Εσείς τον είδατε στην πρώτη του απόπειρα να γίνει ΚΑΙ παρουσιαστής στην τηλεόραση; Και το πιο σημαντικό, συνειδητοποιήσατε ΠΟΣΑ ταλαντούχα παιδιά και τι φωνάρες έχουμε στην Ελλάδα;
Στη χωρά, όπου στις πίστες της, “βασιλεύει” η Αλεξανδράτου, η Μπάστα και όλοι οι “κλώνοι” τους (τις μπερδεύεις πια και στις αφίσες- είναι όλες με τα ιδία ψεύτικα μαλλιά, την ιδία χρωμοβαφή και με πρόσωπο βαμμένο – κλόουν) υπάρχουν και νέα, “φρέσκα” παιδιά με φοβερή φωνή και ταλέντο.
Μου άρεσε που οι διαγωνιζόμενοι ήταν διαφορετικοί μεταξύ τους, είχαν επιλεγεί με αυστηρό κριτήριο τη φωνή τους και όχι το παρουσιαστικό τους και το πως κουνιούνται στην “πίστα”. Να περάσει και ένα μήνυμα επιτέλους ότι, για να γίνεις τραγουδιστής, δε χρειάζεται να ξεφτιλίζεσαι “κάνοντας έρωτα με το πάτωμα”, ούτε να λες τραγούδια τύπου “τρα λα λα, τρα λα λο, γλειφιτζούρι ή παγωτό”.
Είδα να δίνεται μια ευκαιρία και σε ανθρώπους με αξία, αλλά με παρουσιαστικό που δε συμβαδίζει με τα στάνταρ της πίστας των μπουζουκιών. Και το πιο σημαντικό, ο κόσμος ψήφισε αυτούς τους ανθρώπους.
Και ο Σάκης! Με “κέρδισε” μόνο και μόνο με το πως πραγματικά συμμεριζόταν την αγωνία των παιδιών και πώς προσπαθούσε ένα-ένα να τα υποστηρίξει από τυχόν αρνητικά σχόλια των κριτών που μπορεί να τα στεναχώρησαν.
Τα υποστήριζε όλα σαν να τα γνώριζε χρόνια και δεν άφηνε κανένα να φύγει χωρίς ένα δικό του θετικό σχόλιο που θα “έκλεινε” την εμφάνισή τους δίνοντάς τους κουράγιο.
Το σκηνικό ήταν το μεγαλύτερο που έχει στηθεί ποτέ για την ελληνική τηλεόραση, ενώ τους κριτές τους έχουμε ξαναδεί και ξανασυζητήσει… Από την άλλη, οι διαγωνιζόμενοι “κυμαίνονταν” από τη μικρή Ανθή από τη Ρόδο που το “έσκασε” από τους γονείς της για να πάρει κρυφά μέρος στον διαγωνισμό (χθες όμως οι γονείς της πήγαν να τη δουν) μέχρι τον Γιώργο, έναν κύριο άνω των σαράντα που λέει τραγούδια του Πάριου, με τη φωνή του Τερζή και τις κινήσεις του Βοσκόπουλου. Φωνάρα ο άνθρωπος!
