Μπραντ Πιτ και Αντζελίνα Τζολί, Χάρισον Φορντ και Κέιτ Μπλάνσετ, Στίβεν Σπίλμπεργκ και Γούντι Άλεν, Κλιντ Ίστγουντ και Σον Πεν, Πενέλοπε Κρουζ και Κατρίν Ντενέβ. Η παρέλαση των αστέρων ξετυλίγεται ανάμεσα στις εικόνες και τα συναισθήματα που γεννιούνται κάθε μέρα, ώρα και στιγμή στις σκοτεινές αίθουσες του 61ου Φεστιβάλ Καννών.
Οι Κάννες φέτος δεν είναι ηλιόλουστες. Συννεφιά, βροχή και ψυχρούλα σαμποτάρουν τις εξώπλατες τουαλέτες των κυριών, δεν πτοούν όμως τους εκατοντάδες θαυμαστές των σταρ, οι οποίοι για ακόμα μια χρονιά πλημμυρίζουν την Κρουαζέτ και στριμώχνονται έξω από το Palais de Festival εκλιπαρώντας για μια πρόσκληση. Το ζητούμενο είναι να είσαι ένας από τους εκλεκτούς που θα δουν την καινούργια ταινία του Γούντι Άλεν, του Ίστγουντ ή του Σπίλμπεργκ εδώ, ανάμεσα στους πρώτους, πριν από τους υπόλοιπους σινεφίλ του πλανήτη. Αν η ταινία σε ικανοποιήσει κιόλας, ποιος σε πιάνει!
Πάντως, η ταινία του Φερνάντο Μεϊρέγιες «Blindness» που άνοιξε τη γιορτή δεν ενθουσίασε τα πλήθη. Όμως, στις Κάννες η καλή μέρα δεν φαίνεται απαραιτήτως από το πρωί. Την επομένη το animation «Kung Fu Panda», με τις φωνές των Ντάστιν Χόφμαν, Αντζελίνα Τζολί και Τζακ Μπλακ, ταξίδεψε το κοινό στο όνειρο ενός πάντα και έφερε μπροστά στις κάμερες την έγκυο Αντζελίνα. Η ηθοποιός έκλεψε τα βλέμματα, κυρίως επειδή «η μητρότητα τη γλυκαίνει». Δίπλα της, ακοίμητος φρουρός ο σύντροφος Μπραντ, καταδεκτικός για χάρη των φωτογράφων, έτοιμος να υπογράψει τα αυτόγραφα που του ζητούσαν οι θαυμαστές. Άριστα δέκα στο ωραιότερο ζευγάρι του κόσμου.
Το πρώτο πολύ θερμό χειροκρότημα το εισέπραξε ένας κατάμαυρος Στιβ Μακουίν – ουδεμία σχέση με τον αείμνηστο. Σκηνοθέτης εκ Βρετανίας, ο συμπαθέστατος και ντροπαλός δημιουργός μάς διηγήθηκε την αληθινή ιστορία του ιρλανδού φυλακισμένου Μπόμπι Σαντς, ο οποίος επί Θάτσερ απάντησε στη βιαιότητα των Άγγλων με μια απεργία πείνας που τον οδήγησε στον θάνατο. Ρεαλισμός μέχρι ανατριχίλας και συγκίνηση, που μακάρι να μεταφραστεί και σε εμπορική επιτυχία. Μία από τις καλύτερες παρουσίες του 61ου Φεστιβάλ είναι η Πενέλοπε Κρουζ! Η ισπανίδα ηθοποιός, υπέροχα υστερική στο καινούργιο φιλμ του Γούντι Άλεν «Vicky Christina Barcelona», κλέβει την παράσταση από τη Σκάρλετ Τζοχάνσον. Το παράξενο με την Κρουζ είναι ότι έχει αρχίσει να ανεβαίνει στην εκτίμηση αντρών και γυναικών, οι οποίοι έχουν πάψει να τη θεωρούν φτιαγμένη αποκλειστικά για αλμοδοβαρικές ταινίες. Η εν λόγω ταινία, που παρακολουθεί δύο νεαρές φίλες, τελείως διαφορετικές μεταξύ τους, στο ταξίδι τους στη Βαρκελώνη, αλλά κυρίως την εσωτερική τους αναζήτηση, προσθέτει πόντους και στον δημιουργό. Είναι απορίας άξιον πώς αυτός ο βαρήκοος εβδομηντάχρονος κατορθώνει να πέφτει τόσο διάνα στη σύγχρονη θηλυκή ψυχολογία και να είναι τόσο απολαυστικά φρέσκος.
Το ντοκιμαντέρ για τον Μάικ Τάισον, τον παλαιστή του οποίου η φήμη σκιάστηκε από τη βίαιη συμπεριφορά του απέναντι στις γυναίκες, δεν το παρακολούθησα, επειδή συνέπιπτε με άλλη ταινία. Ο Τάισον ήρθε στις Κάννες λίγες ημέρες αφότου βγήκε από την κλινική αποτοξίνωσης. Εμφανώς παχύτερος, μίλησε με χαμηλή φωνή στους δημοσιογράφους και έδειχνε πολύ μακριά από την παλαιότερη εικόνα του. Ένα ακόμα είδωλο που βυθίστηκε στα ναρκωτικά –αλλά μοιάζει να ξαναγεννήθηκε από τις στάχτες του– ο ποδοσφαιριστής-φαινόμενο Ντιέγκο Μαραντόνα, επίσης θέμα ντοκιμαντέρ φέτος, επίσης καλεσμένος στις Κάννες. Σύμπτωση;
Εννοείται ότι στα μέσα του φεστιβάλ όλες οι κάμερες στράφηκαν προς την τριάδα Στίβεν Σπίλμπεργκ, Τζορτζ Λούκας, Χάρισον Φορντ. Ο «Indiana Jones» Νο 4 χειροκροτήθηκε περισσότερο πριν αρχίσει παρά όταν τελείωσε, όπως σημείωσε εύστοχα ξένος συνάδελφος, πέφτοντας πιθανώς θύμα της πολύχρονης αναμονής και του μυστικοπαθούς χολιγουντιανού μάρκετινγκ που μονίμως δημιουργεί τρελές προσδοκίες, υπερβολικά δύσκολο να καλυφθούν.
Σειρά έχουν οι Στίβεν Σόντερμπεργκ («Che»), Τσάρλι Κάουφμαν («Cynecdoche, New York») και Κλιντ Ίστγουντ («Changeling»). Το αν ο Σον Πεν, πρόεδρος της κριτικής επιτροπής, θα δώσει τον Φοίνικα στον Ίστγουντ μένει ανοιχτό για λίγες ακόμα ημέρες και νύχτες. Το Φεστιβάλ Καννών παραμένει απρόβλεπτο.
