Ο Γιώργος Κωνσταντίνου είναι ένας άκρως επιτυχημένος ηθοποιός, ο οποίος κυνήγησε με πάθος το όνειρό του, όχι μόνο για τα χρήματα και τη δόξα.
«Υπήρξε ένα δρόμος της αφοσίωσης και του μηχανισμού. Έπρεπε να αφοσιωθείς στην τέχνη, να φυτοζωήσεις οικονομικά, να μην έχεις καμία πολυτέλεια. Δεν ξέρω πολλούς να το κάνουν αυτό. Ο άλλος δρόμος είναι ο φωτισμένος, εννοώ αυτόν με τα φώτα που λάμπουν. Έχει πολύ ωραίες βιτρίνες, αλλά και άσχημα μαύρα στενά. Άλλοτε μπαίναμε στο φως , άλλοτε στη σκιά» δήλωσε σε εβδομαδιαίο περιοδικό και συνέχισε: «Υπήρξαν έργα που έκανα, έξω από τα καθιερωμένα, τα οποία αναγνώρισε ο κόσμος. Καλώς ή κακώς , είχα καθιερωθεί ως κωμικός ηθοποιός. Για μένα δεν λέει τίποτα αυτό. Ένας ηθοποιός οφείλει να κάνει τον κόσμο να κλάψει και να γελάσει».
Στο τέλος της συνέντευξής του, πρόσθεσε επίσης ότι έδινα τη ζωή και την ψυχή του ακόμα και στο πιο άχαρο και ευτελές κείμενο.
Πηγή: Λοιπόν
Επιμέλεια: Νατάσα Παππά
