Σύνταξη-Επιμέλεια: Στέλιος Βασιλούδης
Τα ιπτάμενα ταξί δεν θα είναι τόσο λαμπερά όσο εκείνα στο όραμα της επιστημονικής φαντασίας, αλλά υπόσχονται να αλλάξουν τις αστικές μεταφορές για πάντα. Μετά από πολλές δεκαετίες υποσχέσεων και συντετριμμένων ονείρων, τα ιπτάμενα αυτοκίνητα ενδέχεται τελικά να είναι καθ’ οδόν.
Σίγουρα δεν θα μοιάζουν με το αερομεταφερόμενο αυτοκίνητο των κινουμένων σχεδίων και των ταινιών επιστημονικής φαντασίας. Αντίθετα, θα είναι ακριβά αεροσκάφη, τύπου drone, που θα ανήκουν σε μεγάλες επιχειρήσεις και start-ups και θα πιλοτάρονται από εκπαιδευμένους πιλότους. Αρχικά θα στοχεύουν καλοβαλμένους πελάτες που δεν θα έχουν πρόβλημα να καλύψουν τα υψηλά κόμιστρα και ίσως σηματοδοτήσουν το τέλος των ιδιωτικών ελικοπτέρων. Στην αρχή, πιθανότατα θα κινούνται σε σταθερές διαδρομές και θα αργήσουν -βέβαια- να μεταφέρουν ανθρώπους για ψώνια ή σε κάποιο πάρτι.
Όμως, σε αντίθεση με τα παραδοσιακά αεροσκάφη, τα αεροταξί θα μπορούσαν να είναι πολύ πιο πράσινα, τροφοδοτούμενα από τα πάντα, από υδρογόνο έως ηλεκτρικό ρεύμα και δεν θα χρειάζονται διαδρόμους προσγείωσης. Θα χρησιμοποιούν, αρχικά, ελικοδρόμια αεροδρομίων ή ταρατσών, αλλά τελικά είναι ενδεχόμενο να προσγειώνονται σε πάρκα και άλλους ανοιχτούς χώρους.
Υπάρχει επίσης ελπίδα, να κινούνται χωρίς πιλότο, κάποια στιγμή στο μέλλον, εφόσον βελτιωθεί η τεχνολογία. Το ποιος θα τολμήσει να τα χρησιμοποιήσει, είναι βέβαια άλλο θέμα. Δεν είμαστε όλοι Elon Musk!
«Νομίζω ότι θα δούμε την έναρξη λειτουργίας τους μεταξύ 2024 – 2025. Μόλις λάβουν τις πιστοποιήσεις τους, οι φορείς εκμετάλλευσης θα περιμένουν, ανυπόμονα, να βγουν στον αέρα», λέει ο David Tait, επικεφαλής του ελέγχου καινοτομίας στην Αρχή Πολιτικής Αεροπορίας, του Ηνωμένου Βασιλείου. «Πιστεύω ότι η πρώτη εφαρμογή δεν πρόκειται να είναι ένα πλήρως αποκεντρωμένο μοντέλο πτήσεων που θα σας παραλαμβάνει από την αυλή σας και θα σας μεταφέρει όπου επιθυμείτε», δήλωσε ο Tait. «Αυτό που πιθανότατα θα δούμε, αρχικά, είναι διαδρομές μεταξύ κόμβων μεταφοράς», συμπληρώνει.
Το Παρίσι ελπίζει να χρησιμοποιήσει αεροσκάφη κάθετης απογείωσης και προσγείωσης (VTOL), ως μέρος των Ολυμπιακών Αγώνων του 2024. Αναμένεται να έχει μια πλήρως λειτουργική σύνδεση μεταξύ της πρωτεύουσας και του αεροδρομίου Charles de Gaulle στα περίχωρα της πόλης, έως το 2030.
Όλα αυτά θα χρειαστούν μια κανονιστική αναθεώρηση των κανόνων πτήσης που έχουν δημιουργηθεί για το παραδοσιακό αεροπορικό οικοσύστημα αεροσκαφών, των αεροδρομίων και του ελέγχου εναέριας κυκλοφορίας, προσαρμοσμένη στην αντιμετώπιση της λειτουργίας αεροταξί χαμηλού υψομέτρου που θα πετούν πάνω από πόλεις και θα χρησιμοποιούν μη συμβατικές περιοχές προσγείωσης. Το ερευνητικό έργο SESAR της Ε.Ε., για τον έλεγχο της εναέριας κυκλοφορίας, επεξεργάζεται τον τρόπο χειρισμού τέτοιων οχημάτων κοντά σε αεροδρόμια. Ο Οργανισμός Ασφάλειας της Αεροπορίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EASA) επίσης, καταρτίζει κανονισμούς που θα παράσχει εγκαίρως, στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, προκειμένου να εγκρίνει την έναρξη λειτουργίας το 2024-25.
Εξυπακούεται η ανάγκη για συνεχείς επενδύσεις σε μια νέα τεχνολογία που να είναι αρκετά ασφαλής και αποτελεσματική ώστε να πείσει τόσο τους ελεγκτικούς μηχανισμούς, όσο και τους δυνητικούς πελάτες.
Οι επενδυτές πάντως, φαίνεται να έχουν ενδιαφερθεί αρκετά για την ιδέα. Την περασμένη εβδομάδα, η Joby Aviation, μια αμερικανική εταιρεία ηλεκτρικών αεροταξί, δήλωσε ότι θα εισαχθεί στο χρηματιστήριο με αξία 6,6 δις. δολαρίων, με στόχο τη λειτουργία μιας υπηρεσίας εξυπηρέτησης επιβατών έως το 2024. Η Uber και η Hyundai ανακοίνωσαν πέρυσι, συνεργασία για την ανάπτυξη αεροταξί. Η Volocopter, μια γερμανική νεοσύστατη εταιρεία, συγκέντρωσε χρηματοδότηση 200 εκατομμυρίων ευρώ αυτή την εβδομάδα, για τον ίδιο σκοπό.
Παρόλο όμως, πως ισχυρίζονται ότι έχουν ξεπεράσει τα τεχνολογικά εμπόδια, καμία από αυτές τις εταιρείες δεν έχει ακόμη δημιουργήσει εμπορική υπηρεσία και οι ίδιες εξακολουθούν να είναι ευάλωτες στον εξονυχιστικό έλεγχο.
Η EHang χρησιμοποιεί 100 drones στην Κίνα για τουρισμό και για ιατρικούς σκοπούς, σύμφωνα με τον εκπρόσωπό της στην Ευρώπη. Είδε ωστόσο τις μετοχές της να πέφτουν μετά από μια πρόσφατη έκθεση χρηματιστών που την κατηγόρησε για ψευδείς δηλώσεις σχετικά με τα προϊόντα της. Η εταιρεία απάντησε πως η έκθεση περιείχε «πολλά λάθη, μη τεκμηριωμένες δηλώσεις και εσφαλμένη ερμηνεία των πληροφοριών». Παρά τη σχετική αναταραχή πάντως, οι κυβερνήσεις υποστηρίζουν τις αστικές αερομεταφορές των πόλεων.
Η RATP, ο φορέας δημόσιας συγκοινωνίας του Παρισιού, επέλεξε 31 εταιρείες -συμπεριλαμβανομένης της EHang- από κατασκευαστές αεροσκαφών έως φορείς εκμετάλλευσης και διαχειριστές εναέριας κυκλοφορίας, για να συμμετάσχουν σε ένα αρχικό πρόγραμμα που ξεκινά τις πρώτες δοκιμαστικές πτήσεις του τον Ιούνιο.
Ο Andreas Perotti, επικεφαλής μάρκετινγκ της EHang για την Ευρώπη, δήλωσε ότι το μοντέλο μιας πόλης που επιλέγει έναν χειριστή έχει νόημα από εμπορικής σκοπιάς, για τη νέα τεχνολογία. «Το προϊόν μας κοστίζει περίπου 300.000€. Για έναν ιδιώτη καταναλωτή, αυτά είναι αρκετά χρήματα. Για μια εταιρεία όμως, που εξετάζει αυτό το μοντέλο εσόδων, είναι μια πολύ φθηνή και ελκυστική τιμή», είπε.
Αυτό δείχνει πως η αρχική αγορά θα είναι οι μετακινούμενοι επιβάτες και όχι οι μεμονωμένοι ιδιοκτήτες, δήλωσε η Mariya Tarabanovska, σύμβουλος αστικών μεταφορών πόλεων. «Καθώς οι πληθυσμοί και οι πόλεις συνεχίζουν να αυξάνονται λόγω της αυξημένης αστικοποίησης και η κατάσταση της κυκλοφορίας ωθεί τα συστήματα μεταφορών στα όριά τους, η αστική εναέρια κινητικότητα έχει τη δυνατότητα να δημιουργήσει ένα ταχύτερο, καθαρότερο, ασφαλέστερο και πιο ολοκληρωμένο σύστημα μεταφορών», συμπλήρωσε.
Στην Ε.Ε. το 2012, οι εκτιμήσεις ανέβασαν το κόστος της κυκλοφοριακής συμφόρησης σε περίπου 110 δισ. ευρώ ετησίως, δήλωσε σε πρόσφατο διαδικτυακό σεμινάριο, η Tarabanovska, ενώ ο μέσος επιβάτης στο Λονδίνο (άλλη μια πόλη με αυξανόμενη κινητικότητα αστικών αερομεταφορών), περνά 74 λεπτά κάθε μέρα ταξιδεύοντας προς και από την εργασία του.
Οι μεγάλες πόλεις είναι πιο πιθανό να διαθέτουν ήδη κάποια από τις απαραίτητες υποδομές, δήλωσε η ίδια, επισημαίνοντας διαδρομές ελικοπτέρων οι οποίες, ενδεχομένως, θα καθιστούσαν πιο πιθανές τις εγκρίσεις από ρυθμιστικές αρχές και άλλους χρήστες του εναέριου χώρου. Η αγορά μεταφορών ταιριάζει επίσης στα σύντομα και πιο ακριβά ταξίδια που μπορούν να εξυπηρετηθούν από την υπάρχουσα τεχνολογία. Τα ηλεκτρικά μοντέλα της EHang περιορίζονται επί του παρόντος σε ακτίνα 35 χιλιομέτρων, δήλωσε ο Perotti.
Παρόλο που θα μπορούσε να βοηθήσει τις επιχειρήσεις να ξεπεράσουν τα εμπόδια, η εικόνα ενός τραπεζίτη του City του Λονδίνου που πετά πάνω από τον Τάμεση σε ένα μίνι ελικόπτερο, δεν είναι απαραίτητα αυτή που απευθύνεται στο ευρύ κοινό – είναι αλήθεια πως ο τομέας έχει πρόβλημα εικόνας, σύμφωνα με την Tarabanovska: «Συχνά απεικονίζονται ως διαβολικοί», προσθέτει. Η σύμφωνη γνώμη του κοινού θα είναι ζωτικής σημασίας για την αποδοχή των VTOL, ως βιώσιμης μορφής μεταφοράς, σύμφωνα με τις εταιρείες και τις ρυθμιστικές αρχές, που ελπίζουν ότι το κόστος θα μειωθεί εφόσον αυξηθεί η ζήτηση.
Τον Ιανουάριο, ο επικεφαλής του EASA Patrick Ky, ανακοίνωσε την πραγματοποίηση μιας έρευνας που θα ζητήσει από τους κατοίκους έξι ευρωπαϊκών πόλεων να μοιραστούν την άποψη τους για τα drones και την ευρύτερη χρήση αστικών αερομεταφορών, το είδος των υπηρεσιών που θα τους ενδιέφερε, και πόσο θόρυβο θα ήταν διατεθειμένοι να ανεχτούν .
«Είναι γεγονός πως ακόμη δεν ξέρουμε πόσο και προς τα που, θα ενδιαφέρονταν να πετούν οι άνθρωποι», λέει ο Tait: «Η Uber, χρειάστηκε μερικά χρόνια ανάλυσης δεδομένων, προκειμένου να καταλάβει τις προτιμήσεις των επιβατών της», συμπληρώνει.
Οι υποστηρικτές της ιδέας πιστεύουν ότι η πανδημία θα μπορούσε να διαδραματίσει επίσης, κάποιο ρόλο. «Με την κοινωνική απόσταση να γίνεται τόσο διαδεδομένη, πολλοί από εμάς μπορεί να θέλουν να συνεχίσουν να ταξιδεύουν κρατώντας κάποια απόσταση και να προτιμούν τη μικρότερη και πιο προσωπική πτήση VTOL, και όχι ένα ταξίδι με λεωφορείο ή μετρό», συμπληρώνει η Tarabanovska.
Πηγή: Wired
