Το παρόν πόνημα το φαντάζομαι σαν ένα άλογο που έχω ανεβεί καβάλα του
και αφού πρώτα το αφήσω να με πάει μόνο του με ήρεμο βάδισμα,
στη συνέχεια θα επιδοθούμε σε καλπασμό…
(το «άλογο» και η «καβάλα» δημιουργούν ενίοτε σεξιστικές εικονοπλασίες,
οπότε αποτελούν ιδανικώς προβοκατόρικες έννοιες)!

Βάλτε ποτάκι. Ξεκινάμε την αλλόκοτη ιππασία μας… 

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

*** Το πρόσωπό της είναι μιντιακή «Guernica»·
πρόκειται για ένα κολάζ χαρακτηριστικών
που θυμίζουν Ρέα Τουτουνζή, Νικολέτα Ράλλη, Ζέτα Μακρυπούλια,
ενώ διαθέτει και εσάνς από Ριάνα
(η οποία Ριάνα εμπεριέχεται απολύτως στο όνομα «Τραϊάνα»,
ενώ κάνει και ρίμα μαζί του).
Και όμως, αυτό το πρόσωπο είναι ξεχωριστό.

*** Η Τραϊάνα Ανανία ανήγαγε τον εαυτό της και επισήμως σε «Σταρ»,
κάνοντας μία ανάρτηση
που -ασχέτως αν συμφωνούμε ή διαφωνούμε με το περιεχόμενό της-
οφείλουμε να αναγνωρίσουμε
ότι αποτελεί «Μνημείο Επικοινωνιακής Αβάντας».

Πρόκειται για ανάρτηση που τα έχει όλα·
την Τραγωδία και την Κωμωδία, το Έγκυρο και το Άκυρο,
την Αφορμή και την Αιτία, το Πάθος, το Πάθημα και την Πάθηση.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Το επίτευγμα τής συγκεκριμένης γυναίκας είναι,
ότι -άθελά της και πάνω στην έξαψή της-
εδημιούργησε μία συγκλονιστική ένωση ετερόκλητων στοιχείων·
θα ήταν εξαιρετικά άδικο και επιπόλαιο
να αντιμετωπίσουμε αυτό το κορίτσι αποκλειστικώς με την «κοινή λογική»
και να μην τού αναγνωρίσουμε ότι έστω και με λανθασμένο τρόπο
κατέφερε να παραγάγει Καλλιτεχνία.

Καλλιτέχνιδα γαρ η ίδια,
αγνόησε τις συνέπειες τής ξεχωριστής τρέλας της,
αγνόησε το κόστος,
και ήδη τη διεκδικούν ως πρωταγωνίστριά τους ο Σουρεαλισμός και ο Διχασμός.
Ως εκ’ τούτων,
η Τραϊάνα Ανανία απεγείωσε την Καλλιτεχνία
και συνέτριψε την Κοινωνιολογία.

*** Ανέγνωσα εκατοντάδες σχόλια που αφορούσαν στην ανάρτησή της·
στην τεράστια πλειοψηφία τους
-είτε προέρχονταν από άντρες, είτε από γυναίκες- ήταν αρνητικά
και πολλά από αυτά είχαν το στοιχείο τής υποτίμησης.
«Ποια είν’ αυτή;», «Το έκανε για τη δημοσιότητα.»,
«Το μόνο που έχει κάνει στη ζωή της,
είναι το τσιφτετέλι που είχε χορέψει στην εκπομπή τού Σπύρου Παπαδόπουλου.»
(φυσικά, έχει τονιστεί αρκούντως η σημειολογία,
ότι πάλι με έναν «Παπαδόπουλο» έστρεψε τα βλέμματα πάνω της).

Δεν συμφωνώ με την άποψη
ότι η Τραϊάνα Ανανία προέβη στην επίμαχη ανάρτηση
με βασικό σκοπό τη Δημοσιότητα.
Προσοχή· δεν λέω ότι δεν επιθυμούσε να προσλάβει διαστάσεις το θέμα,
αλλά αμφισβητώ πως το κίνητρό της ήταν ο αγοραίος προσπορισμός τής Δημοσιότητας·
εξ’ άλλου,
επειδή μπήκα στη διαδικασία να αναγνώσω παλαιότερες αναρτήσεις της,
η εν’ λόγω αλλόκοτη γυναίκα
δεν εδίσταζε να βρίζει άτομα που τής έκαναν σεξιστικά σχόλια.

Συνελόντι ειπείν,
το στοιχείο που διακρίνω στο ποστάρισμά της,
είναι ταυτόσημο με το συμπέρασμα που είχαμε βγάλει
εν’ όσω συμμετείχε στο φετινό «Nomads»·
μία κοπέλα που κουβαλούσε μέσα της αρνητικά φορτία,
τα οποία εξωτερικεύει ανάλογα με τις διαθέσεις της
και ενδεχομένως υπό την επήρεια έντονης κυκλοθυμίας.

*** Ήδη, για λόγους που δεν ευθύνεται η ίδια,
η Τραϊάνα Ανανία φέρει ένα ονοματεπώνυμο που προκαλεί·
προκαλεί, από περιέργεια, έως και μειδιάματα, ειρωνικά σχόλια, bullying.
Φυσικά,
θα μπορούσε να έχει μετατρέψει το ονοματεπώνυμό της
από «συγκριτικό μειονέκτημα» σε συγκριτικό πλεονέκτημα,
αλλά μέχρι πρότινος δεν τα είχε καταφέρει σε επίπεδο μαζικότητας.
Τώρα όμως το κατέφερε και πλέον -δικαιωματικώς- είναι μία «σταρ»·
και μη σάς ξενίζει ο όρος· δεν μεγαλοστομώ, ούτε την εκθειάζω·
ο προσδιορισμός «σταρ» ορίζει τον άνθρωπο που ξεχωρίζει,
χωρίς να διερευνάται η ποιότητα τού αντικειμένου στο οποίο αυτός ξεχωρίζει.

Προς επίρρωσιν τής άποψής μου θα αναφέρω,
ότι πλέον στην αναζήτηση τού «Google»
δεν προλαβαίνεις να γράψεις το επώνυμο «Ανανία»
και σού εμφανίζει πρώτη-πρώτη, συνάμενη-κουνάμενη,
την επιλογή «Ανανία τσιφτετέλι».
Όλη η Ελλάδα έχει δει το τσιφτετέλι της,
όλη η Ελλάδα έχει θαυμάσει το λίκνισμα και τα οπίσθιά της.
Και συνάμα, όλη η Ελλάδα τη βρίζει,
επειδή αυτή η εκνευριστική τύπισσα τολμάει να χορεύει ερεθιστικό τσιφτετέλι
και να έχει υπέροχα οπίσθια.

Προσέτρεξα στο «YouTube» να το δω κι εγώ·
το είχα ξαναδεί παλαιότερα,
όταν έκανα μία αναδρομή
στα καλύτερα τσιφτετέλια που έχουν λάβει χώρα στην Ελληνική Τηλεόραση·
λατρεύω να βλέπω γυναίκες που ξέρουν να χορεύουν τσιφτετέλι,
διότι ο Χορός είναι Υπονοούμενο Σεξουαλικότητας.

Η Τραϊάνα Ανανία δεν χορεύει τέλειο τσιφτετέλι,
αλλά -όπως έγραψα και μόλις πιο πάνω-
ερεθίζει με το εξαιρετικό λίκνισμά της.
Βέβαια, αυτήν τη φορά δεν είχα μπει με διάθεση να (τη) θαυμάσω,
οπότε γέλασα που αρκετές φορές -κατά τη διάρκεια τού χορού-
παίζει με τα μαλλιά της και τα ανακατώνει με ηδυπάθεια.
«Ώπα, δεν λούζεσαι…»,
μονολόγησα ενώ την παρακολουθούσα στο «ιστορικό» βιντεάκι.

Γέλασα, επίσης, με πολλά σχόλια που υπήρχαν,
ανάμεσα στα οποία ξεχώρισα το εξής..:
Ένας τύπος επεσήμαινε τα χρονικά σημεία,
όπου ο μπουζουκτσής τής ορχήστρας έριχνε… ύπουλες ματιές στα οπίσθιά της·
αυτή εχόρευε σε απόσταση αναπνοής από το πρόσωπό του
και ο οργανίστας προσπαθούσε αποτυχημένα να αποφύγει τον πειρασμό.

*** Όσα αναγνώσατε έως τώρα,
ήταν το «ήρεμο βάδισμα τού αλόγου» για το οποίο σάς μίλησα στον πρόλογο.
Πάμε τώρα και στον καλπασμό, τοποθετούμενοι επί τής Ουσίας·
διότι, αν κάποιος δεν γνωρίζει τι έχει συμβεί,
έως τώρα θα αναρωτιέται
«Μα καλά… Ποιο είναι το γεγονός; Τι έχει συμβεί;».

Πριν μιλήσουμε για το «γεγονός»,
είναι απαραίτητο να δούμε πώς ξεκίνησαν όλα.
Ο διεθνής ποδοσφαιριστής Κυριάκος Παπαδόπουλος
έχει την -ατυχή όπως αποδείχθηκε- έμπνευση
να στείλει ένα προσωπικό μήνυμα στην Τραϊάνα Ανανία.
Ακολουθεί μεταξύ τους σύντομος διάλογος,
τον οποίον η ίδια αποφασίζει να δημοσιοποιήσει…



Και τώρα,
σάς παραθέτω αυτούσια την ανάρτηση
που έκανε η Τραϊάνα Ανανία στα «social media»,
ώστε να τη σχολιάσουμε στη συνέχεια…


Απ’ την αρχή…
Έλαβα ένα μήνυμα στα direct του Instagram.
Ένας άνδρας μετά από ένα like και ένα follow, μου έστειλε μήνυμα…
Μου έστειλε «Καλημέρα! Τι κάνεις εσύ;»,
λες και έχει καιρό να ακούσει νέα μου,
λες και είμαστε φίλοι ή συνεργάτες ή γνωστοί ή πρώην,
ή όλα μαζί τα προηγούμενα.
Ατύχησε όμως, γιατί τίποτα από όλα αυτά δεν είναι·
συν ότι αυτή τη φορά
δεν διάβασε το μήνυμα κάποια που ίσως και να έσκιζε το βρακί της
για κάποιον που κλωτσάει μια μπάλα, διακρίνεται και αμοίβεται υψηλά.
Όπως και να ’χει, το θέμα δεν είναι προσωπικό,
καθώς δεν γνωρίζω λεπτομέρειες για την καριέρα του ανθρώπου αυτού
και το σημερινό αποτελεί το γνωστό κερασάκι.
Με τον τρόπο που του απάντησα,
μπορεί να έχασα την ευκαιρία μου
να με καλέσει vip στα μπουζούκια την επόμενη Κυριακή ή κάποια άλλη Κυριακή,
και να γνωριστούμε
(εικάζω την έκβαση της γνωριμίας,
βάσει της εμπειρίας μου σε παρόμοια περιστατικά).
Απεναντίας, μου είπε
«Είσαι άρρωστη που ανέβασες τη συνομιλία μας· θα κινηθώ δικαστικώς.».
Θα μπορούσε να μου ζητήσει ταπεινά να το κατεβάσω·
όμως, όχι, ήθελε να με κάνει να φοβηθώ,
να νιώσω «ΓΥΝΑΙΚΟΥΛΑ» ΜΩΡΕΕΕΕ…
Κοινοποίησα τη συνομιλία,
όπως πολύ συχνά κάνω σε περιπτώσεις που με εξοργίζουν·
δεν ήθελα να κάνω κάποια διάκριση επειδή είναι επώνυμος·
έχω ξεχειλίσει από ολα αυτά τα καθημερινά.
Ίσα-ίσα, ένας λόγος παραπάνω,
περίμενα αυτός ο διάσημος να υποπτεύεται τι περνάω κάθε μέρα…
Έχω σιχαθεί όλη αυτή την ευκολία και το θράσος μερικών,
και ό,τι πω παρακάτω αφορά τους άνδρες που έστω και μια φορά
έχουν εκμεταλλευτεί την εκ φύσεως υπεροχή του ανδρικού τους φύλου
ως προς τη δυνατότητά του να επιβάλλεται ΣΩΜΑΤΙΚΑ στο γυναικείο.
Είμαι μια γυναίκα.
Είμαι μια γυναίκα 29 χρόνων,
που από πάντα δεχόμουν σεξιστικά σχόλια, σεξιστικές απειλές,
ματιές με λαγνεία να με ξεβρακώνουν, βρισιές πολλές,
μια συνεχόμενη απειλή στην ατμόσφαιρα από ανδρικά μόρια γύρω μου.
Γυναίκα που πνίγεται καθημερινά
από επιθετικές φωτογραφίες με ανδρικά μόρια σε στύση,
με επικεφαλίδες «Κοίτα τι μου έκανες», «Θα σε σκίσω μωρή καριόλα»,
«Αν δεν σε δω να πεθαίνεις από το γ@ να μη με λένε Βασίλη »,
«Θέλω να σε γαμήσω μωρή πουτάνα»
και διάφορα ξερατά με «Καλησπέρες», «Καλημέρες»,
και σχόλια από ανώμαλους, προβληματικούς.
Στον δρόμο να περπατάω και να ακούω λέξεις και φράσεις κάθε μέρα.
Ο Θεός, «άνδρες»,
σας έδωσε παραπάνω μύες για να κυνηγάτε τροφή,
να δημιουργείτε ηπείρους, να αντέχετε τις κακουχίες,
να νικάτε κινδύνους υπεράνθρωπους,
να προστατεύετε Γυναίκα και Παιδί.
…Ήμουν 14 όταν παρενοχλήθηκα σεξουαλικά από τον υπάλληλο του δήμου,
 που δούλευε στο μπαλέτο που πήγαινα.
Πριν 7 χρόνια ένας μασέρ μου έβαλε χέρι
και όταν τον σταμάτησα μου είπε
«Έλα, αφού σε όλες αρέσει…»
και μετά έκλαιγε για να μην το μάθει η γυναίκα του.
ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ ΛΟΙΠΟΝ ΕΣΥ
ΠΟΥ ΘΑ ΜΟΥ ΜΙΛΗΣΕΙΣ ΜΕ ΟΙΚΕΙΟΤΗΤΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΜΕ ΞΕΡΕΙΣ;
ΚΑΙ ΜΕ ΠΟΙΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΦΑΝΤΑΣΙΩΝΕΣΑΙ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΜΕ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΟΥ ;
ΤΟ «ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ» ΕΧΕΙ ΠΡΟΘΕΣΗ,
που είναι ΕΥΔΙΑΚΡΙΤΗ και δεν την θέλω· έχω σιχαθεί.
Κάθε φορά που σχολιάζετε και ξερνάτε τις ορέξεις σας πάνω μας,
τραυματιζόμαστε· δεν κολακεύομαστε.
ΔΕΝ ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ ΚΟΝΤΑ ΜΕ ΤΟ «ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ» ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΕΤΙΛΑ.
Μην ξεδιπλώνετε άλλο την τραγική πλευρά σας, αγόρια και άνδρες.
Ψαχτείτε στους ψυχολόγους και δουλέψτε με την πάρτη σας.
Αν η μάνα σας σάς κακομεταχειρίστηκε και έχετε βγεί σα σκατά, θεραπευτείτε, please.
Μη διαιωνίζετε το πρόβλημα. Όχι άλλη σκατίλα, please.
ΚΑΛΩΣ Ή ΚΑΚΩΣ ΕΧΩ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΕΝΑ ΒΗΜΑ
ΜΕΣΑ από την ιδιότητά μου ως καλλιτέχνης
ΚΑΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΘΑ ΕΚΦΡΑΖΟΜΑΙ.
ΟΛΟ ΒΟΥΒΑΜΑΡΑ ΓΥΡΩ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΑΣΤΟΥΡΑ ΚΑΙ ΥΠΝΟΣ.
Το γεγονός ήταν η αφορμή να μιλήσω.
Όλοι το ξέρουν ότι μιλάω ανοιχτά για όλα.
Ειναι επειδή παρατηρώ και συμπονώ τον άνθρωπο.
Θέλω και Ελπίζω στην εξέλιξη.
Με αγάπη Τραϊάνα Ανανία.
Stay tuned

*** Ανέφερα πριν,
ότι η Τραϊάνα Ανανία απεγείωσε την Καλλιτεχνία
και συνέτριψε την Κοινωνιολογία.
Πράγματι, σε κοινωνιολογικό επίπεδο η ανάρτησή της είναι ένα «Βατερλό».

Ουδέποτε στο παρελθόν έχει υπάρξει τέτοιο δημόσιο παραλήρημα
μετά από ένα τόσο αθώο συμβάν.
Η προσέγγιση «Καλημέρα. Τι κάνεις εσύ;»,
αναμφίβολα δεν διεκδικεί δάφνες καλύτερης ανδρικής ατάκας,
ούτε αποτελεί κορωνίδα λεκτικής γοητείας.
Ένας απλός χαιρετισμός είναι,
που -πράγματι- αυτό το «εσύ» στο τέλος,
μπορεί να ερμηνευθεί ως θράσος και υφέρπουσα υποτίμηση
(τού στυλ «Καλό “κομμάτι” είσαι.» ή «Είσαι κι εσύ τού συρμού.»),
αλλά είναι επίσης πολύ πιθανό
να αποτελεί προϊόν αμηχανίας ή και ζεστής διάθεσης.

Προσωπικώς,
δεν έχω την παραμικρή εκτίμηση στην παιδεία
και στη μόρφωση των ποδοσφαιριστών
(στην πλειοψηφία τους,
διαθέτουν εξαιρετικά περιορισμένες γνώσεις και λεξιλόγιο)
και ως εκ’ τούτου,
δεν έχω πρεμούρα να δικαιολογήσω τον Κυριάκο Παπαδόπουλο.
Όμως, όταν η προσβεβλημένη γυναίκα τον μέμφεται για τον ενικό του,
αυτός αντιδρά με εξαιρετική αξιοπρέπεια, ευγένεια και ευσέβεια.

Και μετά..;
Ποιος λογικός άνθρωπος επερίμενε το «μετά»;
Ένα φεμινιστικό μανιφέστο που θα μπορούσε να τύχει καθολικής αποδοχής,
ένα φεμινιστικό μανιφέστο που έχει ως υπόβαθρο σοβαρότατες αιτίες,
αλλά καταφέρνει να γελοιοποιήσει την Αιτία
προς χάριν τής Ασημάντου Αφορμής.

Δεν παραβλέπω πως η Τραϊάνα Ανανία αναγνωρίζει
ότι χρησιμοποιεί τη συγκεκριμένη προσέγγιση που δέχθηκε ως «αφορμή».
Όμως, τιμώντας τη Σφαιρικότητα, οφείλω να αναρωτηθώ..:
Αν, επί παραδείγματι,
είχε δεχθεί ένα αντίστοιχο μήνυμα από τον Κριστιάνο Ρονάλντο,
θα αντιδρούσε με τον ίδιον τρόπο;
Δεν κάνω δίκη προθέσεων·
απλά, αναρωτιέμαι -χωρίς ίχνος σεξισμού-
αν ο Κυριάκος Παπαδόπουλος εμπίπτει στα γούστα τής Τραϊάνας Ανανία.

Αν εμπίπτει στα γούστα της,
αλλά τής προεκάλεσε τέτοιο οξύ ξενέρωμα
και τέτοιο χειμαρρώδες διάγγελμα λόγω τής προσέγγισής του,
την (παρα)δέχομαι και τής δίνω θερμά συγχαρητήρια.

Αν, όμως, δεν ικανοποιεί -σε επίπεδο εμφάνισης- τις προσδοκίες της,
αν ο «ροδομάγουλος» Παπαδόπουλος
(τον οποίο όλοι θυμόμαστε από τότε που αγωνιζόταν στη χώρα μας,
ότι είχε το «κόκκινο μάγουλο» τής Ελληνικής Επαρχίας)
δεν πληροί την αισθητική της,
τότε η Τραϊάνα Ανανία είναι απαράδεκτη που βρήκε έναν αθώο άνθρωπο
και τον μετέτρεψε σε εξιλαστήριο θύμα των κακών εμπειριών της.

Ούτως ή άλλως, η πραγματική «δίκη προθέσεων» έγινε από την «παθούσα».
Όλες τις τραυματικές εμπειρίες της από το κάθε ανδρείκελο που έχει γνωρίσει,
όλες τις αρνητικές εικονοπλασίες που έχει αποκομίσει από το ανδρικό φύλο,
τις μετέφερε και τις εχρέωσε σε «λάθος άνθρωπο».

Χώρια που κυκλοφορεί τις τελευταίες ημέρες ένα βιντεάκι,
το οποίο είναι άκρως δυσφημιστικό για την αντισυμβατικότητά της·
σε αυτό,
απεικονίζεται η Τραϊάνα Ανανία να δέχεται περιχαρής στα σοκάκια τής Μυκόνου
τα θλιβερά σεξιστικά χαριεντίσματα ενός άνοου όντος,
υπό το βλέμμα μίας «ανδρικής γούνας» με πλούσια ατζέντα
(και οι νοούντες νοήτωσαν).

*** Σε αυτό το σημείο είναι απαραίτητο να τονίσω
ότι είμαι φανατικός υπέρμαχος τής Γυναικείας Αυτοδιάθεσης
(όπως και τής αυτοδιάθεσης όλων των ανθρώπων)·
θέλω η Γυναίκα να είναι Ελεύθερη
και να κάνει ό,τι γουστάρει, να ντύνεται όπως γουστάρει,
να κάνει σεξ με όποιον και με όσους γουστάρει.
Συνάμα, απεχθάνομαι τα ανδρείκελα που χτυπούν τις γυναίκες,
που τις περιορίζουν, που τις θεωρούν οικουρήματα και ισόβια κτήματά τους.
Όπερ μεθερμηνευόμενον, δεν υποστηρίζω τον «άντρα» τής υπόθεσης,
αλλά απλώς, τον άνθρωπο που ήταν ανέφταιγος.

*** Το πλέον σημαντικό στοιχείο αυτής τής υπόθεσης είναι το Μήνυμα.
Το Μήνυμα που εκφράζεται και διαδίδεται με παταγωδώς αποτυχημένο τρόπο
και μετατρέπει το Σωστό σε Παρατράγουδο.
Ναι,
υπάρχουν αναρίθμητοι άντρες με ψυχολογικά προβλήματα,
χυδαίοι, βίαιοι και με κάκιστες συμπεριφορές·
υπάρχουν άντρες που είναι ανεπαρκείς και βαθιά προβληματικοί
στην επαφή τους με το Γυναικείο Φύλο,
υπάρχουν άντρες που δεν ξέρουν να μιλήσουν,
που ανοίγουν το στόμα τους και προκαλούν ακαριαίο ξενέρωμα,
που είναι απαίδευτοι, ακαλλιέργητοι
και έχουν ως μοναδικό καταφύγιό τους τα στερεότυπα.
Όμως, ένα παραλήρημα με φεμινιστικό προσωπείο,
το μόνο, εν’ τέλει, που καταφέρνει,
είναι να κάνει κακό στις γυναίκες
και να οπισθοδρομεί τούς χρόνιους αγώνες τους για την Ισότητα.

Θα σταθώ σε δύο αποστροφές τού μανιφέστου τής Τραϊάνας Ανανία,
τις οποίες θεωρώ ως απολύτως διάτρητες
και τις αξιολογώ ως «νοηματικά μπούμερανγκ»:
Α) «Είμαι μια γυναίκα 29 χρόνων,
που από πάντα δεχόμουν σεξιστικά σχόλια, σεξιστικές απειλές,
ματιές με λαγνεία να με ξεβρακώνουν, βρισιές πολλές,
μια συνεχόμενη απειλή στην ατμόσφαιρα από ανδρικά μόρια γύρω μου.».

Απαράδεκτες καταστάσεις όλες αυτές, και τις καταδικάζουμε.
Αντιστοίχως,
θα πρέπει να καταδικάσουμε και τα γυναικεία οπίσθια,
που απειλούν έναν μπουζουκτσή λικνιζόμενα μπροστά στο πρόσωπό του.
Αυτό ορίζει η «Δικαιοσύνη τού Πράγματος».

Β) «Μην ξεδιπλώνετε άλλο την τραγική πλευρά σας, αγόρια και άνδρες.
Ψαχτείτε στους ψυχολόγους και δουλέψτε με την πάρτη σας.
Αν η μάνα σας σάς κακομεταχειρίστηκε και έχετε βγει σα σκατά, θεραπευτείτε, please.
Μη διαιωνίζετε το πρόβλημα. Όχι άλλη σκατίλα, please.
ΚΑΛΩΣ Ή ΚΑΚΩΣ ΕΧΩ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΕΝΑ ΒΗΜΑ
ΜΕΣΑ από την ιδιότητά μου ως καλλιτέχνης
ΚΑΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΘΑ ΕΚΦΡΑΖΟΜΑΙ.
ΟΛΟ ΒΟΥΒΑΜΑΡΑ ΓΥΡΩ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΑΣΤΟΥΡΑ ΚΑΙ ΥΠΝΟΣ.
Το γεγονός ήταν η αφορμή να μιλήσω.
Όλοι το ξέρουν ότι μιλάω ανοιχτά για όλα.
Είναι επειδή παρατηρώ και συμπονώ τον άνθρωπο.
Θέλω και Ελπίζω στην εξέλιξη.
Με αγάπη, Τραϊάνα Ανανία.».

Μόνο αγάπη δεν διακρίνω σε τούτην την παράγραφο,
παρά μόνον μία ρητορική μίσους.
Αν ένας άντρας υπέστη κακομεταχείριση από τη μητέρα του,
είναι θλιβερά άπρεπο να τον παρομοιάζεις με προϊόν αφόδευσης.
Πόσω μάλλον,
από τη μία να δηλώνεις «καλλιτέχνιδα» και συμπονετική προς τούς ανθρώπους,
και την ίδια στιγμή να έχεις αποκαλέσει αυτούς που χρειάζονται συμπόνια
με την πιο δύσοσμη και αηδιαστική λέξη.

Επίσης, η αγανακτισμένη προτροπή
«Θεραπευτείτε, please. Μη διαιωνίζετε το πρόβλημα.»,
έχει και αμφίδρομη ισχύ·
είναι αντιφατικό να απευθύνεις τέτοια λόγια σε άλλους,
όταν στο κείμενο σου αναφέρεσαι σε δύο κακές εμπειρίες
που είχες πριν από 15 χρόνια και πριν 7 χρόνια αντιστοίχως.

Άρα, Τραϊάνα Ανανία,
όφειλες να έχεις συνειδητοποιήσει,
ότι η Θεραπεία δεν επιτυγχάνεται μέσω ανάλγητων διαταγών,
αλλά με αγάπη και κατανόηση.

*** Άφησα για το τέλος,
το μοναδικό αυθεντικά καλλιτεχνικό κομμάτι
τής ανάρτησης τής Τραϊάνας Ανανία.
Ήταν η φράση έξοχης λυρικής σκληρότητας
και υφέρπουσας θεσπέσιας αυτοκριτικής
με την οποία έκλεισε τη δημόσια έκφραση τής συσσωρευμένης οργής της
(μαζί με την υπέροχη εικαστική φωτογραφία που εσυνόδευε την ανάρτηση)!

«Είναι και το φεγγάρι μου σήμερα· 28η μέρα.
Νέα αιματηρή γιορτή θα ξεπλύνει τα πάντα…»!

*** Φεύγω για να σάς λείψω
και θα επιστρέψω για να μη σάς λείπω…

*** Ες σήμερον τα σπουδαία, ες αύριον τα σπουδαιότερα…

*** Τα λέμε αύριο…

Ο Υπο-Κοσμικός

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης