Επειγόντως πρέπει να μπει φρένο στην Αμορφωσιά.
Έχοντας -μεταξύ άλλων- εργαστεί ως διορθωτής σε αθλητική εφημερίδα,
γνωρίζω από πρώτο χέρι
το καθεστώς τής μεσοβέζικης αντίληψης που επικρατεί πια σε πολλά έντυπα
(και εν’ γένει, βεβαίως, στα «Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης»),
όσον αφορά στη γνώση, στη διαχείριση και στη διάδοση τής Ελληνικής Γλώσσας·
πρόκειται για την αντίληψη και τη στρεβλή νοοτροπία
που συμπυκνώνονται στη φράση «Στο Περίπου».
Το κλασικό λάθος που αντικρίζουμε συχνά στα πρωτοσέλιδα
-ακόμη και των πιο προσεκτικών εφημερίδων-
είναι η λέξη «Ξευτίλα» να γράφεται με «-φ-»·
άπαντες δείχνουν να αγνοούν
ότι η λέξη έλκει την ετυμολογία της από την «Ευτέλεια»
και όχι -επί παραδείγματι- από το «ξέφτι»
που θα δικαιολογούσε τη συγκεκριμένη μορφή.
Φυσικά,
είναι νομοτελειακό πως η κακή νοοτροπία ουδέποτε περιορίζεται σε ένα ολίσθημα,
αλλά φροντίζει να εμπλουτίζει το «ρεπερτόριο» και την «γκαρντα-ρόμπα» της.
Έτσι, διαβάζοντας σήμερα τα πρωτοσέλιδα των αθλητικών εφημερίδων,
διαπιστώνουμε ότι η αθλητική εφημερίδα «Forza»
ασχολείται στο βασικό θέμα της με τον «Δικέφαλο τού Βορρά»
και -μετά τον χθεσινό αποκλεισμό του- γράφει με πηχυαίο τίτλο
ότι ο Π.Α.Ο.Κ. «ΕΠΙΒΑΛΕΤΑΙ ΝΑ ΣΗΚΩΘΕΙ».
Ατυχώς για την εφημερίδα
(την οποία ουδόλως έχω διάθεση να στοχοποιήσω,
παρά μόνον να θίξω το Φαινόμενο),
και ακόμη πιο ατυχώς για την Ελληνική Γλώσσα,
το ρήμα «Επιβάλλεται» γράφεται με δύο «λάμδα» και όχι με ένα.
Πρόκειται για απαράδεκτο ολίσθημα που πλήττει το κύρος τού εντύπου,
καθώς, σύμφωνα με τη συνήθη και δέουσα πρακτική,
ο κεντρικός τίτλος, και συνολικώς το πρωτοσέλιδο,
υποτίθεται ότι έχουν περάσει από τον έλεγχο τού διορθωτή,
τού αρχισυντάκτη και τού εκδότη.
Όμως,
η αναδυόμενη προχειρότητα δεν περιορίστηκε στο ανορθόγραφο «επιβάλεται»·
υπάρχουν και κάποιες ακόμη αμφιλεγόμενες λεπτομέρειες στο εν’ λόγω πρωτοσέλιδο,
που στοιχειοθετούν σαφέστατη απουσία σπουδής.
Κατ’ αρχάς,
η φράση «…πληρώνοντας πάσης φύσης λάθη…»
είναι ένα «κακόηχο» μείγμα Καθαρεύουσας και Δημοτικής·
ή θα πούμε «πάσης φύσεως», ή θα πούμε «πάσας φύσης»
(που -για να κάνω δηκτικό χιούμορ-
είναι και πιο «ποδοσφαιρική» version εξ’ αιτίας τής πάσας).
Επίσης,
η διατύπωση «…έπεσε στα σχοινιά…» δημιουργεί ξεκάθαρα την εντύπωση
ότι ο συντάκτης έχει μπερδέψει τούς όρους τής πυγμαχίας.
Λέμε ότι ο μποξέρ έχει κολλήσει στα σχοινιά τον αντίπαλό του,
λέμε ότι τον έριξε στο καναβάτσο,
αλλά -αν μη τι άλλο- δεν είθισται να λέμε ότι κάποιος έπεσε στα σχοινιά.
Μάλιστα,
προς επίρρωσιν σάς παραθέτω τα αποτελέσματα που εμφανίζει το «Google»
όταν γράψουμε στην αναζήτηση τη φράση «Έπεσε στα σχοινιά».
Μηδέν.
(και αν κλικάρουμε το «search»,
βγάζει ειδήσεις για ένα ελικόπτερο που έπεσε στον Σχοινιά
και κάποιες ανάλογης τραγικότητας ειδήσεις)
Βεβαίως,
η φράση «έπεσε στα σχοινιά»
θα μπορούσε κάλλιστα -αν το υπόλοιπο πρωτοσέλιδο ήταν άψογο-
να θεωρούταν ως μία ελεύθερη «λογοτεχνική» διατύπωση.
Όμως,
όταν χάσκει μπροστά μας ο ανορθόγραφος κεντρικός τίτλος στο πρωτοσέλιδο
και όταν η Καθαρεύουσα ενώνεται άκομψα με τη Δημοτική,
η κρίση μας γίνεται δικαίως αυστηρότερη
και μάς δημιουργούνται επιφυλάξεις·
προσωπικώς, δεν θα στοιχημάτιζα ότι ο συντάκτης ξέρει τι ακριβώς γράφει.
Τέλος, για να ολοκληρώσω τις διορθώσεις
(ώστε να παραδώσω με δόξα και τιμή την εφημερίδα στην κυκλοφορία),
να πω ότι η φράση
«Ο Δικέφαλος έπαιξε έξυπνα μόνο στο β΄ ημίχρονο
δεν είχε όμως την τύχη με το μέρος του»
θέλει κόμμα, διάολε.
Χρειάζεται κόμμα στη μέση ώστε να διαβαστεί σωστά,
διότι έτσι μονοκόμματη που είναι,
κινδυνεύουν οι αναγνώστες από… αναρρόφηση.
Σημειολογικά Tips:
1) Η έξοχη και βαθιά ευφυής Ελληνική Γλώσσα,
δημιουργεί ειρωνικά δρώμενα από το πουθενά.
Έτσι, μία μεγάλη πρόταση χωρίς κόμμα,
αποκτά τον προσδιορισμό «μονοκόμματη».
2) Είναι εκπληκτικά ειρωνικό μία εφημερίδα τής Θεσσαλονίκης,
μία εφημερίδα τής πόλης που η ντοπιολαλιά της φημίζεται για το παχύ «λάμδα» της
(μυθική η ατάκα
«Η Θεσσαλονίκη είναι η μοναδική πόλη που γράφεται με δύο “σίγμα”
και προφέρεται με δύο “λάμδα”.»),
να κάνει ένα τέτοιο λάθος στο ρήμα «Επιβάλλεται».
Επιμύθιο:
Όσοι γράφουμε δημοσίως,
όσοι συμμετέχουμε καθ’ οιονδήποτε τρόπο στη Δημόσια Γραφή,
οφείλουμε να έχουμε πάντοτε στο μυαλό μας
ότι αυτά που γράφουμε, διαβάζονται κιόλας·
αυτά που εμείς γράφουμε, υπάρχουν άνθρωποι που τα διαβάζουν.
Όποιοι δεν δύνανται, λοιπόν,
-είτε λόγω έλλειψης Γνώσης, είτε λόγω έλλειψης Παιδείας-
να σέβονται τον Αναγνώστη,
να πάνε σπίτια τους.
Η Ελληνική Γλώσσα είναι σημαντικότερη από την Αμορφωσιά και την Ξεπέτα.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ να προστατεύσουμε την Ελληνική Γλώσσα.
ΤΕΛΟΣ.
Ο Υπο-Κοσμικός
