To 2015, οι δραματικές εικόνες χιλιάδων ανδρών, γυναικών και παιδιών προσφύγων που προσπαθούσαν να φτάσουν στη Δυτική Ευρώπη, μέσω των Βαλκανίων και της Ανατολικής Ευρώπης σε αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής κυριαρχούσαν για πολλούς μήνες στα δελτία ειδήσεων. Οι περισσότεροι προέρχονταν από την εμπόλεμη Συρία και η ελπίδα τους ήταν να φτάσουν στη Γερμανία.
Από τότε η Ευρώπη σκλήρυνε τη στάση της στο μεταναστευτικό ζήτημα και οι δρόμοι προς τη Δυτική Ευρώπη έκλεισαν. Οι μεταναστευτικές ροές παρόλο που είναι μικρότερες και διαφορετικές όσον αφορά στην εθνικότητα, δεν έχουν σταματήσει. Σήμερα, η εικόνα επαναλαμβάνεται με πολύ μικρότερη όμως κλίμακα: Στη Βοσνία, περισσότεροι από 20.000 μετανάστες έχουν φτάσει μέχρι σήμερα, το 2018. Μερικοί κατάφεραν να περάσουν στην Ευρώπη, συχνά παράνομα. Κάποιοι άλλοι αποφάσισαν να γυρίσουν στην πατρίδα τους.
Περίπου 4.000-6.000 είναι εγκλωβισμένοι εδώ, καθώς κανένα ευρωπαϊκό κράτος δεν τους θέλει. Σίγουρα όχι, η γειτονική Κροατία, που τους επαναπροωθεί στη Βοσνία, μερικές φορές με την κατηγορία ότι χρησιμοποιεί βία. 21.000 άτομα ακολούθησαν αυτή τη διαδρομή το 2018. Η Κροατία έχει ενισχύσει όμως τους ελέγχους. Σύμφωνα με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ, η Κροατία φέρεται να έχει εκδιώξει πάνω από 2.500 μετανάστες από τις αρχές του χρόνου. 1500 από αυτούς, έχουν δηλώσει ότι τους αρνήθηκαν την πρόσβαση στις υπηρεσίες ασύλου, ενώ 700 έχουν καταθέσει ότι τους ασκήθηκε βία από τους συνοριοφύλακες.
