέρ της θεμελίωσης του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας στο κοινοτικό δίκαιο. Ωστόσο, υπάρχει γενική υποστήριξη για το στόχο της μετατροπής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας στο Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο. Όμως, για να λάβουν αυτή την υποστήριξη, τα κράτη μέλη θα πρέπει να συμμορφωθούν με αυστηρά κριτήρια επιλεξιμότητας, βασισμένα σε υγιείς δημοσιονομικές και μακροοικονομικές πολιτικές.
Όσον αφορά τη συμμετοχή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, υπενθύμισε ότι η Επιτροπή έθεσε την κοινοτική μέθοδο στο επίκεντρο της δέσμης μέτρων της ΟΝΕ, ακριβώς για να αυξηθεί η διαφάνεια και η λογοδοσία.
«Προσβλέπουμε στην εισήγηση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σε μια επίσημη νομοθετική διαδικασία και παραμένουμε πλήρως διαθέσιμοι για την τακτική ανταλλαγή απόψεων και τη συζήτηση σχετικά με τα θέματα αυτά», ήταν τα λόγια του.
Ο αντιπρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου, Δ. Παπαδημούλης (GUE/NGL) απευθύνθηκε στον Βάλντις Ντομπρόβσκις, λέγοντάς του πως όσα προτείνει, είναι «too-little-too-late» καθώς θεωρεί πως η εμμονή στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές και η άρνηση των αναγκαίων αλλαγών στο περιεχόμενο της πολιτικής και στις δομές, τρέφουν τις εντεινόμενες ανισότητες – κοινωνικές και περιφερειακές – και φουσκώνουν τα πανιά της Ακρoδεξιάς.
«Χρειαζόμαστε στροφή στην ανάπτυξη, εμβάθυνση της ευρωπαϊκής ενοποίησης, ισχυρό ευρωπαϊκό προϋπολογισμό, ενίσχυση της δημοκρατικής λογοδοσίας, Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο που να λογοδοτεί στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ευρωπαϊκό σύστημα εγγύησης καταθέσεων, που χωρίς αυτό δεν υπάρχει τραπεζική ενοποίηση» υποστήριξε.
Ο Ν. Μαριάς (ECR) από τη πλευρά του, κατηγόρησε την ευρωζώνη ότι έχει οδηγήσει σε συσσώρευση πλούτου στις χώρες του σκληρού πυρήνα της Ε.Ε. και σε τεράστια οικονομική αφαίμαξη των χωρών της ευρωπαϊκής περιφέρειας.
«Απαιτείται, όχι μόνο εγκατάλειψη της λιτότητας και της βίαιης δημοσιονομικής προσαρμογής, αλλά και αλλαγή της δομής της ευρωζώνης και κατάργηση του δρακόντειου συμφώνου σταθερότητας. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα πρέπει να μετατραπεί σε ύστατο δανειστή των κρατών-μελών, με παράλληλη πρόβλεψη για την έκδοση ευρωομολόγων. Επιπλέον, το Ευρωπαϊκό Σύστημα Κεντρικών Τραπεζών πρέπει να λειτουργήσει αποκεντρωμένα, και τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ιδίως της ευρωζώνης πρέπει να ανακτήσουν τη νομισματική τους κυριαρχία, ούτως ώστε οι εθνικές κεντρικές τράπεζες να μπορούν να ασκούν αυτοτελή νομισματική πολιτική, ανάλογη του ποσοστού συμμετοχής τους στο μετοχικό κεφάλαιο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας».
