Στο μονοπάτι της ανοικτής κι ελεύθερης αγοράς δείχνει να μπαίνει για τα καλά πλέον μια χώρα-προπύργιο του υπαρκτού σοσιαλισμού.
Η Κούβα, με οδηγό τις οικονομικές μεταρρυθμίσεις του προέδρου Ραούλ Κάστρο, δείχνει πλέον να «αγκαλιάζει» ένα είδος πρώιμου καπιταλισμού. «Η ελεύθερη αγορά μπορεί ακόμη να είναι περιορισμένη στη Κούβα, αλλά ήδη έχει αρχίσει να αλλάζει τη ζωή των κατοίκων της χώρας και να επαναπροσδιορίζει οικονομικές συμπεριφορές» έγραψε σε σχετικό ρεπορτάζ ο «Independent».
Οι νόμοι του ήπιου και νεοπαγούς καπιταλισμού made in Cuba βρίσκουν την εφαρμογή τους σε κεντρικές λεωφόρους της πρωτεύουσας Αβάνας, όπως η οδός Εγκίντο, όπου έχουν στήσει τις επιχειρήσεις τους πολλοί νέοι Κουβανοί με την ελπίδα να επωφεληθούν από το άνοιγμα των αγορών: στον δρόμο αυτό έχουν ανοίξει πρόσφατα 13 ανθοπωλεία και 7 μπαρ-εστιατόρια.
Όχι πως τα νέα οικονομικά ήθη δεν εγκυμονούν και κάποιους κινδύνους – ή, τουλάχιστον, αυτό θεωρούν κάποιοι Κουβανοί.
Μετά τις απολύσεις περισσότερων του ενός εκατομμυρίου δημοσίων υπαλλήλων εντός του 2011, από τις αρχές του 2012 η Κούβα «απελευθέρωσε» δεκάδες επαγγέλματα (σ.σ.: όπως επιπλοποιούς, κλειδαράδες, φωτογράφους, ρολογάδες, υποδηματοποιούς, οδηγούς ταξί και ανθοπώληδες), δίνοντας στους πολίτες για πρώτη φορά ύστερα από μισό αιώνα τη δυνατότητα να αυτοαπασχολούνται νόμιμα, να λειτουργούν ιδιωτικές επιχειρήσεις, να προσλαμβάνουν άλλους πολίτες, να καθορίζουν την τιμή των υπηρεσιών τους και των προϊόντων τους, μαζί όμως µε την υποχρέωση να πληρώνουν και φόρους.
Στόχος του προέδρου Ραούλ Κάστρο δεν είναι, όπως είχε δηλώσει ο ίδιος, να εγκαταλειφθεί το σοσιαλιστικό μοντέλο, αλλά να εκσυγχρονιστεί, ώστε «να εξαλειφθεί επιτέλους η ιδέα ότι η Κούβα είναι η μοναδική χώρα στον κόσμο όπου µπορεί κανείς να ζει χωρίς να εργάζεται».
Ως τώρα το 85% των Κουβανών εργάζονταν για τον δημόσιο τομέα, όμως σύμφωνα µε τα σχέδια της κυβέρνησης Κάστρο ως το 2016 το 40% του εργατικού δυναμικού των 5,1 εκατομμυρίων πολιτών θα έχει μεταπηδήσει στον «µη κρατικό τομέα».
