Ο Γιούνγκερ εκλέχτηκε πρόεδρος στην Επιτροπή της ΕΕ μετά από υπαναχώρηση της Μέρκελ. Μόλις όμως ανέλαβε καθήκοντα άρχισαν τα όργανα, ξυπνώντας φαντάσματα του παρελθόντος του. Να τι υποστηρίζει το γερμανικό περιοδικό «der Spiegel»:

Μόλις πρόσφατα ανέλαβε καθήκοντα ως πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Σχεδόν αμέσως άρχισε να πιέζεται ο Ζαν Κλοντ Γιούνγκερ για τις παράνομες συμφωνίες που φοροδιαφεύγουν στο Λουξεμβούργο, από την εποχή που ακόμη ήταν πρωθυπουργός στο Δουκάτο. Δεν είναι λίγοι κείνοι που πιστεύουν ότι θα πρέπει να παραιτηθεί…

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Η πρώτη δημόσια εμφάνιση του νέου προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ήταν συμβολική. Στις αρχές του μήνα ταξίδεψε στην Φρανκφούρτη στην παρουσίαση του νέου βιβλίου του πρώην καγκελάριου Χέλμουτ Κολ, στο πολυτελές ξενοδοχείο Villa Kennedy.

Το βιβλίο “Aus Sorge um Europa” «Ανησυχώντας για την Ευρώπη» προειδοποιεί ότι η προώθηση εθνικών συμφερόντων αποτελούν κίνδυνο για τα ευρωπαϊκά ιδανικά. Ο Γιούνγκερ πάντως, έσπευσε να υιοθετήσει τα γραφόμενα από τον Κολ, τον οποίο αποκάλεσε «φίλο και εμπνευστή του».

«Ο Κολ έχει δίκιο όταν προβάλλει το γεγονός ότι όλο και περισσότερο κατρακυλάμε ώστε να αντικατοπτρίζουμε τα εθνικιστικά συμφέροντα των περιφερειών, είπε ο Γιούνγκερ.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Βέβαια, δεν είναι η πρώτη φορά, που ο Γιούνγκερ ανέφερε αυτή την φράση. Τις περισσότερες φορές διαδίδει ένα μήνυμα πιο άμεσο: «Βαρέθηκα πια», είχε ξεσπάσει κατά τη διάρκεια συνόδου της ΕΕ το Δεκέμβριο του 2012, για παράδειγμα.

«Ογδόντα τα εκατό του χρόνου, παρουσιάζονται αποκλειστικά εβικά συμφέροντα. Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε έτσι».

Η πεποίθηση αυτή είχε προβληθεί πως διακατέχει τον Γιούνγκερ σ΄όλη τη διάρκεια της καριέρας του και είχε βοηθήσει στη μεταμόρφωση ενός πολιτικού από το μικροσκοπικό Λουξεμβούργο, σε πασίγνωστη προσωπικότητα ένθερμο υποστηρικτή των ευρωπαϊκών ιδεωδών.

Τώρα όμως, στο αποκορύφωμα της Ευρωπαϊκής του καριέρας ο Γιούνγκερ και η «πολυαγαπημένη του Ευρώπη» αντιμετωπίζουν ένα μεγάλο συγκεκριμένο πρόβλημα. Και είναι κάτι που έχει οδηγήσει ακόμη και συμβούλους του περιβάλλοντός του να αναρωτιούνται μήπως θα πρέπει σύντομα να παραιτηθεί από τη θέση που ανέλαβε μόλις πρόσφατα.

Την περασμένη εβδομάδα, υπήρξαν πολλά Μέσα κι ανάμεσά τους η Süddeutsche Zeitung του Μονάχου, δημοσίευσαν την πλέον λεπτομερή αναφορά για τα τεχνάσματα που χρησιμοποιούσαν αξιωματούχοι του Λουξεμβούργου για να αποφεύγουν τοπικές επιχειρήσεις να πληρώνουν φόρους. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα πολλές πολυεθνικέ σαν προτιμούν να δηλώνουν ως έδρα το Λουξεμβούργο.
Η μικροσκοπική χώρα, στα δυτικά σύνορα της Γερμανίας ωφελήθηκε όσο δεν λέγεται από την φορο-αποφυγή των εταιριών. Επειδή οι εταιρίες που είχαν έδρα στο Λουξεμβούργο δεν πλήρωναν φόρους στις χώρες καταγωγής τους.

Κι ο Γιούνγκερ, είχε διατελέσει πρωθυπουργός στο Λουξεμβούργο ερπι 19 χρόνια. Κι όμως το φορολογικό σύστημα στη χώρα του αποτελούσε ένα από εκείνα τα παραδείγματα που εξυπηρετούν αποκλειστικά «εθνικά συμφέροντα» για τα οποία –κατόπιν- τόσες φορές είχε παραπονεθεί για να αποκτήσει τον τίτλο «Mr. Euro».

Οι αποκαλύψεις αυτές, δεν είναι κάτι καινούργιο. Όπως σχολίασε Γερμανός πολιτικός με την ευκαιρία της επετείου για τα 25 χρόνια από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου, «Όλοι τα γνώριζαν για το φορολογικό σύστημα που εφαρμόζει το Λουξεμβούργο. Που βρίσκεται λοιπόν, η είδηση;».

Κι όμως, αυτή είναι η λάθος ερώτηση. Η σωστή είναι: Θα πρέπει ένας πολιτικός που εκπροσωπεί τα εθνικά συμφέροντα της χώρας του να υπηρετεί άλλα δεδομένα από εκείνα που προωθούν οι ευρωπαϊκές συνθήκες; Η απάντηση φυσικά, είναι ξεκάθαρα ΝΑΙ.

Εκεί ακριβώς βρίσκεται το πολιτικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει τώρα ο Ζαν Κλοντ Γιούνγκερ. Ως επικεφαλής της κυβέρνησης της χώρας του, ο Γιούνγκερ (που προηγουμένως είχε υπηρετήσει και ως υπουργός Εξωτερικών επί αρκετά χρόνια) είχε βοηθήσει να αναπτυχθεί το Λουξεμβούργο ως φορολογικός παράδεισος και είχε εμποδίσει τις έξωθεν προσπάθειες να εξετασθεί το φορολογικό σύστημα, το 2004 όταν οι σοσιαλδημοκράτες έγιναν εταίροι στην κυβέρνησή του, ανακοίνωσε πως δημιουργείται επιτροπή εργασίας για να συγκρίνει τους φορολογικούς νόμους του Λουξεμβούργου με τα διεθνή στάνταρντ. Η επιτροπή αυτή ουδέποτε λειτούργησε.

Πίσω στα 1997, όταν το Λουξεμβούργο είχε την εκ περιτροπής προεδρία στην ΕΕ, ως πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου, είχε περάσει ένας Κώδικας Συμπεριφοράς που απαγόρευε «φορολογικό ανταγωνισμό» δυσμενή για επιχειρήσεις εντός της ΕΕ.

Ο κώδικας αυτός όμως δεν ήταν δεσμευτικός, μετά από παρέμβαση του Γιούνγκερ… Και όταν πλέον δεν ήταν πια πρωθυπουργός, τον Δεκέμβριο του 2013 , όταν η Επιτροπή ανταγωνισμού του Επίτροπου Γιοακίμ Αλμούνια πληροφορήθηκε ότι υπάρχουν πλέον των 22 «περίεργες φορολογικές ρυθμίσεις».
Ως τώρα, αποδεδειγμένα, η Επιτροπή είναι σίγουρη ότι στο Λουξεμβούργο αποδεδειγμένα απολαμβάνουν παραδείσιες φορολογικές ρυθμίσεις το παράρτημα του Amazon και η Fiat Chrysler.

Με επιστολή 30 σελίδων η Επιτροπή επισημαίνει στο Λουξεμβούργο ότι η φορολογική υπηρεσία του στις 3 Σεπτεμβρίου 2012 υπέγραψε συμφωνία με την οικονομική υπηρεσία της Fiat Finance and Trade Ltd. Για φοροαπαλλαγές από το 2012-2016, ώστε η εταιρία να γνωρίζει το ακριβές φορολογικό ποσό που θα πρέπει να πληρώνει κάθε χρόνο, ασχέτως της οικονομικής απόδοσής της. Αντί η εταιρία να φορολογείται για έσοδα από €2.3 δισεκατομμύρια ως €2.8 δις, φορολογείται για το «αστείο ποσό» εσόδων €732.000.

Η Δανή Margrethe Verstager που ανέλαβε καθήκοντα στη θέση του Αλμούνια ως Επίτροπος Ανταγωνισμού, αναμένεται να συνεχίσει την προσπάθεια του προκατόχου της. Έτσι αναμένονται και άλλες έρευνες στο θέμα. Ανάμεσα στις εταιρίες που βρίσκονται στο στόχαστρο, είναι ο γερμανικός ενεργειακός κολοσσός «E.on», αλλά και η «Deutsche Bank» και η αμερικανική τροφίμων «Heinz».
(…) πολλοί αναρωτιούνται τώρα, πόσο καιρό θα αντέχει ο Γιούνγκερ αυτή την πίεση, όσο θα διαρκούν οι έρευνες της Επιτροπής.

Ως τώρα αποφεύγει να δώσει απ΄ευθείας απαντήσεις, ενώ από το περιβάλλον του προβάλλεται πως ενδεχόμενη παραίτησή του θα προκαλούσε κρίση ηγεσίας στις Βρυξέλες και θα εκτροχιαζόταν η προσπάθειά του για ανανέωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Πηγή: SPIEGEL ONLINE
Σύνταξη: Κ. Μπετινάκης

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης