Ανεξίτηλα χαραγμένος στην ιστορία και την κουλούρα της Νάπολι, ο Ντιέγκο Μαραντόνα, εξακολουθεί έως και σήμερα να λατρεύεται σαν Θεός από τους κατοίκους της. Σχεδόν σε κάθε στενό της πόλης θα συναντήσεις και από μια προσωπογραφία του, ένα σύνθημα γραμμένο γι’ αυτόν αλλά και αναμνηστικά που φέρουν το πρόσωπό του.
Ακόμη και στα εστιατόρια υπάρχουν παντού φωτογραφίες του ακόμα και χάρτινα ολογράμματά του.
Ο Μαραντόνα είναι ένας πραγματικός θρύλος του ποδοσφαίρου και αυτό το γνωρίζουν καλύτερα από όλους οι Ναπολιτάνοι.
«Μια ανάσα – Μια ακόμα στιγμή»
Όταν πήρε μεταγραφή για τη Νάπολι το 1984, η ομάδα θεωρούνταν μια από τις πιο αδύναμες στην Ιταλία και η πόλη ήταν συνδεδεμένη με το έγκλημα και τη διαφθορά. Ο Αργεντινός, όμως, τα άλλαξε όλα αυτά, οδηγώντας τους “παρτενοπέι” στην κατάκτηση δύο πρωταθλημάτων (το 1987 και το 1990), ενός Κυπέλλου Ιταλίας (το 1987), ενός Σούπερ Καπ Ιταλίας (το 1990) και του μοναδικού ευρωπαϊκού τροπαίου του συλλόγου μέχρι σήμερα, του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ (το 1990), μεταμορφώνοντας τη Νάπολη σε… ποδοσφαιρική πόλη.
«Θέλω να γίνω το είδωλο των φτωχών παιδιών της Νάπολης, γιατί είναι σαν κι εμένα όταν ζούσα στο Μπουένος Άιρες», είχε δηλώσει ο θρύλος του ποδοσφαίρου την πρώτη του ημέρα ως παίκτης της ομάδα. Και το κατάφερε, συνδέοντας άρρηκτα το όνομά του με την ιστορία της πόλης και των κατοίκων που σήμερα τον αποκαλούν «Θεό των Ναπολιτάνων».
