Το ότι δεν υπάρχει χώρα η οποία δεν επιδίδεται στην κατασκοπία είναι παγκοίνως γνωστό. Το ότι επίσης υπάρχουν κάποιες που τη συγκεκριμένη δραστηριότητα την έχουν αναγάγει σε επιστήμη και μάλιστα από τις πλέον πολυδιάστατες, κι αυτό είναι γνωστό.
Αν λοιπόν η υπόθεση Snowden έρχεται να μας δώσει κάτι πραγματικά νέο, είναι η για πρώτη φορά -με ντοκουμέντα και όχι σε επίπεδο φαιδρής συνωμοσιολογίας- αποκάλυψη πως πίσω από τα διάφορα βαρύγδουπα «.coms» δεν κρύβονται ανιδιοτελείς servers χωρίς συνείδηση άρα και χωρίς δυνατότητα να βλάψουν, να ελέγξουν, να χειραγωγήσουν αλλά συγκεκριμένοι άνθρωποι με απόψεις, πολιτικές θέσεις, σκοπιμότητες, και σίγουρα και βίτσια, γιατί όχι;
Διότι πριν και πάνω απ΄ όλα πρέπει να είναι ανώμαλος όποιος αρέσκεται να παίρνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο και για οποιοδήποτε «λόγο» μάτι τις ζωές μας έστω και ως «επάγγελμα», καθώς, κανένα επαγγελματικό «καθήκον» δεν μπορεί στην πραγματικότητα να σε υποχρεώσει σε ανήθικες και παράνομες πράξεις, αν κατά βάθος δεν το τραβάει από μέσα η ψυχούλα σου…
Για τον λόγο αυτό άλλωστε και κανένας βασανιστής ποτέ δεν κατάφερε να απαλλαχθεί από κάποια καταδίκη επικαλούμενος τη λήψη των σχετικών διαταγών που «έλαβε άνωθεν».
Χθες η αμερικανική εφημερίδα Washington Post η οποία δεν φημίζεται και για τις …προοδευτικές της αντιλήψεις, έδωσε στη δημοσιότητα τέσσερα αντίγραφα εγγράφων σχετικά με το PRISM, δηλαδή το άκρως απόρρητο κυβερνητικό πρόγραμμα των ΗΠΑ που συλλέγει πληροφορίες σε real time.
Κάτι βέβαια είχαμε υποψιαστεί τόσα χρόνια με τόσα CSI και Νόμος και Τάξι(ς) που σαβουριάσαμε ως τηλεθεατές, τα οποία δόλια -αλλά και τόσο προφανώς- προετοίμαζαν μια ολόκληρη υφήλιο για την απενοχοποίηση τέτοιων φρικιαστικών πρακτικών, που τελικά έκαναν το 1984 του Όργουελ να μοιάζει σινερομάντζο…
Και ιδού τώρα μαθαίνουμε (…) από μια εφημερίδα όπως η Whashington Post πως παρακολουθούνται «τα πάντα» από e-mails μέχρι φωτογραφίες και posts και με τα κοινωνικά δίκτυα και τους γνωστούς διαδικτυακούς κολοσσούς να είναι οι μεγαλύτεροι «συνεργάτες» αυτού του καθ΄όλα άνομου παγκόσμιου κυκλώματος.
Με την έκφραση «κατόπιν εισαγγελικής εντολής» να μοιάζει ανέκδοτο για ξανθιές, οποιοσδήποτε πρόεδρος ή και μη πρόεδρος, ημίτρελος ή και κανονικός ψυχοπαθής, επικαλούμενος την δημόσια(ν) ασφάλεια(ν) του (όποιου) έθνους, μπορεί να δώσει μια απλή εντολή σε κάποιο Yahoo, Facebook, Skype, AOL, Apple, Μicrosoft και λοιπούς παγκόσμιους νταβατζήδες του διαδικτύου, για να σου ανοίξει οποιονδήποτε λογαριασμό θέλεις και να μπεις στη ζωή όποιου θέλεις, με αντάλλαγμα την μη αμφισβήτηση της παγκόσμιάς σου κυριαρχίας ή ακόμη καλύτερα τη νομική θεσμική θωράκιση της περαιτέρω εδραίωσής σου, ή όπως λέει πιό απλά ο λαός, «τόνα χέρι πλένει τ’ άλλο… »
Με λέξεις κλειδιά αλλά και με στοχοποιημένους χρήστες και με την βοήθεια των εντεταλμένων θεσμικών του ρουφιάνων, ο Λευκός Οίκος είχε σε πραγματικό χρόνο πρόσβαση στον λογαριασμό σου, στις φωτογραφίες και βίντεό σου, στις σκέψεις σου, στις συνομιλίες σου, και φυσικά και στις ερωτικές σου δραστηριότητες αν αποφάσιζες να τις …επικοινωνήσεις μέσω του internet.
Σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα, «οποιοσδήποτε αναλυτής της Εθνικής Υπηρεσίας Ασφαλείας (NSA) των ΗΠΑ μπορούσε να ζητήσει πληροφορίες από μια από τις παραπάνω εταιρείες για έναν ή περισσότερους ανθρώπους, ανάλογα με το πόσο ύποπτοι θεωρούνταν». Φυσικά το παράδειγμα του Χούβερ που το πρωί ήταν διευθυντής του FBI και τη νύχτα ντυνόταν λίμνη των κύκνων μπορεί να μας δώσει ένα θαυμάσιο παράδειγμα για το …εύρος των προσωπικοτήτων που μπορεί να τύχει να υπηρετούν από αυτές τις θέσεις των αναλυτών, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για το ανιδιοτελές των προθέσεών τους…
Φυσικά, ένα τέτοιο θαυμάσια στημένο πρόγραμμα όπως το Prism, θα ήταν κρίμα κι άδικο να μην μπορούν να το μοιράζονται και άλλες μυστικές υπηρεσίες με δικλείδες ασφαλείας όσον αφορά τα δημοκρατικά δικαιώματα των πολιτών, ανάλογες με αυτές των ΗΠΑ. Έτσι, πληροφορούμαστε πως οι πληροφορίες που συλλέγονταν, τύχαιναν και διανομής σε άλλες χώρες όπως εν προκειμένω η Βρετανία, με τους κατά τόπους τρομοκράτες τελικά να αποτελούν το καλύτερο βούτυρο στο ψωμί των σκοτεινών μυστικών υπηρεσιών όλου του κόσμου.
Κερασάκι στην τούρτα η επιτηδευμένη ειλικρίνεια του Ομπάμα με την οποία, όχι μόνο παραδέχτηκε την όλη ιστορία αλλά και τάχα απόρησε για την …απορία μας αναρωτώμενος, «Γιατί εκπλήσσεστε; Πάντα δεν έκαναν τα κράτη κατασκοπία;» Δεν έχει άδικο εδώ που τα λέμε ωστόσο, αν δεν έπρεπε να εκπλαγούμε τότε γιατί δεν το ανακοίνωνε ο ίδιος αντί να τον ξεφτιλίζει ένας Σνόουντεν; Και φυσικά, αν όλα αυτά ήταν τόσο χαμηλής σημαντικότητας, γιατί έχει επικηρύξει το κεφάλι του ανθρώπου που κατάφερε να διαρρήξει το Φορτ Νοξ με ένα νυχοκόπτη;
Η μεγάλη «συζήτηση» όμως, όπως όλα δείχνουν, δεν έχει ακόμη ανοίξει. Μέχρι στιγμής, όσα ο πλακατζής Σνόουντεν έχει διαρρεύσει, δεν αποτελούν παρά μια …προδημοσίευση. Τα σπουδαία είναι ακόμη πίσω… Και γι’ αυτό ακριβώς και τον καταζητούν. Όχι απαραίτητα για να του κλείσουν το στόμα. Αλλά για να προσπαθήσουν να βάλουν τα δικά τους λόγια σε αυτό, το οποίο φυσικά θα είναι δύσκολο να αμφισβητήσει πλέον κάποιος, αφού ήδη έχει αναδειχθεί σε παγκόσμιο λαϊκό ήρωα.
Όχι ότι δεν είναι, αλλά μέχρι στιγμής είναι από τη «λάθος μεριά». Και αυτό ακριβώς είναι που θα προσπαθήσει να διορθώσει ο Λευκός Οίκος. Ο,τιδήποτε άλλο θα ήταν εξαιρετικά αφελές. Και ο Ομπάμα, μόνο αφελής δεν είναι.
Παύλος Κιρκασίδης
