Μια ιστορία που δεν θα ξεχάσει ποτέ, πραγματικά βγαλμένη μέσα από μυθιστόρημα…
Κι όμως, ο ηθοποιός Σταμάτης Γαρδέλης την έζησε και τη διηγείται στο περιοδικό «Nitro».
«Καλοκαίρι του ’86. Ήμουν στην Κρήτη, έπειτα από παράσταση, και πήγα με την κοπέλα μου στο πατρικό ενός φίλου μου από την Αθήνα, που με είχε καλέσει, έξω από τα Χανιά.
Ήταν μοναχογιός, οι δικοί του μας υποδέχτηκαν εγκάρδια, ”φάτε, πιείτε” μας έλεγαν συνεχώς. Μας σέρβιραν ένα πράσινο χυλό κι ένα θαμπό δύσοσμο κρασί. Στην παρέα τους βρισκόταν και η γυναίκα του παπά του χωριού, η οποία έμοιαζε με διάβολο, τα μάτια της ήταν κίτρινα και μιλούσε συνεχώς με έναν ψηλό ξερακιανό, ο οποίος της έλεγε κάτι με νόημα.
Ο πατέρας του φίλου μου είχε ένα γυάλινο μάτι, έλεγε κάτι παράξενες ιστορίες σαν να μονολογούσε, η δε μάνα του στεκόταν πάνω απ’ την κατσαρόλα και ανακάτευε συνεχώς το χυλό. Ο φίλος μας τελικά μέθυσε, δεν καταλάβαινε τίποτα και προσπαθούσε να χαϊδευτεί με την κοπέλα μου. Εγώ θύμωσα, αλλά δεν το έδειξα. Ύστερα μας σέρβιραν το χυλό στο τραπέζι και είπα στην κοπέλα μου μέσα απ’ τα δόντια μου: ”Μη φας, μην πιεις”. Κάποια στιγμή της ψιθύρισα ”Νιώθω τρόμο!”. ”Κι εγώ” μου απάντησε. Τελικά, η κοπέλα μου και έφαγε και ήπιε. Εγώ ένιωθα ότι μου είχε φύγει όλο το αίμα. Όταν σηκωθήκαμε να φύγουμε, οι οικοδεσπότες, με τεντωμένα χέρια, μας φώναζαν απ’ την εξώπορτα: ”Πού πάτε; Μη φύγετε, ελάτε πίσω”. Εκεί που περπατούσαμε, είπα στην κοπέλα μου ”Τι ήταν αυτό που ζήσαμε;”, αλλά εκείνη δεν θυμόταν απολύτως τίποτα! Ύστερα από λίγο καιρό χωρίσαμε.
Την ξανασυνάντησα έπειτα από χρόνια στο ”Dancing with the Stars”. Ξαφνιάστηκα μόλις την αντίκρισα και θυμηθήκαμε μαζί αυτή την ιστορία μυστηρίου, αφού ποτέ δε μάθαμε τι ήταν αυτός ο χυλός»…
