Στο κλείσιμο όλων των στρατοπέδων καταναγκαστικής εργασίας προσανατολίζεται η κινεζική κυβέρνηση, ξεκινώντας πρώτα από αυτό που βρίσκεται στην πόλη Guangzhou, την τρίτη μεγαλύτερη της χώρας και μία από τις πλέον πλούσιες και με πλήρως υιοθετημένο τον δυτικό τρόπο ζωής.
Σύμφωνα με δήλωση ανώτερου δικαστικού στην κρατική εφημερίδα China Daily, «μέχρι τέλος του έτους θα έχουν απελευθερωθεί και οι 100 κρατούμενοι του συγκεκριμένου στρατοπέδου» χαρακτηρίζοντας μάλιστα τη συγκεκριμένη λογική «αναμόρφωσης» ως «απολύτως παρωχημένη».
Ο Yu Mingyong, ο αναπληρωτής πρόεδρος του Λαϊκού Δικαστηρίου της πόλης Guangzhou ωστόσο επισημαίνει πως «πολλοί από αυτούς που αφήνονται ελεύθεροι από τα συγκεκριμένα στρατόπεδα εργασίας αντιμετωπίζουν εξαιρετικά μεγάλα προβλήματα ένταξης στην κοινωνία, καθώς μπορεί να βρίσκονται μέσα σε αυτά ακόμη και 10 χρόνια».
Μετά από την δήλωση αυτή του Yu Mingyong η παγκόσμια οργάνωση «Human Rights Watch» δήλωσε πως «δεν μπορεί παρά να μην χαιρετίσει μια τέτοια κίνηση», ωστόσο υπενθύμισε πως «ανάλογα στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας βρίσκονται διάσπαρτα σε όλη την Κίνα, ενώ πίσω από τους τοίχους τους υποφέρουν περίπου 18.000 άνθρωποι οι οποίοι μάλιστα δεν έχουν περάσει καν από κάποια δίκη».
Η ιστορία των στρατοπέδων «Αναμόρφωσης μέσω της Εργασίας»
Το δίκτυο στρατοπέδων με τον ψευδεπίγραφο τίτλο «Αναμόρφωση μέσω της εργασίας» συστάθηκε ως θεσμός το 1950 και υπό την παντοδυναμία του Μάο, αντιγράφοντας πρακτικές της άλλοτε ΕΣΣΔ που είχε εφεύρει τα γκούλαγκ, στα οποία έστελνε, όχι μόνο τους αντιφρονούντες αλλά και και όσους χαρακτηρίζονταν ως ταξικοί εχθροί, ακόμη και… δυνητικώς.
Εκτιμάται πως, στα 63 χρόνια που λειτουργούν τα στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας στην Κίνα, εκατομμύρια είναι αυτοί που πέθαναν είτε από υπερκόπωση είτε αυτοκτονώντας μη αντέχοντας της έξω από κάθε ανθρώπινη αντοχή συνθήκες διαβίωσης και «εργασίας».
Το σύστημα αναθεωρήθηκε το 1970, όταν ο Τεν Σιαοπίνγκ αποφάσισε να αποφυλακίσει όσους βαρύνονταν με πολιτικά ή θρησκευτικά «αδικήματα».
Αξίζει να σημειωθεί πως η UNHCR δεν συμφωνεί με τον αριθμό των 18.000 που αναφέρει η «Human Rights Watch», καθώς, σύμφωνα με τις δικές της εκτιμήσεις οι κρατούμενοι στα συγκεκριμένα στρατόπεδα ανέρχονται στους 190 περίπου χιλιάδες.
Σήμερα, στα στρατόπεδα αυτά εγκλείονται, χωρίς να έχουν περάσει από δίκη, άτομα που κατηγορούνται για μικροπαραβάσεις, (μικροκλοπές, πορνεία, χρήστες ναρκωτικών κλπ) και με μέγιστο επιτρεπόμενο χρονικό όριο τα τέσσερα χρόνια.
Σ.Σ. Εντύπωση προκαλεί το γεγονός, πως την ίδια στιγμή που η κινεζική κυβέρνηση, μέσω δικαστικών αξιωματούχων, εκφράζει την ευαισθησία της επάνω στο συγκεκριμένο θέμα, αδιαφορεί πλήρως για τις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας υπό τις οποίες εργάζονται οι πιο φτωχοί πολίτες της, για λογαριασμό πολυεθνικών κολοσσών που έχουν κατακλύσει τη χώρα, συνθήκες που συχνά οδηγούν τους εργάτες στην έσχατη λύση, με τα σχετικά προστατευτικά δίχτυα να προσπαθούν να συγκρατήσουν την απόγνωσή τους.
Παύλος Κιρκασίδης
