Οι εκλείψεις θεωρούνταν κακοί οιωνοί στα αρχαία χρόνια. Το άρμα του ήλιου αποσυρόταν από τα ουράνια, το σκοτάδι κατάπινε το φως του. Και η σελήνη χανόταν στο γιόμα της. Φαινόμενα που προκαλούσαν φόβο.
Χρειάζονταν εξήγηση. Ακόμα και σήμερα προκαλούν δέος. Και έχουμε εξηγήσεις αστρολογικές, πέρα από επιστημονικές.
Η ηλιακή έκλειψη είναι ταυτόχρονα και μια Νέα Σελήνη, με τη διαφορά ότι η σκιά της σελήνης πέφτει πάνω στη γη και κρύβει τον ήλιο. Ενώ η σεληνιακή έκλειψη είναι μια Πανσέληνος όπου η σκιά της γης κρύβει τη σελήνη.
Έχουμε να κάνουμε με αλλαγές ενέργειας, ρευστότητα στις καταστάσεις, ξεκινήματα ή τελειώματα.
Μια Νέα Σελήνη συμβολίζει το ξεκίνημα του κύκλου που τελειώνει τον παλιό, σπάζοντας τα μοτίβα που ακλουθούσαμε και φτάνει σε ολοκλήρωση με την Πανσέληνο. Και αυτό, σε ένα επίπεδο περισσότερο συναισθηματικό, χωρίς να σημαίνει απαραίτητα ότι δεν θα έχουμε γεγονότα. Αλλά σε κάθε περίπτωση, ξεκινάμε από τη δική μας συναισθηματική κατάσταση.
Οι εκλείψεις είναι σαν να λέμε Νέα Σελήνη ή Πανσέληνος διαρκείας και με μεγαλύτερη ένταση. Υπάρχουν αστρολόγοι που αναφέρονται σε εκλείψεις ως καταστροφολόγοι, αλλά αυτό που έχουμε να εντοπίσουμε εμείς είναι σε ποιο τομέα και πώς μας επηρεάζουν αυτές οι έντονες σεληνιακές διελεύσεις που σηματοδοτούν την αρχή ή το τέλος μιας κατάστασης.
Η ηλιακή έκλειψη συνήθως συνδέεται με εξωτερικά γεγονότα και κάποιου είδους κρίση στη δράση. Όπως είπαμε, είναι μια «μεγάλη» Νέα Σελήνη, οπότε έχουμε πολύ σημαντικά ξεκινήματα που είναι πιθανό να συνοδεύονται με κάποιου είδους ένταση. Καθώς έχουμε να …
