Ο Τατζίκος πρόεδρος Εμομάλι Ραχμόν επενεξελέγη στο Τατζικιστάν με ποσοστό άνω του 90% των ψήφων, σύμφωνα με τα προκαταρκτικά αποτελέσματα που ανακοινώθηκαν σήμερα, την επομένη της διεξαγωγής των προεδρικών εκλογών στις οποίες δεν συμμετείχε κανένας πραγματικά υποψήφιος της αντιπολίτευσης.

Η κεντρική Εκλογική Επιτροπή ανέφερε πως το 90,9% των εκλογέων ψήφισαν υπέρ του Ραχμόν, που ασκεί την εξουσία από το 1992 και εξασφάλισε μια νέα επταετία ως επικεφαλής αυτής της πρώην σοβιετικής δημοκρατίας της Κεντρικής Ασίας όπου οι αντιπολιτευόμενοι είναι αποκλεισμένοι από το πολιτικό παιχνίδι.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Το ποσοστό συμμετοχής ανήλθε στο 85%.

Η νίκη αυτή αναμένεται να επιτρέψει στον Εμομάλι Ραχμόν να υπερβεί τα 30 χρόνια στην εξουσία και να γίνει ο ηγέτης με την πιο μακρά παρουσία ως επικεφαλής μιας χώρας της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, καταρρίπτοντας το ρεκόρ του πρώην προέδρου του Καζακστάν Νουρσουλτάν Ναζαρμπάγεφ.

Απέναντι στον Ραχμόν, τέσσερις υποψήφιοι μοιράστηκαν μόλις το 10% των ψήφων. Ο μοναδικός σχηματισμός που θεωρείται αντιπολιτευτικός, το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα, απείχε από την ψηφοφορία.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Το Τατζικιστάν, ο πληθυσμός του οποίου υπερβαίνει επισήμως τα εννέα εκατομμύρια, είναι η πιο φτωχή χώρα της Κεντρικής Ασίας και της πρώην Σοβιετικής Ένωσης.

Πρώην επικεφαλής σε αγροτικές κολεκτίβες και μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος, ο Εμομάλι Ραχμόν, 68 ετών, ανήλθε στην εξουσία στο Τατζικιστάν το 1992.

Ένας εμφύλιος πόλεμος ξεκινούσε τότε στην ορεινή αυτή χώρα που συνορεύει με το Αφγανιστάν. Η σύγκρουση ανάμεσα στη φιλοκομμουνιστική εξουσία και φανατικούς μουσουλμάνους αντάρτες προκάλεσε τουλάχιστον 100.000 θανάτους και τελείωσε το 1997.

Οι υποστηρικτές του Τατζίκου προέδρου του πιστώνουν ότι επανασυμφιλίωσε τη χώρα.

«Η ειρήνη είναι το πιο σημαντικό πράγμα. Αν έχουμε ειρήνη, όλα θα πάνε καλά» λέει ο 66χρονος Σαφάρ Μαλάιεφ, ψηφοφόρος του προέδρου στην Ντουσαμπέ.

Ο Εμομάλι Ραχμόν εξελέγη για πρώτη φορά πρόεδρος το 1994 και επανεξελέγη το 1999, το 2006 και το 2013. Καμία από τις εκλογικές αυτές αναμετρήσεις δεν κρίθηκε ελεύθερη από τους παρατηρητές του ΟΑΣΕ.

Το 2016, μια συνταγματική αναθεώρηση έδωσε το δικαίωμα στον «Ιδρυτή της Ειρήνης και της Εθνικής Ενότητας και Ηγέτη του Έθνους» -τίτλος που έχει αποδοθεί στον Ραχμόν- να διεκδικήσει απεριόριστο αριθμό θητειών.

Από τότε, ΜΚΟ υπεράσπισης των δικαιωμάτων του ανθρώπου καταγράφουν επίσης ενίσχυση των πιέσεων σε βάρος της αντιπολίτευσης, των ΜΜΕ και της κοινωνίας των πολιτών.

Τους τελευταίους μήνες ο Ραχμόν φαίνεται επίσης να οργανώνει τη διαδοχή του τοποθετώντας τον γιο του, Ρουστάμ Εμομάλι, 32 ετών, σε μία θέση κλειδί.

Ο τελευταίος, που είναι δήμαρχος της Ντουσαμπέ, είναι επίσης από τον Απρίλιο επικεφαλής της Γερουσίας. Σε περίπτωση που ο πρόεδρος δεν μπορεί να ασκήσει τα καθήκοντά του, προσωρινός πρόεδρος της χώρας θα αναλάβει ο πρόεδρος του σώματος αυτού.

Παρ΄ όλ’ αυτά η χώρα παραμένει η πιο φτωχή πρώην σοβιετική δημοκρατία και οι οικονομικές δυσχέρειες που αντιμετωπίζει επιδεινώθηκαν λόγω των συνεπειών της επιδημίας του κορωνοϊού.

Εκατοντάδες χιλιάδες Τατζίκοι εργάζονται στη Ρωσία ή στο Καζακστάν κυρίως σε εργοτάξια, ώστε να μπορούν να στέλνουν χρήματα στις οικογένειές τους.

Όμως, σύμφωνα με τον ειδικό Άλεξ Κοκτσάροφ, που έχει την έδρα του στο Λονδίνο, τα χρήματα που στέλνουν αυτοί οι μετανάστες μειώθηκαν «κατά 15% έως 25% σε διάστημα έξι μηνών, σύμφωνα με διάφορες έρευνες», λόγω των μέτρων περιορισμού.

Όπως είπε, πολλοί Τατζίκοι έχασαν την εργασία τους στη Ρωσία αφότου ξεκίνησε η επιδημική κρίση. Και αν έπρεπε να επιστρέψουν στο Τατζικιστάν, σύμφωνα με τον Κοκτσάροφ, θα προκαλούσαν «οικονομική και πολιτική αστάθεια».

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης