*** Έχω αλλεργία με τις «Selfies».

Συνεπαγωγικώς, έχω αλλεργία και με το «Instagram»,

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

το οποίο αποτελεί το «Βασίλειο των Selfies».

 

Η Φωτογραφία είναι έμφυτη ανθρώπινη ανάγκη·

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

ανάγκη να απαθανατίσεις οτιδήποτε σε εμπεριέχει,

είτε πρόκειται για το ίδιο σου το πρόσωπο, το σώμα σου,

τα πλάσματα που αγαπάς, τη Φύση

ή οποιοδήποτε γεγονός σού κινητοποιεί την Περιέργεια και το Ενδιαφέρον.

Όμως, όταν κάτι μετατρέπεται σε Μανία, αναπόφευκτα χάνει και την Ουσία.

 

*** Η εποχή μας είναι θλιβερή·

και είναι θλιβερή, όχι επειδή η Ανθρωπότητα είναι δυστυχισμένη,

αλλά επειδή η Ανθρωπότητα είναι δυστυχισμένη και υποδύεται την ευτυχισμένη.

 

Η «Selfie» είναι η Πρόωρη Εκσπερμάτιση τού Συναισθήματος.

Είσαι -επί παραδείγματι- με την παρέα σου, περνάτε ωραία, γελάτε,

αλλά η μοναδική σου πρεμούρα είναι να τραβήξεις τα χαρούμενα πρόσωπα

και να διατυμπανίσεις τη Χαρά στις πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης.

Κάνεις, δηλαδή, κοινωνούς τής χαράς σου,

ανθρώπους που δεν τούς καίγεται καρφάκι για εσένα,

ανθρώπους που ενδεχομένως σε αντιπαθούν, σε φθονούν ή θέλουν το κακό σου.

 

Ή, αντί για τα χαρούμενα πρόσωπα,

τραβάς φωτογραφία τα φαγητά που σού έχουν σερβίρει σε μια ταβέρνα.

Για να πεις τι;

Για να διατυμπανίσεις την στιγμιαία ευδαιμονία σου.

Σε ποιους;

Υποτίθεται στους άλλους.

Όμως, ο πραγματικός στόχος σου είναι ο εαυτός σου.

Αυτόν προσπαθείς να πείσεις ότι είσαι ευτυχισμένος.

 

Βεβαίως,

υπάρχουν και περιπτώσεις,

στις οποίες η «Selfie» στοχεύει στον Διαμοιρασμό τής Δυστυχίας,

για να εκμαιευθούν κάποια λόγια παρηγοριάς,

για να μειωθεί ο Προσωπικός Πόνος.

Ναι, αυτή η διαδικασία είναι σαφώς πιο ανθρώπινη,

αλλά είναι συνάμα και πολύ πιο επικίνδυνη,

καθώς ενέχει τον κίνδυνο τής καραμπινάτης γελοιοποίησης.

 

*** Όταν ήμασταν μικροί και χτυπούσαμε,

αυτομάτως κινητοποιούταν ο ναρκισσιστικός μηχανισμός τού Κλάματος,

ο οποίος είχε ως αποκλειστικό στόχο να ερχόταν η μαμά,

να μάς έλεγε «Έλα να το κάνω “μα”, να περάσει…»·

και όντως,

μόλις μάς έκανε «μα», μόλις μάς έδινε ένα φιλί στο σημείο τού χτυπήματος,

αυτομάτως ο πόνος έπαυε να υπάρχει·

στην πραγματικότητα, ο Πόνος ήταν ο Δρόμος για το Μητρικό Φιλί.

 

Όμως, όταν μεγαλώνεις, όταν γίνεσαι -υποτίθεται- ώριμος άνθρωπος,

είναι κατάντια να μετατρέπεις τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης σε «μαμά σου»

και να (απο)ζητάς απεγνωσμένα τη διαδικτυακή version

τού «Έλα να το κάνω “μα”, να περάσει…».

 

Κατά το τελευταίο διάστημα αυξάνονται και πληθύνονται τα κρούσματα,

όπου αναγνωρίσιμα -αλλά και μη αναγνωρίσιμα- άτομα

δημοσιεύουν «selfies» με αφορμή ένα απλό χτυπηματάκι που έχουν υποστεί.

Με αυτόν τον τρόπο καθιστούν πιο επίκαιρη από ποτέ,

την ατάκα τού Νίκου Σταυρίδη

από την ξεκαρδιστική κωμωδία «Τα Κίτρινα Γάντια»:

«Ε και δεν με νοιάζει…».

 

*** Σκεφτόμουν σήμερα, με σουρεαλιστικό και «σύγχρονο» τρόπο,

την πορεία τού Χριστού προς τον Γολγοθά

(δεν αναφέρομαι θρησκειολογικώς στο θέμα·

το χρησιμοποιώ ως Εικονοπλασία).

 

Ο Ιησούς, λοιπόν, κουβαλώντας τον Σταυρό,

ανεβαίνει τον Γολγοθά.

Ξάφνου, εκεί που έχει αρχίσει να ιδρώνει και να ξεφυσάει,

σταματάει,

βγάζει το τελευταίας τεχνολογίας κινητό από τον χιτώνα του

και τραβάει μια «selfie».

Στη συνέχεια, ανεβάζει τη φωτογραφία στο «Instagram»,

συνοδεύοντας την ανάρτηση με το εξής κείμενο..:

«Εδώ, στον Γολγοθά, σηκώνω τον Σταυρό Μου.

Όμως, μετά την Σταύρωση, έρχεται η Ανάσταση.».

 

*** Πώς σάς φαίνεται; Γελοίο, ε..;

Και πράγματι, είναι Γελοίο. Απολύτως Γελοίο.

Όμως, εδώ προκύπτει ένα κομβικό ερώτημα..:

Γιατί είναι Γελοίο;

 

Γιατί είναι γελοίο κάτι που αναμφίβολα εμπεριέχει Ταλαιπωρία, Πόνο, Οδύνη;

Διότι στην προκειμένη περίπτωση,

το (Θε)Ανθρώπινο Συναίσθημα μπαίνει σε δεύτερη μοίρα

και αυτό που προέχει στην κρίση μας είναι η Τεχνολογία.

 

Κατά την ίδια λογική, λοιπόν,

που ο Χριστός φαντάζει γελοίος

όταν διακόπτει την πορεία προς τον Γολγοθά

για να βγάλει «selfie» με το «smart phone» του,

μήπως πρέπει να αναθεωρήσουμε κι εμείς τον τρόπο που βλέπουμε τον εαυτό μας;

 

*** Συνελόντι ειπείν,

ο Χριστός δεν θα ήταν κάτι παραπάνω από «attention whore» των «Social Media»,

αν δεν διέθετε Προσήλωση·

(και, οποία συγκλονιστική σημειολογία,

στην περίπτωση τού Ιησού η Προσήλωση θα μπορούσε να γράφεται και με «όμικρον»,

από την αρχαιογενή λέξη «ήλος» που σημαίνει «καρφί»).

 

Εν’ κατακλείδι,

ο Χριστός ήταν προσηλωμένος σε αυτό που εβίωνε

και δεν το εμείωνε με διαδικασίες κοσμικής συνάφειας.

Ευτυχώς, δηλαδή, που δεν ήταν σύγχρονός μας,

διότι μπορεί και να βλέπαμε αυτο-φωτογραφία του με τον Σταυρό στην πλάτη

και με μήνυμα

«Για να κερδίσετε μία Ανάσταση,

κάντε “like” στη φωτό και “tag” σε τρεις φίλους σας.

#jesuschrist #golgothas #metatinstavrosierxetaiianastasi #mykonooooooos».

 

Ο Υπο-Κοσμικός

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης