Οι πρώτες σκέψεις μετά τη δολοφονία Καραϊβάζ.
 

Είναι από τις ειδήσεις που προκαλούν σοκ και γίνονται συνώνυμές του·

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

ένας εξαιρετικά έμπειρος και αναγνωρίσιμος δημοσιογράφος

ένας αστυνομικός ρεπόρτερ με εξοικείωση στις επικίνδυνες υποθέσεις

και με καθημερινή παρουσία σε τηλεοπτική εκπομπή,

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

δολοφονείται μέρα-μεσημέρι έξω από το σπίτι του στον Άλιμο.

 

Ο δημοσιογράφος Γιώργος Καραϊβάζ είναι νεκρός.

Ο δημοσιογράφος Γιώργος Καραϊβάζ δεν είναι νεκρός από φυσικά αίτια,

αλλά δολοφονημένος με τουλάχιστον έξι σφαίρες στο σώμα του

και με περίπου είκοσι κάλυκες να πιστοποιούν τη διατεταγμένη υπηρεσία των δραστών.

 

Το αποτρόπαιο συμβάν λαμβάνει χώρα στην Ελλάδα·

ήτοι, σε ένα διαρκώς παρακμάζον κράτος,

κατ’ επίφασιν «ευρωπαϊκό», κατ’ ουσίαν «υποσαχάριο».

Μία «μπανανία» που εδώ και χρόνια έχει χαθεί κάθε έλεγχος

και το «Αίσθημα Ασφαλείας» έχει αντικατασταθεί από χουντικού τύπου καταστολές.

 

Η Ελλάδα, το «Λίκνο τής Δημοκρατίας»,

η χώρα που συνεπαγωγικώς θα έπρεπε να θεωρείται και «Λίκνο τής Δημοσιογραφίας»,

έχει καταντήσει να οδηγήσει το συγκεκριμένο λειτούργημα σε μέγιστη απαξίωση

(όπως, εν τω συνόλω τους, την ίδια μοίρα έχουν όλα τα λειτουργήματα).

 

Η Δημοσιογραφία στην Ελλάδα είναι ένα νόμισμα

που και στις δύο όψεις του απεικονίζεται το «Μπλέξιμο».

Είτε δολοφονείσαι επειδή είσαι μπλεγμένος,

είτε δολοφονείσαι επειδή πας κόντρα στους μπλεγμένους.

ΑΔΙΕΞΟΔΟ.

 

Τα «ξυπνητήρια» χτυπούν το ένα μετά το άλλο, μα χωρίς αποτέλεσμα.

Έτσι, πολλά από αυτά, απογοητεύονται και σιωπούν,

ενώ τα ολίγα εναπομείναντα κινδυνεύουν να δεχθούν μία σφυριά στο κεφάλι.

 

Θυμάστε την πρόσφατη εποχή των περιθωριοποιημένων ευρωπαϊκών χωρών;

Θυμάστε το δυστοπικό ακρωνύμιο «P.I.G.S.»;

(ήτοι, «Portugal Ireland Greece Spain»)

 

Θυμάστε τις διαδηλώσεις στην Ισπανία

με το -δικαίως υποτιμητικό- σύνθημα «Κάντε ησυχία· οι Έλληνες κοιμούνται.»;

Ήταν το σύνθημα από το οποίο προέκυψαν οι «Αγανακτισμένοι».

Από ένα ξένο σύνθημα οδηγηθήκαμε σε ένα κίνημα,

το οποίο σύντομα έσβησε

ακολουθώντας τη μοίρα κάθε δήθεν επανάστασης

που εν τέλει αποδεικνύεται απλώς «Μόδα».

 

Η Νεοελληνική Μπανανία σύντομα επέστρεψε στις πρότερες συνήθειές της.

Οι προσδοκίες διαψεύσθηκαν εύκολα και γρήγορα,

διότι σε αυτήν τη χώρα το ζητούμενο δεν είναι το Όνειρο,

αλλά η «Διάψευση τού Ονείρου».

 

Ένα έθνος με ανύπαρκτη αυτοεκτίμηση και με ξεδιάντροπη αυτοπεποίθηση.

Ένα έθνος που χρησιμοποιεί τα άλλα έθνη ως «ύβρεις».

Ήδη, λίγη ώρα μετά τη δολοφονία Καραϊβάζ,

ενεφανίσθη στα ημεδαπά διαδικτυακά «trends» η Κολομβία.

Τρεντάρει στο Ελληνικό Twitter η «Κολομβία».

Το πρόβλημα δεν είναι ότι τρεντάρει,

αλλά ότι όλοι ξέρουμε γιατί τρεντάρει.

ΕΘΝΙΚΗ ΚΑΤΑΝΤΙΑ.

 

Η Κολομβία, η Ουγκάντα, το Μεξικό, η Αλβανία (παλαιότερα).

Οποία αστοχία -έως και ανεντιμότης-

να χρησιμοποιούμε άλλες χώρες και άλλα έθνη ως «παραδείγματα προς αποφυγήν»,

ενώ στην πραγματικότητα αποτελούν τα «Νεοελληνικά Άλλοθι».

Τι πάει να πει -επί παραδείγματι- αυτό το «Κολομβία γίναμε.»;

Γιατί όταν επιτυγχάνουμε κάτι θετικό δεν λέμε «Αμερική γίναμε.»;

Μετάθεση ευθυνών στην κατάντια μας,

φαταουλισμός τής δόξας στην πρόοδό μας.

 

Να το πω κι αλλιώς..:

Αν αφαιρέσουμε το ρατσιστικό υπόβαθρο

που εμπεριέχεται στους παραλληλισμούς μας

με τις προαναφερθείσες υπανάπτυκτες χώρες,

αν θεωρήσουμε ότι είναι σωστή και ακριβής

η κοινωνιολογική προσέγγιση «Κολομβία γίναμε.»,

τότε νομοτελειακά θα προσπεράσουμε σύντομα την Κολομβία σε εγκληματικότητα,

διότι ερχόμαστε από πίσω έχοντας μεγαλύτερη ορμή.

 

Προσωπικώς, δεν θα μπω στην ουσία τής υπόθεσης τής δολοφονίας Καραϊβάζ·

οι στιγμές είναι εξαιρετικά ευαίσθητες και χρήζουν τού δέοντος σεβασμού.

 

Το μόνο που θα κάνω,

είναι να επισημάνω ορισμένους συναγερμούς που ηχούσαν δαιμονιωδώς

και το ημεδαπό παρακράτος έκλεινε επιδεικτικώς τα ώτα του.

Ο ναζιστής -και δήθεν υπό αστυνομικήν επιτήρησιν- Παππάς,

όταν οσμίστηκε την επικείμενη καταδίκη και φυλάκισή του,

διέφυγε και αγνοείται έως σήμερα.

Ο διαιτητής Τζήλος υπέστη απόπειρα ανθρωποκτονίας,

αλλά οι εμπλεκόμενοι στην υπόθεση -και εν δυνάμει δολοφόνοι του- 

συνεχίζουν να απολαμβάνουν την ελευθερία τους·

ο ένας εξ αυτών, μάλιστα, ουδέποτε συνελήφθη,

καθώς διέφυγε στο εξωτερικό και αγνοείται έως σήμερα.

Ο δημοσιογράφος Κουρτζίδης φέρεται να έπεσε θύμα αρπαγής

από μπράβους τού πολυσυζητημένου και αμφιλεγόμενου εφοπλιστή Μαρινάκη·

άπαντες οι φερόμενοι ως δράστες απολαμβάνουν έως σήμερα την ελευθερία τους.

Ο κατ’ ευφημισμόν «δημοσιογράφος» Χίος δέχεται δολοφονική επίθεση

και γλυτώνει από καθαρή σύμπτωση·

οι δράστες παραμένουν έως σήμερα άγνωστοι.

Και βεβαίως,

σε αυτό το δυστοπικό πλαίσιο θα ήταν αμέλεια να μη συμπεριλάβουμε

και την εκκωφαντικά καθυστερημένη έρευνα που διενήργησαν οι Αρχές

στο σπίτι τού -κατηγορούμενου για βιασμούς και για παιδοφιλία- Λιγνάδη.

 

Κατόπιν τούτων,

το σημερινό αποτρόπαιο συμβάν

-ανεξάρτητα από τα κίνητρα που οδήγησαν στην πραγμάτωσή του-

πιστοποιεί με τον πλέον αδιαμφισβήτητο τρόπο ότι η Ελλάδα έχει πιάσει πάτο.

 

Η δολοφονία τού δημοσιογράφου Γιώργου Καραϊβάζ,

είναι ένα σοκ που μάς προειδοποιεί

ότι -αν συνεχιστεί η Εθνική Κατρακύλα- έρχεται το πλήρωμα τού χρόνου

που ανάλογα περιστατικά θα πάψουν να μάς προκαλούν σοκ,

διότι θα εμπίπτουν πια στη Συνήθεια.

 

Είναι πασίδηλο ότι τα φωτοκύτταρα τής Νεοελληνικής Ηθικής

αντιδρούν ολοένα και πιο υποτονικά στα ερεθίσματα τής Βαρβαρότητας·

όπως έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι «Έξις, Δευτέρα Φύσις.» 

και όπως έλεγε ο μέγιστος Μάνος Χατζιδάκις

«Όποιος δεν φοβάται το Πρόσωπο τού Τέρατος, πάει να πει ότι τού μοιάζει.».

 

Επί τού Πιεστηρίου:

Από την ώρα που ήρθε στη δημοσιότητα η σοκαριστική είδηση,

έχει ξεσπάσει ένας ιδιότυπος πόλεμος στο Διαδίκτυο·

οι Αριστεροί εμπλέκουν τη Δεξιά στη δολοφονία Καραϊβάζ

(χρησιμοποιώντας ως επιχειρήματα

ορισμένες έρευνες και επιλογές που έκανε ο εκτελεσθείς δημοσιογράφος),

και οι Δεξιοί εμπλέκουν την Αριστερά στη δολοφονία Καραϊβάζ

(χρησιμοποιώντας ως επιχειρήματα

ορισμένες έρευνες και επιλογές που έκανε ο εκτελεσθείς δημοσιογράφος).

 

Έτσι, το αποτρόπαιο και άκρως ανησυχητικό συμβάν χάνει την ταυτότητά του,

η Ουσία μετακυλίεται, το Συμφέρον παίρνει τα ηνία με μακάβριο τρόπο.

Αριστεροί εναντίον Δεξιών, Δεξιοί εναντίον Αριστερών,   

Τιμητές εναντίον Τιμητών, Τιμητές εναντίον Τιμητών.

Ο ακήρυχτος «Εμφύλιος Πόλεμος» μαίνεται.

Ελλάδα γίναμε.

 

Ο Υπο-Κοσμικός

(Twitter: @Ypokosmikos

https://twitter.com/Ypokosmikos)

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης