Σε συνέντευξη που παραχώρησε στο “TV Έθνος” ο Χρήστος Σιμαρδάνης, που πρόσφατα τον απολαύσαμε στη σειρά «Το αμάρτημα της μητρός μου», αποκάλυψε αν θα συνεχιστεί και την επόμενη τηλεοπτική σεζόν το σίριαλ, αναφέρθηκε στα δικά του «αμαρτήματα» και μίλησε για το κόστος που έχει το να μιλάει κανείς ανοιχτά για τη σεξουαλική του ταυτότητα.
– To «Αμάρτημα» θα συνεχίσει και του χρόνου;
«Την περασμένη εβδομάδα θα ξεκινούσαν τα γυρίσματα των νέων επεισοδίων, αλλά δεν είδα κάποια κίνηση. Ίσως επειδή πολλοί συνάδελφοι είναι σε περιοδείες. Εχουμε υπογράψει για 13 επεισόδια, γυρίστηκαν τα 9 και θα γίνουν άλλα 7. Δηλαδή σύνολο 11 επεισόδια (μαζί με τα 4 που δεν έχουνε προβληθεί ακόμα). Περιμένουμε να μας ενημερώσουν. Ας μην είμαστε αρνητικοί.»
– Τα δικά σας αμαρτήματα ποια είναι;
«Πολλά! Θα μπορούσαν να ήταν σαν την «Τόλμη και γοητεία», να παίζουν δεκαετίες και να γαλουχήσουν γενιές. Και πιπεράτα, που δεν λέγονται! Πέρα από την πλάκα, έχω λίγο την αμαρτία στο αίμα. Βαριέμαι να τα κάνω όλα σωστά. Θέλω την «πιτσικουλιά», την ταχυπαλμία…»
– Ο κόσμος σας γνωρίζει και από τα αμέτρητα σπικάζ για διαφημίσεις Σας έχει βοηθήσει;
«Δεν θα ήμουν εδώ, αν δεν είχα αυτήν τη φωνή. Μου έδωσε τη δυνατότητα να περιμένω να έρθει η στιγμή μου στην τηλεόραση και στο θέατρο. Γιατί από οικονομικής απόψεως δεν θα μπορούσα να περιμένω. Μου έλυσε το θέμα του βιοπορισμού αλλά και μου έδωσε πολύ καλή ζωή.»
– Υπάρχει κόστος να μιλάς ανοιχτά για τη σεξουαλική σου ταυτότητα;
«Θα θεωρούσα τεράστιο ψυχικό βάρος κι αρρώστια να κάνω ότι είμαι κάποιος άλλος. Είναι μεγάλο κόστος. Από 16 ετών, δεν υπήρχε άνθρωπος γύρω μου που να μην ξέρει ποιος είμαι και τι θέλω. Δεν το έκανα από επαναστατικότητα, αλλά γιατί βαριόμουν να λέω άλλα και να εννοώ άλλα. Κανείς μας δεν ξέρει πότε θα πεθάνει και είναι βλακεία να χαρίζεις χρόνο από τη ζωή σου. Σήμερα, δεν θα έκανα ποτέ τη δήλωση αυτή στο περιοδικό, που έγινε λίγο εξ ατυχήματος, γιατί αυτό είναι τροφή για μεσημεριανές εκπομπές. Την ημέρα του Gay Pride μου ζήτησαν από ραδιοφωνικό σταθμό να μιλήσω, αλλά τους είπα ότι δεν συμφωνώ. Δεν είμαι περήφανος που είμαι ομοφυλόφιλος. Κανείς δεν μπορεί να είναι περήφανος για το τι κάνει στο κρεβάτι του.»
– Είναι σαν να λες «είμαι περήφανος που έχω αυτιά»…
«Ακριβώς αυτό. Δεν μπορείς να είσαι περήφανος επειδή είσαι θηλαστικό ή επειδή έχεις δύο αυτιά. Περήφανος μπορείς να είσαι για χίλια δύο άλλα πράγματα.»
Επιμέλεια: Μίτση Σκέντζου
