Με πυραύλους τύπου AIM-9X Sidewinder κατέρριψαν οι ΗΠΑ τόσο το πρώτο κινεζικό μπαλόνι επιτήρησης που εντοπίστηκε στα ανοιχτά της Νότιας Καρολίνας, όσο και τα άγνωστα αντικείμενα που στοχοποιήθηκαν πάνω από την Αλάσκα, το Μίσιγκαν και τον Καναδά.
Η χρήση ενός πυραύλου βοηθά στην ελαχιστοποίηση του κινδύνου για τον πιλότο του μαχητικού τζετ επιτρέποντάς του να παραμείνει σε πολύ μεγαλύτερη απόσταση από τον στόχο, σύμφωνα με τον Iain Boyd, διευθυντή του Κέντρου Πρωτοβουλιών Εθνικής Ασφάλειας στο Πανεπιστήμιο του Κολοράντο. «Θα έπρεπε να πλησιάσει πολύ πιο κοντά στον στόχο για να χρησιμοποιήσει ένα πυροβόλο και υπήρξαν αναφορές για παρεμβολές στους αισθητήρες του αεροσκάφους», είπε ο Boyd στο πρακτορείο Bloomberg.
Αν και ο Sidewinder δεν σχεδιάστηκε για την κατάρριψη ιπτάμενων αντικειμένων όπως μπαλόνια, είναι πιο οικονομικός και είναι λιγότερο πιθανό να καταστρέψει ωφέλιμα φορτία στο ιπτάμενο αντικείμενο που οι αξιωματούχοι θέλουν να ανακτήσουν, σε αντίθεση με ένα όπλο που κατευθύνεται από ραντάρ, όπως ο πύραυλος μεσαίου βεληνεκούς AIM-120 AMRAAM, τόνισε ο απόστρατος συνταγματάρχης της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ, Michael Pietrucha.
Η ικανότητά τους να εντοπίζουν θερμότητα καθιστά επίσης τους συγκεκριμένους πυραύλους πιο κατάλληλους για την κατάρριψη των ιπτάμενων αντικειμένων. «Έχουμε δύο συνθήκες. Την ημέρα που ο ήλιος θερμαίνει το μπαλόνι, η κατάρριψη γίνεται πάνω από τον ήλιο λόγω της τεράστιας αντανάκλασης του ηλιακού φωτός που καθοδηγεί ακριβώς στον στόχο. Αντίστοιχα, τη νύχτα το μπαλόνι είναι πιο ζεστό σε σύγκριση με τον νυχτερινό ουρανό», είπε ο πρώην αξιωματικός επιχειρήσεων και εκπαιδευτής ηλεκτρονικού πολέμου που πραγματοποίησε 156 αποστολές μάχης με αεροσκάφη F-4G και F-15E.
Ακόμα κι αν το ιπτάμενο αντικείμενο δεν παράγει θερμότητα, ο πύραυλος θα μπορεί να το βρει καθώς «η σχέση με το περιβάλλον έχει μεγαλύτερη σημασία. Ο τρόπος με τον οποίο καταρρίπταμε τα μπαλόνια την εποχή εκείνη ήταν τα πυρομαχικά εναντίον ενός μπαλονιού υδρογόνου. Αλλά αυτό ήταν πριν από 100 και πλέον χρόνια», πρόσθεσε ο Pietrucha.
Το Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ επιδιώκει να προμηθευτεί 255 τέτοιους πυραύλους έναντι 111,9 εκατομμύρια δολάρια το οικονομικό έτος 2023. Αυτό σημαίνει ότι ο κάθε πύραυλος κοστίζει περίπου 439.000 δολάρια. Ωστόσο, υπάρχουν σημαντικές εκπτώσεις και άλλες χώρες πρέπει συνήθως να πληρώσουν παραπάνω για τον σχετικό εξοπλισμό, τα ανταλλακτικά και το κόστος εκπαίδευσης.
Για παράδειγμα, η Μαλαισία προσπάθησε να προμηθευτεί μόλις 20 πυραύλους AIM-9X-2 για περίπου 52 εκατομμύρια δολάρια το 2011, αφού συμπεριέλαβε τέτοιου είδους δευτερεύουσες δαπάνες.
