.jpg)
Νεοέλληνες γονείς, Νεοέλληνες δάσκαλοι, Νεοέλληνες δημοσιογράφοι, ΑΠΟΤΥΧΑΤΕ.
Σήμερα εορτάζεται παγκοσμίως μία από τις μεγαλύτερες αγάπες τής ζωής μου·
μία αγάπη ντιενεϊκή, γονιδιακή, υποσυνείδητη και συνειδητή, ταυτοτική, πεπρωμένη, καρμική.
Σήμερα εορτάζεται παγκοσμίως η Ελληνική Γλώσσα!
Η 9η Φεβρουαρίου,
ημέρα που έφυγε από τη ζωή ο εθνικός ποιητής Διονύσιος Σολωμός (1857),
θεσμοθετήθηκε το 2017
-κατόπιν κοινής απόφασης
που έλαβαν τα Υπουργεία Παιδείας, Εσωτερικών και Εξωτερικών τής χώρας μας-
ως η «Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας»
(ναι, το 2017, επί διακυβέρνησης «ΣΥ.ΡΙΖ.Α.»·
κι ας χαρακτηρίζονται οι Αριστεροί ως απάτριδες και μισέλληνες
από τα σεσημασμένα εθνοκάπηλα παράκεντρα).
Η Ελληνική Γλώσσα είναι ο σημαντικότερος πολιτιστικός και πολιτισμικός θησαυρός
στην Ιστορία τής Ανθρωπότητας.
Μία έξοχη, συγκλονιστική, βαθέως πνευματική-σωματική-ψυχική γλώσσα,
που επινοήθηκε από ευφυείς ανθρώπους και προορίζεται για ευφυείς ανθρώπους.
Η Ελληνική Γλώσσα, λόγω τού αστείρευτου πλούτου της,
αναδεικνύει διαχρονικώς την Παγκόσμια Διάνοια
και συνεισφέρει διαχρονικώς στην Παγκόσμια Επικοινωνία·
διόλου τυχαίο το γεγονός,
ότι τα Αγγλικά -δηλαδή, η υπ’ αριθμόν Ένα «Διεθνής Γλώσσα»-
έλκουν ένα μεγάλο ποσοστό τού λεξιλογίου τους από τα Ελληνικά.
Επ’ αυτού, μάλιστα, να τονίσω προς επίρρωσιν τής αλήθειας,
ότι αξέχαστες έχουν μείνει οι δύο ομιλίες που εξεφώνησε ο αείμνηστος Ξενοφών Ζολώτας
-όντας τότε διοικητής τής Τραπέζης τής Ελλάδος-
σε δύο συνεδριάσεις τού «Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου»,
στις 26 Σεπτεμβρίου 1957 και στις 2 Οκτωβρίου 1959·
προς παγκόσμια κατάπληξη,
οι εν λόγω ομιλίες εμπεριείχαν σχεδόν αποκλειστικώς αγγλικές λέξεις με ελληνική ρίζα
(εξαιρούνταν μόνο τα βοηθητικά ρήματα, οι προθέσεις και οι σύνδεσμοι).
Βεβαίως, η Ελληνική Γλώσσα έχει ασκήσει τεράστια επιρροή στη Φιλοσοφία,
αλλά και στις Επιστήμες·
η Ιατρική είναι έμπλεη διεθνών ορολογιών που προέκυψαν από τα Ελληνικά.
…
«Το πρώτο βιβλίο κάθε έθνους είναι το λεξικό τής γλώσσας του.»,
έλεγε ανυπερβλήτως εύστοχα ο Αδαμάντιος Κοραής.
Όμως, τι γίνεται στη σύγχρονη εποχή;
Δυστυχώς
-για να θέσω το ζήτημα
με βάση και τις συγκλονιστικές καταγγελίες περί βιασμών και σεξουαλικής κακοποίησης
που έρχονται συνεχώς στη δημοσιότητα-
ο Βιασμός τής Ελληνικής Γλώσσας είναι καθημερινός, εξακολουθητικός,
καθεστωτικός, απενοχοποιημένος, ατιμώρητος·
η Αμορφωσιά, η Ασυνταξία, η Ανορθογραφία,
έχουν αναχθεί σε κυρίαρχο «lifestyle»
και επιβεβαιώνουν με τον πλέον οδυνηρό τρόπο τη «Νέα Ομιλία»
που επενόησε ο κοινωνικός προφήτης Τζορτζ Όργουελ.
Στην οργουελική δυστοπία «1984»,
ο «Μεγάλος Αδελφός» είναι ο ευφημιστικός όρος
που συμπυκνώνει την αδίστακτη μεθόδευση ενός ολοκληρωτικού καθεστώτος
να καθυποτάξει ανεπιστρεπτί τούς πολίτες.
Απολύτως χαρακτηριστικό είναι το ακόλουθο απόσπασμα..:
«…Στην αχρήστευση τής Σκέψης βοηθούσε και το γεγονός
ότι υπήρχε πολύ μικρή εκλογή στις λέξεις.
Το λεξιλόγιο τής “Νέας Ομιλίας”, σε σύγκριση με το δικό μας, ήταν πολύ μικρό,
και ανεζητούσαν διαρκώς καινούργιους τρόπους να το λιγοστέψουν πιο πολύ.
Η “Νέα Ομιλία” διέφερε πραγματικά από όλες τις άλλες γλώσσες σε τούτο:
κάθε χρόνο γινόταν όλο και πιο φτωχή, αντί να εμπλουτιζόταν.
Κάθε αφαίρεση που τής έκαναν ήταν κέρδος,
γιατί όσο λιγότερη ευχέρεια έχει κανείς να διαλέξει ανάμεσα σε λέξεις,
τόσο μικρότερος είναι ο πειρασμός να σκεφθεί.
Ήλπιζαν να δημιουργήσουν τελικώς μια ομιλία
που θα έβγαινε από το λαρύγγι χωρίς την ελάχιστη συμμετοχή του εγκεφάλου.».
ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΤΙΚΟ.
Θα ήταν ανατριχιαστικό
ακόμη κι αν περιοριζόταν στις διαστάσεις τής Φαντασίας και τής Μυθοπλασίας·
πόσω μάλλον,
που η «προφητεία» βρίσκεται μπροστά μας εν πλήρη εξελίξει
και βιώνουμε επί καθημερινής βάσεως τη χειρουργικής ακρίβειας επιβεβαίωσή της.
Γονείς παιδαγωγικώς αποτυχημένοι· παταγωδώς αποτυχημένοι.
Δάσκαλοι παιδαγωγικώς αποτυχημένοι· παταγωδώς αποτυχημένοι.
Όχι όλοι οι γονείς, όχι όλοι οι δάσκαλοι, αλλά η ισχυρή πλειοψηφία τους.
Γονείς που αδυνατούν να διδάξουν και να μεταλαμπαδεύσουν στα παιδιά τους
την αγάπη για την Ελληνική Γλώσσα
(προφανώς διότι δεν την αισθάνονται κι οι ίδιοι).
Όχι, δεν βρισκόμαστε στις δεκαετίες τού ’50, τού ’60, τού ’70,
που ο πληθυσμός ήταν κατά βάσιν χειρώναξ
και η πρόσβαση στη Γνώση ενεφάνιζε υποκειμενικές και αντικειμενικές δυσκολίες·
εν έτει 2021, στην Εποχή τού Διαδικτύου, δικαιολογίες και άλλοθι δεν υπάρχουν.
Άραγε,
πόσες ελληνικές οικογένειες έχουν λεξικό τής Ελληνικής Γλώσσας στη βιβλιοθήκη τους;
Και από όσες οικογένειες έχουν όντως ένα λεξικό,
πόσες το αξιοποιούν και πόσο συχνά το ανοίγουν για να εμπλουτίσουν τις γνώσεις τους;
…
Βεβαίως, η ακόμα μεγαλύτερη ευθύνη βαρύνει τούς δασκάλους·
πολλοί εξ αυτών είναι παντελώς αδιάφοροι, απαθείς
και με εκκωφαντικώς δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία·
άλλοι πάλι, είναι απλώς παραδομένοι και παραιτημένοι,
καθώς έχουν εξαντληθεί οι αντιστάσεις τους
και θεωρούν ως ματαιοπονία να τα βάλουν με ένα διαρκώς γιγαντωνόμενο τέρας.
Δάσκαλοι χωρίς πνοή, χωρίς σθένος,
αδύναμοι να εμπνεύσουν αλλά και να εμπνευστούν
(αν δεν εμπνέεις τούς μαθητές σου, δεν δικαιούσαι να είσαι δάσκαλός τους,
αν δεν εμπνέεσαι από τούς μαθητές σου, δεν δικαιούσαι να είσαι δάσκαλός τους).
Δάσκαλοι που όταν τίθενται προ των ευθυνών τους
-όπως, δηλαδή, συμβαίνει στο παρόν πόνημα-
αντιδρούν με συντεχνιακή και απολύτως ψευδεπίγραφη ευθιξία.
Μην κουράζεστε, Νεοέλληνες δάσκαλοι κάθε βαθμίδος·
η ευθιξία σας ουδόλως με πείθει,
διότι βλέπω τούς μαθητές σας και διαπιστώνω ιδίοις όμμασιν
την εγκατάλειψη που υφίστανται από εσάς.
Νεοέλληνες δάσκαλοι,
βλέπω τούς μαθητές σας παντού στο Διαδίκτυο
να σάς φωτογραφίζουν -άθελά τους- ως ενόχους.
Έχετε τεράστια ευθύνη που οι μαθητές σας μπερδεύουν
την αντωνυμία «ποια» με το ομόηχο επίρρημα «πια»,
την αντωνυμία «ποιο» με το ομόηχο επίρρημα «πιο»,
και που δεν ξέρουν ποιες είναι -βάσει τού Μονοτονικού Συστήματος-
οι τρεις περιπτώσεις που μία μονοσύλλαβη λέξη τονίζεται
(δηλαδή,
το «πού» και το «πώς» όταν -ως επιρρήματα- εκφράζουν ερώτηση
και δεν έχουν αναφορική σημασία
όπως συμβαίνει με την ομόηχη αντωνυμία και τον ομόηχο σύνδεσμο αντιστοίχως,
αλλά και η αντωνυμία «μού (σού, τού)»
όταν έχει αναφορική και όχι κτητική σημασία).
Νεοέλληνες δάσκαλοι,
έχετε τεράστια ευθύνη
που οι μαθητές σας γράφουν το «μήνυμα» ως «μύνημα»,
τη «συνωμοσία» ως «συνομωσία»,
το «διαδίκτυο» ως «διαδύκτιο»,
το «παρεμπιπτόντως» ως «παρεπιπτόντως»,
και πόσα ακόμη.
Νεοέλληνες δάσκαλοι,
έχετε τεράστια ευθύνη που οι μαθητές σας απαξιώνουν τα Διαλυτικά·
είναι δικό σας έργο αυτή η γελοιότητα και καρικατούρα κανιβαλισμού
που βλέπουμε επανειλημμένως να γράφεται στα «Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης»:
«Είμαι σε μία ταβέρνα στη Βάρη και τρώω παιδάκια.».
Νεοέλληνες δάσκαλοι,
έχετε τεράστια ευθύνη
που οι μαθητές σας εξισώνουν τον σύνδεσμο «ότι» με την αντωνυμία «ό,τι»
και οδηγούν την Υποδιαστολή στη λήθη.
Νεοέλληνες δάσκαλοι,
έχετε τεράστια ευθύνη
που οι μαθητές σας μπερδεύουν το επίρρημα «ως» με το μόριο «σαν»
και συνεπαγωγικώς την Ιδιότητα με την Παρομοίωση.
Όσο για τα Σημεία Στίξης..;
Αφήστε το, καλύτερα·
διατυπώσεις που παραπέμπουν στον «Υπερ-Σιβηρικό»
και τοποθετήσεις που προσομοιάζουν με παραλήρημα.
…
Εκράτησα τελευταία τη Δημοσιογραφία,
η οποία έχει πάρει στην εποχή μας τον αποτρόπαιο ρόλο τού οπλοφόρου
που στο εκτελεστικό απόσπασμα είναι επιφορτισμένος να ρίχνει τη «χαριστική βολή».
Ο Βιασμός τής Ελληνικής Γλώσσας είναι αδιάλειπτος,
οι Αρχές είναι ανύπαρκτες,
ουδείς προστατεύει τούς πολίτες
από την ομοβροντία αμορφωσιάς που εκπέμπουν οι τηλεοπτικοί σταθμοί.
Δελτία ειδήσεων τίγκα στην Ανορθογραφία,
δημοσιογραφικές εκπομπές τίγκα στην Ανορθογραφία,
υποτιτλισμοί εκπομπών τίγκα στην Ανορθογραφία,
μέχρι και διαφημίσεις προϊόντων είναι τίγκα στην Ανορθογραφία.
Δημοσιογράφοι που δεν έχουν γράψει ένα κείμενο στη ζωή τους,
δημοσιογράφοι που θεωρούν ότι η Ελληνική Γλώσσα είναι ένα χαρτί υγείας
που πρέπει να δέχεται πάνω του τα αφοδεύματα τής αμορφωσιάς και τής προχειρότητάς τους.
…
Κι όλα αυτά,
φυσικά με τας ευλογίας τού (παρα)κράτους,
που βολεύεται στο έπακρο με τη μαζική αποβλάκωση.
Η Θεσμική Ηλιθιότητα αποτελεί πλέον την κυρίαρχη κουλτούρα και δεν κουνιέται φύλλο·
τουναντίον,
η Αμορφωσιά επιβραβεύεται ως έκφραση συμμετοχικότητας
και ως τεκμήριο κοινωνικοποίησης.
Σε αυτό το σημείο δε,
θα θυμίσω την προ δεκαετίας αναίσχυντη διαφήμιση
που είχε κάνει το -τότε εν λειτουργία- «Ι.Ε.Κ. Δομή»,
όπου ο γνωστός αφηγητής-εκφωνητής-σχολιαστής καλλιτεχνικών εκδηλώσεων Αλέξης Κωστάλας
εξεστόμιζε ανερυθρίαστα την προτροπή «Ι.Ε.Κ. Δομή. Επέλεξέ το.».
Οποία ειρωνεία·
σε μία εποχή όπου οι παντός είδους ασφυκτικές προστακτικές δεσπόζουν,
η Προστακτική εκφράζεται με Αύξηση Αορίστου.
Και έτσι, φτάνουμε εμείς που αγαπάμε την Ελληνική Γλώσσα,
να θεωρούμε ως στοιχεία γοητείας και σεξ-απίλ ενός ανθρώπου τα Αυτονόητα:
την υποδιαστολή στο «ό,τι»,
τα διαλυτικά που διαχωρίζουν τα παιδάκια από τα παϊδάκια,
τη σωστή χρήση τού «σαν» και τού «ως»,
και την Προστακτική χωρίς Αύξηση Αορίστου.
…
Κατόπιν τούτων,
η σημερινή «Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας»
μόνο βαθιά θλίψη και οξύτατο προβληματισμό προκαλεί.
Οι γονείς είναι απόντες,
οι δάσκαλοι είναι απόντες,
το Κράτος είναι απόν,
το Υπουργείο Παιδείας είναι απόν,
το «Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης» είναι απόν,
οι πολίτες είναι βολεμένοι, παραιτημένοι, ακουσίως ή και εκουσίως αποβλακωμένοι.
Η «Νέα Ομιλία» είναι εδώ, ο «Μεγάλος Αδελφός» είναι εδώ.
Τι νομίζετε·
τυχαίο ήταν το γεγονός
ότι το φετινό «Big Brother» υπήρξε το μακράν τοξικότερο ριάλιτι όλων των εποχών..;
Διόλου τυχαίο ήταν·
θλιβεροί οι πολίτες, θλιβερά και τα είδωλά τους.
Φαντάζομαι ότι συνεννοηθήκαμε.
Ελληνικά μιλάμε…
Επί τού Πιεστηρίου:
Ελληνική Γλώσσα, Σ’ ΑΓΑΠΩ!!!!!!!!!!!!!
Ο Υπο-Κοσμικός
(Twitter: @Ypokosmikos
