Με ενθουσίασε η συνέντευξη της Μάρθας Καραγιάννη στο περιοδικό Downtown. Μίλησε με φοβερή ειλικρίνεια και πάθος για τη ζωή της και φυσικά για τον έρωτα, που ακόμα και σήμερα, στα 68 της χρόνια εξακολουθεί να παίζει κυρίαρχο ρόλο στη ζωή της.

Σας μεταφέρω μερικά αποσπάσματα τα οποία θεωρώ για εμάς του νεώτερους πραγματικά μαθήματα ζωής.

«Ποτέ μου δεν έκανα το sex symbol, απλός είχα ένα καλό κορμί, το οποίο ήταν σεξουαλικούλι. Κατά τα άλλα, εγώ στο σινεμά έκανα τις κουτές, οι οποίες φορούσαν ένα μπικίνι και χόρευαν».

«Στον έρωτα, ξέρεις, υπάρχει ένα μυστικό. Δεν πρέπει να τα δίνεις όλα. Στα 20 σου χρόνια, είναι να ερωτεύεσαι έναν ποδοσφαιριστή –όπως ερωτεύτηκα εγώ- και όχι τον Σαρτρ, αν όμως και στα 50 σου συνεχίζεις και κάνεις το ίδιο, τότε έχεις πρόβλημα».

«Μου αρέσει το νιάτο! Ούτε σε κακό μου όνειρο δεν ήθελα μεγάλο άντρα. Παρ’ όλα αυτά στα 50 μου χρόνια είχα πολύ μεγάλο σουξέ! Όσοι δεν πρόλαβαν στα 20 μου ήρθαν στα 50 μου. Όλοι όσοι είχαν απωθημένο. Εγώ όμως δεν ήθελα κανέναν, δεν μου βγήκε».

«Είμαι 18 χρόνια μόνη. Τη φιλία την επιλέγω, τον έρωτα δεν τον επιλέγω… Τώρα Είμαι 68 χρονών, αλλά αισθάνομαι 45. Όταν κατάλαβα ότι δεν με παίρνει να έχω αυτά που θέλω, τα έκοψα. Ανώδυνα».

«Υπάρχει ένας μύθος. Κάθεσαι και λες εγώ χωρίς αυτόν τον άντρα θα τρελαθώ, δεν μπορώ αν δεν είμαι μαζί του, τον θέλω. Ε, λοιπόν σε πληροφορώ ότι μόλις πας με αυτόν τότε αμέσως έρχεται η απομυθοποίηση».

«Όποιον ήθελα τον είχα, έστω και για μια μέρα. Το να κρατήσει και να με ερωτευτεί δεν συνέβαινε πάντοτε, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα».

«Συνήθως αυτός που θέλεις πάρα πολύ δεν σε θέλει. Μόλις αφεθείς, πεις στον άλλον ότι τον θέλεις και καταλάβει ότι είσαι δική του εσωτερικά και εξωτερικά, τον χάνεις. Ο έρωτας είναι το άπιαστο!».

«Δεν ξυπνάς μεγάλος. Τα γεράματα έρχονται μέσα από διαδικασίες και, τελικά, δεν τα καταλαβαίνεις. Είναι όμορφα. Υπάρχουν γυναίκες που δεν εννοούν να καταλάβουν ότι πατάνε τα 70, με αποτέλεσμα να κάνουν διάφορες αστειότητες. Είναι παράλογο και γελοίο».