Ραγδαίες είναι οι εξελίξεις στο Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα της Τουρκίας (CHP), λίγες μέρες μετά από την παραίτηση -υπό το βάρους του «ροζ» σκανδάλου στο οποίο ενεπλάκη- του προέδρου του κόμματος, Deniz Baykal, και ενόψει του συνεδρίου που θα γίνει στις 22 και 23 Μαΐου για την εκλογή νέου αρχηγού.
Σήμερα, ο ιδιαίτερα δημοφιλής στους κόλπους του CHP, βουλευτής Kemal Kılıçdaroğlu, ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του για τη θέση του αρχηγού του κόμματος. Από την πρώτη στιγμή, η συντριπτική πλειοψηφία των υπόλοιπων βουλευτών του CHP, αλλά και άλλων μελών του, τάχθηκε υπέρ της κίνησής του αυτής.
Ωστόσο, ο «Γκάντι» της Τουρκίας, όπως αποκαλούν πολλοί τον Kılıçdaroğlu, εξαιτίας της ομοιότητάς του με το μεγάλο ηγέτη της Ινδίας, είναι κουρδικής καταγωγής, από την περιοχή Dersim της ανατολικής Τουρκίας, όπου το 1938 έγινε μεγάλη σφαγή Κούρδων από κεμαλιστές Τούρκους.
Επίσης, είναι μεν μουσουλμάνος, αλλά του δόγματος των αλεβιτών, το οποίο αντιπροσωπεύει μια θρησκευτική μειονότητα αγνωστικιστών στην Τουρκία.
Όλα αυτά φαίνεται πως ξεσήκωσαν «θύελλα» αντιδράσεων από τον πανίσχυρο κομματικό μηχανισμό του αρτηριοσκληρωτικού, βαθέως κόμματος, με αντιπροσωπευτικές φιγούρες από αυτό να ζητάνε ήδη την επιστροφή του Deniz Baykal στην ηγεσία του κόμματος, προκειμένου να μην αναλάβει τα ηνία ένας αλεβίτης κουρδικής καταγωγής.
Δεν ήταν λίγοι εκείνοι οι πολιτικοί αναλυτές στην Τουρκία, που τις τελευταίες μέρες εκτιμούσαν ότι ο Deniz Baykal θα επαναλάμβανε κάτι αντίστοιχο με εκείνο που είχε κάνει μετά την ήττα του από την Tansu Çiller το 1993, όταν και παραιτήθηκε για λίγες μέρες, προτού επανέλθει στην ηγεσία του CHP.
Οι τελευταίες εξελίξεις ηχούν ως «μουσική» στα αυτιά του πρωθυπουργού της Τουρκίας, Recep Tayyip Erdogan, ο οποίος βλέπει τους ορκισμένους εχθρούς του, το κοσμικό κόμμα του βαθέως κράτους, να είναι διχασμένοι περισσότερο από ποτέ και να οδηγούν το ιστορικό κόμμα του Mustafa Kemal Atatürk στη διάλυση.
Αν η ρήξη στο CHP επιβεβαιωθεί, τότε χωρίς τη σθεναρή αντίσταση των κοσμικών στις μεταρρυθμίσεις και την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ίσως να ανοίξει ο δρόμος για μια πολυετή διακυβέρνηση του Erdogan και ριζοσπαστικές αλλαγές στην κοινωνικοπολιτική δομή της χώρας.
